Kapitalisme versus laissez-faire: verschil en vergelijking

Het kan ingewikkeld zijn om het complexe web van economische ideeën te ontwarren.

Bovendien zijn sommige van deze ideeën zo nauw met elkaar verbonden, en hun betekenissen en gevolgen zijn zo vergelijkbaar dat het moeilijk kan zijn om de een van de ander te onderscheiden.

Kapitalisme en laissez-faire zijn twee woorden die identiek worden gebruikt. Als gevolg hiervan worden ze vaak met elkaar verward.

Deze namen zijn echter niet uitwisselbaar en bevatten enkele duidelijke verschillen.

Key Takeaways

1. Kapitalisme is een economisch systeem gebaseerd op privébezit van de productiemiddelen en het creëren van goederen en diensten met winstoogmerk. Tegelijkertijd is laissez-faire een economische filosofie die pleit voor minimale overheidsingrijpen in economische aangelegenheden.
2. Het kapitalisme vertrouwt op concurrentie om de markt te reguleren, terwijl laissez-faire gelooft dat de marktkrachten met rust gelaten moeten worden om zichzelf te reguleren.
3. Het kapitalisme is bekritiseerd vanwege het bevorderen van inkomensongelijkheid, terwijl laissez-faire is bekritiseerd vanwege het leiden tot monopolies en het uitbuiten van werknemers.

Kapitalisme versus laissez faire

Het verschil tussen Kapitalisme en laissez-faire is dat puur kapitalisme stelt dat hoe minder overheidsingrijpen in de economie, hoe beter de burgers, bedrijven en de economie in het algemeen zijn. Laissez-faire daarentegen kent geen checks and balances, beperkingen of voorschriften van de overheid. Kapitalisme houdt zich bezig met het creëren van rijkdom en bezit van kapitaal, productie en distributie, terwijl een laissez-faire-systeem zich bezighoudt met de uitwisseling van geld, producten en diensten.

Kapitalisme is een economisch systeem dat gebaseerd is op het privébezit van productieve activa en hun winstgevende werking.

Rijkdomaccumulatie, concurrerende markten, een marktsysteem, persoonlijk eigendom, de erkenning van eigendomsrechten, vrijwillige ruil en loonarbeid zijn allemaal sleutelaspecten van het kapitalisme.

In een kapitalistische markteconomie beslissen houders van rijkdom, eigendommen of productiecapaciteiten over resultaten en investeringen in kapitaal en sectoren.

Zij bepalen ook die voor de financiële sectoren. Aan de andere kant bepaalt de concurrentie tussen de verschillende artikelen en diensten hun kosten, overvloed en distributie.

Laissez-faire is een economisch model waarin uitwisselingen tussen de particuliere sector, zoals belastingen en subsidies, vrij of bijna vrij zijn van overheidsinmenging.

Laissez-faire is een filosofisch systeem gebaseerd op de axioma's dat de persoon de fundamentele pijler van de samenleving is en een aangeboren recht op vrijheid heeft, dat de fysieke volgorde van de natuur een minnelijk en zelfregulerend systeem is;

en dat bedrijven door de staat gecreëerde entiteiten zijn die mensen nauwlettend in de gaten moeten houden vanwege hun neiging om de spontane volgorde van Smith te verstoren.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:	Kapitalisme	Laissez-faire
Overheidsbetrokkenheid	Het heeft minder overheidsingrijpen in de economie voor een betere economie, burgers en bedrijven.	Het kent geen checks and balances, beperkingen of voorschriften van de overheid.
Handelt met	Het gaat om het creëren van rijkdom en bezit van kapitaal, productie en distributie.	Het uitwisselen van geld of producten en diensten.
Belangrijkste kenmerken	Eigendom van privé-eigendom, vrije concurrentie en individuele motivaties zijn allemaal kenmerken van het kapitalisme.	Met weinig of geen overheidscontrole wordt een laissez-faire-systeem uitsluitend gedreven door vraag en aanbod, koper en verkoper.
Elementen	De elementen zijn arbeidsverdeling, op prijzen gebaseerde onpersoonlijke transacties en op kennis gebaseerde schaalvoordelen.	Met betrekking tot persoonlijke eigendommen, vrijheid om een ​​bedrijf op te richten en te bezitten, en vrije handel.
Voorbeeld	USA	Onderdelen hiervan zijn in elk land terug te vinden.

Wat is kapitalisme?

Dit is een zeer bekend en eeuwenoud economisch systeem. In een kapitalistische markteconomie beslissen houders van rijkdom, eigendommen of productiecapaciteiten over resultaten en investeringen in kapitaalsectoren.

