Tijdlijn van de Tweede Wereldoorlog: belangrijke gebeurtenissen en keerpunten

Oorsprong van de Tweede Wereldoorlog

De Tweede Wereldoorlog had zijn wortels in verschillende factoren, waarvan sommige terug te voeren zijn op de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. Door deze korte analyse krijgt u inzicht in de belangrijkste gebeurtenissen en beslissingen die hebben bijgedragen aan het uitbreken van deze verwoestende oorlog. conflict.

Ten eerste was een belangrijke oorzaak de harde en ongelijke behandeling van Duitsland na de Eerste Wereldoorlog. Het Verdrag van Versailles, dat in 1 door de zegevierende geallieerden werd opgelegd, liet Duitsland achter met een kreupele economie en leger en een diep gevoel van nationale vernedering. Gevoelens van wrok en verlangen naar wraak zorgden voor brede steun voor extremistische politieke facties, zoals de nazi-partij van Adolf Hitler.

Een andere factor die hieraan bijdroeg was de mondiale economische crisis van de jaren dertig. De Grote Depressie leidde tot hoge werkloosheidscijfers, wijdverbreide ellende en politieke onrust over de hele wereld, waardoor een vruchtbare voedingsbodem ontstond voor radicale ideologieën en agressief buitenlands beleid.

Bovendien escaleerden de politieke beslissingen en bondgenootschappen in de jaren dertig de spanningen. Belangrijke gebeurtenissen tijdens deze periode zijn onder meer:

• Duitse herbewapening (Vanaf 1933): In strijd met het Verdrag van Versailles begon Hitler met de wederopbouw van de militaire macht van Duitsland, waardoor de buurlanden werden gealarmeerd.
• Invasie van Abessinië (1935-1936): Italië, onder leiding van Benito Mussolini, viel de Afrikaanse natie binnen als onderdeel van de imperiale ambities van het fascistische regime, wat aantoonde dat de Volkenbond er niet in slaagde de vrede af te dwingen.
• Spaanse Burgeroorlog (1936-1939): De oorlog diende als proeftuin voor de militaire technologieën en strategieën van Duitsland en Italië, waardoor de ideologische verdeeldheid in Europa verder werd vergroot.

Ten slotte vormden in 1939 twee belangrijke gebeurtenissen het toneel voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog Molotov-Ribbentrop-pact tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie was een niet-aanvalsverdrag dat Oost-Europa in het geheim in invloedssferen verdeelde.

Deze overeenkomst maakte de weg vrij voor die van Hitler invasie van Polen op 1 september 1939, een daad van agressie die Groot-Brittannië en Frankrijk ertoe bracht Duitsland de oorlog te verklaren, wat het begin markeerde van de Tweede Wereldoorlog.

Vroege evenementen en campagnes

In dit gedeelte worden de vroege gebeurtenissen en campagnes van de Tweede Wereldoorlog onderzocht, met de nadruk op vijf sleutelmomenten: de invasie van Polen, de schijnoorlog, de Scandinavische campagnes, de slag om Frankrijk en de slag om Groot-Brittannië.

Invasie van Polen

In september 1939, Adolf Hitler Polen binnengevallen, wat Groot-Brittannië en Frankrijk ertoe aanzette Duitsland de oorlog te verklaren, wat het begin van de Tweede Wereldoorlog markeerde. De Duitse troepen vertrouwden op hun Bliksemsneloorlog tactieken – snelle en overweldigende aanvallen waarbij gebruik wordt gemaakt van luchtmacht, gecombineerd met snelle bewegingen van grondtroepen. Binnen een maand hadden ze Polen veroverd, wat de weg vrijmaakte voor verdere expansie.

nep oorlog

Na de invasie van Polen was er een periode van relatieve rust, bekend als de nep oorlog. Deze stilte duurde van september 1939 tot april 1940 en er was sprake van beperkte militaire actie aan het westelijk front. De geallieerden en de asmogendheden bereidden zich voor op de verwachte grootschalige campagnes in Europa. Gedurende deze tijd waren de land- en zeeslagen minimaal, en het grootste deel van het conflict draaide om economische oorlogvoering en spionage.

Scandinavische campagnes

In april 1940 lanceerde Duitsland een verrassende invasie van Denemarken en Noorwegen. Ze wilden hun ijzerertsaanvoer vanuit Zweden veiligstellen, toegankelijk via Noorse havens. De geallieerden probeerden deze invasies tegen te gaan, wat leidde tot verschillende zeeslagen, waaronder de veldslagen om Narvik. Ondanks de inspanningen van de geallieerden kreeg Duitsland in juni 1940 de controle over beide landen.

