Aquacultuur versus maricultuur: verschil en vergelijking

Aquacultuur en Maricultuur houden zich beide bezig met het kweken van aquatische producten onder gereguleerde omstandigheden.

Hoewel beide zich bezighouden met het vergroten van de aquatische output, verschillen ze in die zin dat de ene zich bezighoudt met het ontwikkelen van visproducten in zoetwaterbronnen en de andere met zeewater.

Key Takeaways

1. Aquacultuur is het kweken van waterdieren en -planten in zoet- of zoutwateromgevingen, terwijl maricultuur specifiek verwijst naar het kweken van mariene organismen in zoutwateromgevingen.
2. Aquacultuur kan het kweken van vis, schaaldieren en weekdieren omvatten, terwijl maricultuur zich richt op vissen en andere mariene organismen.
3. Maricultuur is duurder en complexer dan aquacultuur vanwege de uitdagingen van de landbouw in mariene omgevingen.

Aquacultuur versus maricultuur

Aquacultuur is het kweken van aquatische organismen, zoals vissen, schaaldieren en waterplanten, onder gecontroleerde omstandigheden. Maricultuur is een gespecialiseerd type aquacultuur dat specifiek verwijst naar het kweken van mariene organismen, zoals vissen, schaaldieren en zeewier, in mariene omgevingen.

Aquacultuur is een onderdeel van de landbouwproductie dat gespecialiseerd is in de productie van vis en andere waterorganismen (zoals garnalen of slakken) in plaats van vee.

Aquacultuur kan, in feit, inclusief de teelt van waterplanten. Veel commerciële ondernemingen concentreren zich op het kweken van zoetwatervissen, hoewel gespecialiseerde voorzieningen ook zoutwatervissen (zeevissen) kunnen produceren.

Maricultuur is een subcategorie van Aquacultuur. In sommige maricultuurbedrijven is het kweken van zoetwatervis mogelijk, hoewel het aanzienlijk minder wijdverspreid is.

Het moet gebeuren in open water en in afgesloten ruimtes. Wilde vis wordt niet in maricultuur uit de oceaan gehaald, maar wordt er wel in gekweekt.

Maricultuur is vergelijkbaar met aquacultuur; het vindt echter plaats in open water in plaats van in containers.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking	Aquacultuur	Maricultuur
Definitie	Kweek van zoet- en zoutwaterwezens	Een subset van aquacultuur waarbij zeedieren worden gekweekt
Oorsprong	2500 BC	19th eeuw
Watercondities	Zoetwater	zeewater
Gecultiveerde goederen	Meerval, tilapia, karper, enz.,	Garnalen, garnalen, snapper
Voordelen	Verbetert het aantal beschikbare banen, bespaart vissers tijd	Verbeterde menselijke voeding, de geleidelijke afschaffing van niet-duurzame visserij

Wat is Aquacultuur?

Aquacultuur is het kweken, kweken en oogsten van aquatische flora en fauna in zout of zoet water voor economische doeleinden. Het wordt ook wel de blauwe revolutie genoemd.

Aquacultuur helpt bij de accumulatie van voedingsstoffen, verhindert dat niet-inheemse soorten naar lokale rivieren vluchten, vermindert infectieziekten in het waterleven en verbetert de productkwaliteit.

Naarmate de consumptie van zeevruchten is toegenomen, heeft technologie het mogelijk gemaakt voedsel te verbouwen in zowel de kustwateren als de open oceaan.

Aquacultuur is een manier om voedsel en andere commerciële producten te produceren, leefgebieden te herstellen, wilde bestanden aan te vullen en kwetsbare en bedreigde dierpopulaties weer op te bouwen.

Aquacultuur wordt ingedeeld in twee soorten: zeewater en zoetwater.