Zij bepalen ook die voor de financiële sectoren. Aan de andere kant bepaalt de concurrentie tussen de verschillende artikelen en diensten hun kosten, overvloed en distributie.

Deskundigen uit verschillende vakgebieden hebben het kapitalisme allemaal vanuit verschillende gezichtspunten geanalyseerd en vele soorten ervan in de praktijk geïdentificeerd.

Verschillende soorten kapitalisme variëren in het niveau van een concurrerende markt, de functie van interventie en regulering, en de mate van overheidseigendom.

Politiek en beleid bepalen de mate waarin verschillende marktplaatsen vrij zijn en de wetten die privé-eigendom definiëren.

Met een winstgevende combinatie van laissez-faire en overheidsbetrokkenheid hebben de meeste van de huidige economieën van dit type een gemengd economisch kenmerk aangenomen.

In bepaalde gevallen worden hier ook planeconomieën waargenomen.

Tegenwoordig zijn talloze individuen tegen dit economische systeem. Dit systeem bevoordeelt een klein deel van de mensen die als kapitalisten worden geclassificeerd, terwijl de arbeidersklasse vaak aan haar lot wordt overgelaten.

Er is een mogelijkheid van slechte arbeidsomstandigheden en lagere salarissen in een kapitalistische economie. Bijgevolg worstelen individuen van de arbeidersklasse om de eindjes aan elkaar te knopen in verschillende scenario's.

Wat is laissez faire?

Laissez-faire is een economisch model waarin uitwisselingen tussen de particuliere sector, zoals belastingen en subsidies, vrij of bijna vrij zijn van overheidsinmenging. Laissez-faire is een filosofisch systeem.

Volgens de axioma's is de persoon de fundamentele pijler van de samenleving en heeft hij een aangeboren recht op vrijheid.

Het stelt dat de fysieke volgorde van de natuur een minnelijk en zelfregulerend systeem is en dat bedrijven door de staat gecreëerde entiteiten zijn die mensen nauwlettend in de gaten moeten houden vanwege hun neiging om de spontane volgorde van Smith te verstoren.

Dit zijn de fundamenten van het laissez-faire-denken. Een ander fundamenteel idee is dat markten concurrerend moeten zijn, wat altijd werd benadrukt door de vroege voorstanders van laissez-faire.

Vroege voorstanders van laissez-faire stelden een belasting op landhuur voor om alle belastingen te vervangen die volgens hen de welvaart schaden door de output te bestraffen, met als doel vrijheid te bevorderen en markten in staat te stellen zichzelf te reguleren.

Laissez-faire-aanhangers pleiten voor een volledige onthechting van overheid en economie. Verschillende economen hebben in de loop der jaren laissez-faire-economie bekritiseerd.

In de ware zin verwijst laissez-faire naar de vrijheid van persoonlijk eigendom en productiemiddelen, evenals de bescherming van rechten tegen overheids- en formele agressie, evenals de veiligheid van het kapitaal van onafhankelijke individuen tegen andere individuen, buitenlandse regeringen, en, het meest relevant, de regering van hetzelfde systeem. Dit soort liberalisme is ongelooflijk veilig en heilzaam.

Belangrijkste verschillen tussen kapitalisme en laissez-faire

1. Het kapitalisme stelt dat hoe minder overheidsingrijpen in de economie, hoe beter de burgers, bedrijven en de economie in het algemeen zijn. Laissez-faire daarentegen kent geen checks and balances, beperkingen of voorschriften van de overheid.
2. Kapitalisme houdt zich bezig met het creëren van rijkdom en bezit van kapitaal, productie en distributie, terwijl een laissez-faire-systeem zich bezighoudt met de uitwisseling van geld, producten en diensten.
3. Privébezit, vrije concurrentie en individuele motivaties zijn allemaal kenmerken van het kapitalisme, terwijl een Laissez-faire-systeem, met weinig of geen controle door de overheid, uitsluitend wordt aangedreven door vraag en aanbod, koper en verkoper.
4. De elementen van het kapitalisme zijn arbeidsdeling, op prijs gebaseerde onpersoonlijke transacties en op kennis gebaseerde schaaleconomieën. De componenten van laissez-faire zijn persoonlijk eigendom, vrijheid om een ​​bedrijf op te richten en te bezitten, en vrije handel.
5. De Verenigde Staten van Amerika zijn een voorbeeld van een kapitalistische economie, terwijl elk land elementen van laissez-faire heeft.

Referenties

1. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=j7mtBAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT5&dq=Capitalism+and+Laissez-faire&ots=R_Bvgd0OH7&sig=mZ_pbx1JwiBo-5YjsBtBRSC_LSA
2. https://philpapers.org/rec/KIRIDO

Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023