Slag om Frankrijk

De Slag om Frankrijk begon in mei 1940 met de Duitse inval in België, Nederland en Luxemburg. Het markeerde het einde van de schijnoorlog en demonstreerde de effectiviteit van de Duitse Blitzkrieg-tactiek. De Duitse troepen omzeilden de verdedigingswerken van Frankrijk, bekend als de Maginotlinie. Binnen zes weken capituleerde Frankrijk en de Wapenstilstand van 22 juni 1940 werd ondertekend, wat leidde tot de Duitse bezetting van een groot deel van Frankrijk.

Battle of Britain

Na de val van Frankrijk richtte Hitler zijn aandacht op Groot-Brittannië. De Battle of Britain, die duurde van juli tot oktober 1940, was een luchtcampagne onder leiding van de Duitse Luftwaffe tegen de Britse Royal Air Force (RAF). De Luftwaffe wilde luchtoverwicht bereiken en de weg vrijmaken voor een invasie van Groot-Brittannië.

De RAF verdedigde hun land echter met succes in intense luchtgevechten. Dit was de eerste grote campagne die volledig door de luchtmacht werd uitgevochten en was een belangrijk keerpunt in de oorlog, aangezien het leidde tot het uitstel van de geplande Duitse invasie van Groot-Brittannië.

Belangrijke keerpunten

Operatie Barbarossa

In juni 1941, Operatie Barbarossa markeerde een belangrijk keerpunt in de Tweede Wereldoorlog toen nazi-Duitsland een grootschalige invasie van de Sovjet-Unie lanceerde. Deze operatie werd aangewakkerd door de wens van Adolf Hitler om de dominantie in Oost-Europa te vestigen en “Lebensraum” of woonruimte voor het Duitse volk te verwerven. Ondanks aanvankelijke successen werden de Duitse troepen uiteindelijk tegengehouden door de strenge Sovjetwinter en het felle verzet van het Rode Leger.

Aanval op Pearl Harbor

De Aanval op Pearl Harbor vond plaats op 7 december 1941, toen Japan een verrassende militaire aanval lanceerde op de Amerikaanse marinebasis op Hawaï. Deze cruciale gebeurtenis leidde ertoe dat de Verenigde Staten in de Tweede Wereldoorlog terechtkwamen. Als gevolg hiervan verklaarden de VS de oorlog aan Japan, gevolgd door Duitsland en Italië die de oorlog aan de VS verklaarden. De Amerikaanse betrokkenheid bracht aanzienlijke mankracht en middelen naar de geallieerde zaak, waardoor de situatie dramatisch veranderde. verloop van het conflict.

Slag bij Midway

In juni 1942, slechts zes maanden na Pearl Harbor, werd de Slag bij Midway heeft plaatsgevonden. Deze beslissende zeeslag tussen de Verenigde Staten en Japan resulteerde in een belangrijke Amerikaanse overwinning. De VS slaagden erin vier Japanse vliegdekschepen tot zinken te brengen, terwijl ze er zelf slechts één verloren. Deze strijd markeerde een keerpunt in de oorlog in de Stille Oceaan, omdat het de Japanse expansie stopzette en het machtsevenwicht verschoof ten gunste van de geallieerden.

Slag bij Stalingrad

De Slag bij Stalingrad duurde van augustus 1942 tot februari 1943 en was een van de meest meedogenloze en langdurige veldslagen in de geschiedenis van de mensheid. Duitse en Sovjet-troepen vochten om de controle over de stad Stalingrad (nu Volgograd) in het zuidwesten van Rusland. De uiteindelijke overwinning van de Sovjet markeerde een belangrijk keerpunt in de Tweede Wereldoorlog, omdat het de Duitse mythe van onoverwinnelijkheid verbrijzelde en een reeks Sovjetoffensieven begon die de Duitsers uiteindelijk uit Oost-Europa verdreven.

D-Day en de geallieerde invasie van Europa

Op 6 juni 1944 lanceerden de geallieerden D-Day – de grootste amfibische invasie in de geschiedenis. De operatie, bekend als Operatie Overlord, omvatte een massale landing van troepen en voorraden op de stranden van Normandië, Frankrijk. Deze invasie markeerde het begin van het einde voor nazi-Duitsland, toen de geallieerden met succes voet aan de grond kregen in West-Europa en het proces begonnen van de bevrijding van de door de Duitsers bezette gebieden. De volgende veldslagen verzwakten de Duitse troepen, wat uiteindelijk leidde tot hun overgave in mei 1945.