Aquacultuur kan plaatsvinden in volledig kunstmatige inrichtingen die op de site zijn gebouwd (nearshore aquacultuur),

zoals aquaria, meren of leidingen, waar de leefomstandigheden verbonden zijn met een netwerk; in goed beschut diep water nabij de kust van een waterlichaam (inshore aquacultuur),

waar de verzorgende dieren worden beperkt tot een relatief meer natuurlijke omgeving; of in delen van de open zee weg van de kust omgeven door muren (offshore aquacultuur)

Aquacultuur vergroot de beschikbare arbeidsmogelijkheden op de markt. Het produceert nieuwe items voor de markt en werkmogelijkheden omdat er arbeid nodig is om de pools te onderhouden en de ontwikkelde organismen te verzamelen.

Aquacultuur spaart ook vissers energie omdat ze niet langer hun dagen op zee hoeven te vissen. Het geeft hen meer tijd om andere economische bezigheden na te streven, zoals het starten van nieuwe bedrijven.

Dit stimuleert ondernemerschap en opent extra werkgelegenheid en arbeidskansen.

Wat is Maricultuur?

Maricultuur is een onderdeel van aquacultuur waarbij zeedieren in de open oceaan worden gekweekt voor voedsel en andere goederen.

Maricultuur helpt bij het maken van commercieel voedsel, het verwijderen van toxiciteit uit rioolwater en het ontwikkelen van verbindingen voor industriële, medische en voedselproducerende bedrijven.

Maricultuur omvat ook de teelt van planten zoals zeewier.

Deze zeeplanten- en diersoorten worden gebruikt in verschillende sectoren, waaronder cosmetica en sieraden, waar collageen uit zeewier wordt gebruikt om gezichtsbehandelingen te maken.

Parels worden gewonnen uit weekdieren en gebruikt om modeartikelen te maken.

Zeeteelt is een vorm van maricultuur die in het hele land algemeen wordt toegepast bedrijfsdeskundigen. Rond 1974 werd het fokken op zee populair in de sector.

Als het gaat om de effectiviteit van deze methode van visproductie, is het Dan moet je worden opgesteld in de juiste omgeving. Wanneer mariene veeteelt wordt uitgevoerd in de geschikte habitat voor de soort

Het grootbrengen van zeedieren in blootgestelde, hoogenergetische oceaanhabitats, weg van aanzienlijke kustinvloed, is een relatief recente techniek voor maricultuur.

Er is nagedacht over hoe maricultuur in de open oceaan zou kunnen werken in combinatie met offshore-energie-inzetsystemen zoals windmolenparken om beter gebruik te maken van oceaangebieden.

Maricultuur is de afgelopen twee decennia snel gegroeid als gevolg van nieuwe technologie, vooruitgang in samengestelde voeders, een betere biologische kennis van gekweekte soorten, verbeterde waterkwaliteit in gesloten boerderijsystemen,

toegenomen vraag naar visserijproducten, ontwikkeling van locaties en betrokkenheid van de overheid.

Belangrijkste verschillen tussen Aquacultuur En Maricultuur

1. Aquacultuur verwijst naar de teelt van zoet- en zoutwaterwezens zoals weekdieren, schaaldieren en waterplanten. Omgekeerd is maricultuur een subset van aquacultuur waarbij zeedieren worden gekweekt voor voedsel en andere goederen in de open oceaan of vijvers.
2. Aquacultuur kan worden gedateerd in 2500 voor Christus, met zijn oorsprong in China, waar het oorspronkelijk is gemaakt. Ondertussen ontdekte Kokichi Mikimoto uit Japan de maricultuur in de negentiende eeuw.
3. Zoetwater wordt geassocieerd met aquacultuur. Maricultuur wordt geassocieerd met zeewater.
4. In termen van items die in de aquacultuur groeien, omvatten ze meerval, tilapia, karper en zalm. Terwijl ze in de maricultuur zijn, omvatten ze garnalen, garnalen en snapper.
5. Aquacultuur verbetert het aantal beschikbare banen op de markt, bespaart vissers tijd doordat ze niet langer het grootste deel van hun tijd aan de zeevisserij hoeven te besteden, en biedt een manier om de handelsonevenwichtigheid te verminderen. Ondertussen biedt maricultuur economische en ecologische voordelen, zoals verbeterde menselijke voeding en de geleidelijke afschaffing van niet-duurzame visserij.

Referenties

1.  https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0045653511008344
2. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-94-011-4449-0_74

Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023