Alliteratie en onomatopee zijn twee verschillende stijlfiguren. Deze worden in poëzie gebruikt om een gewenst rijmeffect te bewerkstelligen.
Alliteratie is het gebruik van woorden die beginnen met een gelijkaardig klinkende letter. Onomatopee is een andere stijlfiguur die kan worden gebruikt om muzikale effecten aan een gedicht te geven.
Key Takeaways
- Alliteratie is een literair apparaat dat de herhaling van medeklinkergeluiden aan het begin van woorden in de buurt gebruikt, terwijl onomatopee woorden omvat die het geluid imiteren dat ze vertegenwoordigen.
- Alliteratie creëert een muzikaal effect en kan de stemming of sfeer van een gedicht versterken, terwijl onomatopee zintuiglijke details en levendigheid toevoegt aan beschrijvingen.
- Zowel alliteratie als onomatopee kunnen in verschillende vormen van literatuur worden gebruikt, waaronder poëzie, proza en songteksten, om boeiende en gedenkwaardige taal te creëren.
Alliteratie versus onomatopee-gedichten
Het verschil tussen alliteratie en een onomatopee-gedicht is dat een alliteratiegedicht gebruik maakt van de herhaalde letterklank aan het begin van nauw verbonden woorden, terwijl een onomatopee-gedicht gebruik maakt van de imitatie van verschillende geluiden gemaakt door een dier, persoon of iets anders. Bij alliteratie gebeurt herhaling snel achter elkaar. Kortom, deze twee soorten gedichten zijn het resultaat van verschillende stijlfiguren.
Alliteratiegedichten gebruiken de herhaling van verschillende medeklinkers achter elkaar om een muzikaal effect te creëren. Er zijn zoveel voorbeelden die we kennen die alliteratie gebruiken.
Een mooi voorbeeld is Acquainted with the Night van Robert Frost. In een van de regels die luidt als volgt: 'De goede bries blies, het witte schuim vloog……...' Robert Frost gebruikt het literaire apparaat om een mooie muzikale toon te brengen.
Onomatopee-gedichten gebruiken het literaire apparaat onomatopee dat afkomstig is van een Grieks woord dat zich ruwweg vertaalt naar 'ik maak een naam'.
De stijlfiguur gebruikt de imitatie van natuurlijke geluiden om een poëtisch genre te creëren. Deze stijlfiguur wordt gebruikt in kindergedichten.
De kat spinde... plens water... gebruikt klanknabootsing. Hier verwijst het woord spinnen naar het natuurlijke geluid dat een kat maakt, en plons is het geluid dat water maakt wanneer het iets raakt.
Vergelijkingstabel
Parameters van vergelijking: | Alliteratie gedichten | Onomatopee gedichten |
---|---|---|
Definitie | Alliteratiegedichten de stijlfiguur die alliteratie wordt genoemd en die niets anders is dan het gebruik van repetitief constant geluid. | Onomatopee-gedichten gebruiken de geïmiteerde geluiden van dieren of dingen. |
Voorbeelden | Jij bent mijn zonneschijn, mijn enige zonneschijn, je maakt me gelukkig... | De rode kat spinde toen ze een plonsgeluid uit de zee hoorde komen. |
Gebruik | Het is terug te vinden in verschillende soorten gedichten. | Het wordt gebruikt in kindergedichten. |
Gebruik van geluid | Het gebruikt verschillende medeklinker-klinkende woorden. | Het maakt gebruik van verschillende onomatopee geluiden. |
Muzikaliteit | Het is het repetitieve geluid dat voor muzikaliteit zorgt. | Het zijn de nagebootste klanken die voor muzikaliteit zorgen. |
Wat zijn alliteratiegedichten?
Alliteratiegedichten gebruiken herhaalde medeklinkers of klinkers om muzikaliteit of ritme te creëren. Het herhaalde geluid wordt benadrukt, en de lettergreep die de letter bevat, wordt benadrukt.
Alliteratie is het gebruik van het fonetische aspect van spraak, dat in dergelijke gedichten wordt gebruikt om een muzikale of ritmische noot te creëren.
Het is in de eerste plaats bedoeld voor uitvoeringen omdat het muzikale kenmerken bevat. Het gebruik van alliteratie is gebruikt in vele beroemde gedichten zoals Irish Verses.
Herhaalde geluiden kunnen aan het begin of op elk punt in het woord voorkomen. Het gebruik van een dergelijke alliteratie wordt complexe alliteratie genoemd.
Bij complexe alliteratie kan ook het gebruik van niet-initiële medeklinkers worden gebruikt om het gewenste effect te bereiken. De herhaalde klanken mogen niet uit de beginletter komen, maar uit elke lettergreep binnen een groep woorden.
De andere namen voor de stijlfiguur kunnen echter misleidend zijn.