Einde van de Tweede Wereldoorlog

Slag om de Ardennen

De Slag om de Ardennen vond plaats van 16 december 1944 tot 25 januari 1945. Het was de laatste grote Duitse offensiefcampagne aan het westelijk front tijdens de Tweede Wereldoorlog. Je zult merken dat het conflict gekenmerkt werd door hevige gevechten in moeilijk besneeuwd terrein. Ondanks de aanvankelijke successen van de Duitse troepen slaagden de geallieerde troepen erin zich te hergroeperen en uiteindelijk de Duitse troepen terug te dringen, waardoor het einde van de oorlog werd bespoedigd.

Jalta-conferentie

In februari 1945, de Jalta-conferentie vond plaats, waarbij de “Grote Drie” leiders – Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt en Joseph Stalin – samenkwamen. Tijdens deze bijeenkomst bespraken ze de naoorlogse reorganisatie van Europa en het lot van Duitsland. U zult zien dat de conferentie Duitsland in vier zones verdeelde, bezet door de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk en de Sovjet-Unie. De conferentie legde ook de basis voor de oprichting van de Verenigde Naties.

Val van Berlijn

De Val van Berlijn vond plaats tussen 16 april en 2 mei 1945, toen de stad Berlijn werd belegerd en uiteindelijk veroverd door het Rode Leger van de Sovjet-Unie. Als u deze periode doorloopt, zult u merken dat de val van Berlijn, het politieke en militaire hart van nazi-Duitsland, symbool stond voor de naderende nederlaag van het nazi-bewind. Deze gebeurtenis leidde tot de zelfmoord van Adolf Hitler op 30 april en de uiteindelijke Duitse capitulatie op 7 mei 1945.

Atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki

Op 6 en 9 augustus 1945 lieten de Verenigde Staten atoombommen vallen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki. De bombardementen veroorzaakten ongekende verwoestingen, waarbij meer dan 100,000 mensen onmiddellijk omkwamen, terwijl vele anderen later bezweken aan stralingsziekte. Deze gruwelijke gebeurtenissen leidden ertoe dat de Japanse keizer, Hirohito, op 15 augustus 1945 de onvoorwaardelijke overgave van het land aankondigde, waarmee uiteindelijk een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog.

Nasleep van de Tweede Wereldoorlog

Conferentie van Potsdam

In juli 1945, na de overgave van Duitsland, verzamelden de geallieerde leiders zich bij de Conferentie van Potsdam om het toekomstige bestuur van Duitsland en de rest van Europa te bespreken. Belangrijke beslissingen waren onder meer de verdeling van Duitsland in vier bezettingszones die werden gecontroleerd door de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de Sovjet-Unie, evenals de oprichting van de Oder-Neisse-lijn als grens tussen Duitsland en Polen. Er werd ook overeenstemming bereikt over herstelbetalingen van Duitsland, waarbij elke bezettingsmacht herstelbetalingen van zijn respectieve zones in ontvangst nam.

Oprichting van de Verenigde Naties

Een belangrijk resultaat van de Tweede Wereldoorlog was de oprichting van de Verenigde Naties (VN) in oktober 1945. De VN had als doel de internationale samenwerking te bevorderen, toekomstige conflicten te voorkomen en urgente mondiale problemen aan te pakken. Met de toelating van bijna elke soevereine staat werd de VN een forum voor het oplossen van geschillen en het vrijwaren van het welzijn en de rechten van alle mensen.

De organisatie bestaat uit verschillende agentschappen en gespecialiseerde instanties die zich bezighouden met specifieke doelen, zoals de focus van UNICEF op het welzijn van kinderen en de bevordering van onderwijs, cultuur en wetenschap door UNESCO.

Begin van de Koude Oorlog

De nasleep van de Tweede Wereldoorlog legde de basis voor de Koude Oorlog. Toen de oorlog voorbij was, liepen de spanningen op tussen de westerse geallieerden (onder leiding van de Verenigde Staten) en de Sovjet-Unie. Conflicterende politieke ideologieën vergrootten de wantrouwen en leidden tot de verdeling van Europa in twee tegengestelde kampen: het democratische, kapitalistische Westen versus het communistische Oosten. De deling van Duitsland en de stad Berlijn was een voorbeeld van deze splitsing.

Het IJzeren Gordijn, een term die door Winston Churchill werd gepopulariseerd, ging de grens tussen deze blokken definiëren. Gedurende de Koude Oorlog voerden beide partijen proxy-oorlogen, spionage- en propagandacampagnes tegen elkaar, terwijl ze directe militaire conflicten vermeden.

Laatst bijgewerkt: 25 november 2023