Namen zoals beginrijm of hoofdrijm suggereren dat de beginletter degene moet zijn die moet rijmen, maar dat is niet het geval, aangezien het elke lettergreep kan zijn die een herhalend geluid kan hebben.
Er zijn veel voorbeelden, zoals 'humble house' hierin, de beginletter zorgt voor het muzikale effect.
Wat zijn Onomatopee gedichten?
Dit type gedicht maakt gebruik van de fonetische imitatie van geluiden die de klank zelf zouden kunnen suggereren. Het gebruik van de stijlfiguur is heel gebruikelijk in kinderpoëzie. Gewoonlijk zijn de nagebootste geluiden van dieren en soms acties zoals plons.
Het woord onomatopee betekent het imiteren van geluid, wat een ruwe vertaling is van het Griekse samengestelde woord. De woorden voor hetzelfde geluid kunnen echter van taal tot taal verschillen.
De onomatopee-woorden komen overeen met een grote familie van fonetische klanken, die kunnen verschillen afhankelijk van de betrokken taal.
In verschillende talen kunnen verschillende reeksen medeklinkers of klinkers worden gebruikt om het woord voor een soortgelijk geluid te creëren, maar het geluid is hetzelfde.
Het gebruik van dergelijke gedichten is te zien in stripboeken, omdat ze gebruik maken van de stijlfiguur die actie in verband brengt met woorden.
De stijlfiguur kan ook in advertenties worden gebruikt om een geheugensteuntje te creëren dat de klanten helpt het product te onthouden. Het gebruik van dergelijke poëtische middelen is gebruikelijk in advertenties.
De naam van sommige producten, zoals Fizz, is een voorbeeld waar onomatopee wordt gebruikt. Onomatopee-gedichten kunnen dus voor meerdere doeleinden worden gebruikt. Het is suggestief voor de natuurlijkheid van talen.
Belangrijkste verschillen tussen alliteratie en onomatopee-gedichten
- Alliteratiegedichten gebruiken het repetitieve medeklinkergeluid in elke woordlettergreep, terwijl onomatopee de imitatie van geluid in woorden gebruikt.
- Onomatopee-gedichten zijn gemaakt voor kinderen, maar de stijlfiguur kan ook op andere manieren worden gebruikt, terwijl alliteratie in verschillende soorten gedichten wordt gebruikt.
- Alliteratiegedichten gebruiken herhaalde geluiden om muziek of ritme te creëren, terwijl onomatopee geïmiteerde geluiden in woorden gebruikt.
- Beide gedichten gebruiken de fonetische eigenschap van menselijke spraak om gewenste effecten te creëren, maar onomatopee-gedichten zijn gebaseerd op een natuurlijke eigenschap van taal, wat niet het geval is in alliteratiegedichten.
- Alliteratiegedichten gebruiken medeklinkers of klinkers, terwijl onomatopee-gedichten verschillende medeklinkers gebruiken.
- https://www.jstor.org/stable/30007526
- https://www.jstor.org/stable/372569
- https://www.jstor.org/stable/2905403
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
Het artikel behandelt een complex onderwerp en presenteert het op een manier die gemakkelijk te begrijpen is. Kennis is macht, en dit stuk versterkt dat zeker.
De uitsplitsing van de belangrijkste verschillen tussen de twee soorten gedichten is zeer goed uitgevoerd en maakt het onderscheid glashelder.
Het artikel is verhelderend en zeer informatief. Het is absoluut een geweldige bron voor diegenen die meer willen leren over poëzie en de stijlfiguren ervan.
Het is indrukwekkend hoe het artikel diep ingaat op de geschiedenis en het praktische gebruik van deze poëtische middelen, en een goed afgerond beeld van het onderwerp biedt.
Ik waardeer de benadering van de auteur om de belangrijkste conclusies te illustreren. De vergelijkingstabel is bijzonder nuttig voor een beter begrip.
Het is indrukwekkend hoe het artikel de verschillen heel duidelijk weet te maken, wat voor sommige mensen verwarrend kan zijn.
Ik vond ook de gedetailleerde uitleg van wat alliteratie- en onomatopee-gedichten zijn, erg interessant en boeiend.
Dit artikel biedt een volledige en uitgebreide vergelijking tussen alliteratie en onomatopee, inclusief enkele literatuurverwijzingen. Heel goed gelezen!
Ik ben het daar volledig mee eens: dit artikel biedt een solide en grondige analyse.
De uitleg van de verschillen tussen de twee stijlfiguren is zeer duidelijk en informatief. Het is geweldig voor iemand die een gedetailleerd begrip van het onderwerp wil.
Een goed onderzocht stuk, ik heb hier zeker veel over alliteratie en onomatopee geleerd.
Ook de voorbeelden vond ik erg verhelderend, ze geven een heel duidelijk beeld van de concepten.