De behoefte aan nieuwe en andere programmeer- en computertalen volgde op de uitvinding van de computer. Computertalen hebben verschillende codes en verschillende gegevenstypen om aan de eisen van de gebruikers te voldoen.
De meest gebruikte en onderwezen programmeertaal is SQL. Programmeurs gebruiken dit om verschillende reeksen gegevens met verschillende lengtes op te slaan. Twee van dergelijke gegevenstypen die vaak worden gebruikt, zijn 'char' en 'varchar'.
Key Takeaways
- Char en varchar zijn beide datatypes die in databases worden gebruikt om tekenreeksen op te slaan; char is een datatype met vaste lengte, terwijl varchar een datatype met variabele lengte is.
- Tekenvelden reserveren een specifieke hoeveelheid opslagruimte voor elk veld, ongeacht de werkelijke lengte van de ingevoerde gegevens; varchar-velden wijzen alleen voldoende opslagruimte toe voor de ingevoerde gegevens.
- Char-velden zijn sneller te zoeken en te sorteren, omdat ze een vaste lengte hebben; Varchar-velden zorgen voor meer flexibiliteit en besparen opslagruimte door alleen de noodzakelijke hoeveelheid ruimte te gebruiken.
Char versus Varchar
Het verschil tussen Char en Varchar is dat Char alleen enkelvoudigesnaar gegevenstypen, terwijl Varchar variabele tekens van verschillende tekenreeksen opslaat en de lengte afhangt van de tekenreeks.
Char is de SQL gegevenstype dat helpt bij het opslaan van tekens en is een afkorting van 'tekens'. Het slaat alleen niet-Unicode-gegevens op, dwz slechts één tekenreekstype per cel. Het heeft een vaste lengte en kan variëren van 1-255 karakters.
Varchar is een ander SQL-gegevenstype dat helpt bij het opslaan van variabele tekens van verschillende lengtes. Het staat voor 'variabel karakter'. Het slaat alfanumerieke gegevens op en de grootte hangt af van de specifieke opgeslagen tekenreeks.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Verkolen | Varchar |
|---|---|---|
| Betekenis | Het is een SQL-code die helpt bij het opslaan van tekens | Het is een SQL-code die helpt bij het opslaan van variabele tekens |
| Afkorting voor | karakter | Variabel karakter |
| Opslag grootte | Ze slaan waarden op met een vaste lengte en is gelijk aan het maximum van de kolom | Ze slaan alfanumerieke gegevens van variabele gegevens op en zijn afhankelijk van de specifieke string die is opgeslagen |
| Geheugentoewijzing | Statische geheugentoewijzing | Dynamische geheugentoewijzing |
| Bytes gebruikt | 1 byte per teken | 1 byte per teken plus 1 of 2 extra bytes voor het opslaan van informatie met verschillende lengtes. |
| Tekenlimiet | 255 tekens | 65535 tekens |
| Gebruik | Programmeurs kunnen dit gebruiken wanneer de lengte van de karakters beknopt en bekend is. | Programmeurs kunnen dit gebruiken wanneer de lengte van de gegevensinvoer varieert |
| Inhoud | Heeft alleen karakters | Het heeft verschillende strings zoals karakters en variabelen |
Wat is Char?
Char is het gegevenstype dat niet-Unicode-gegevenswaarden van vaste waarden opslaat. Het staat voor 'char.' Ze worden alleen door programmeurs gebruikt als de lengte van de gegevensopslag bekend is.
Omdat ze slechts één type tekenreeks in opslag hebben, hebben ze een maximale tekenlimiet van 255 tekens en is de opslaggrootte hetzelfde als de opslaggrootte voor de kolom. Ze gebruiken ook 1 byte per teken voor opslag.
Ze gebruiken statische geheugentoewijzing, dwz de opslag van de variabele is permanent en het geheugen is al toegewezen voordat de codes kunnen worden ingevoerd en uitgevoerd. Ze presteren beter dan Varchar.
Wat is Varchar?
Varchar is het gegevenstype dat variabele tekens opslaat. Het staat voor 'variabel karakter'. Ze worden gebruikt door programmeurs wanneer de datalengte varieert en meer dan één datatype nodig heeft.
Omdat ze verschillende tekenreeksen hebben, is hun maximale tekenlimiet 65,535 tekens, omdat dit afhangt van de limiet van verschillende tekenreeksen. Ze gebruiken 1 byte per teken, vergelijkbaar met char. Maar ze gebruiken ook 1 of 2 bytes extra voor het opslaan van lengte-informatie.
Ze gebruiken dynamische geheugentoewijzing. Dit wordt gebruikt wanneer de lengte of hoeveelheid van de op te slaan gegevens onbekend of variabel is. Het maakt het ook mogelijk om gegevens op te slaan zonder een bovengrens te hebben. Ze worden gebruikt voor het opslaan van gegevens zoals adressen die nodig zijn.
Belangrijkste verschillen tussen Char en Varchar
- Hoewel beide SQL-codes zijn, zijn ze heel verschillend omdat 'char' helpt bij het opslaan van tekens van vaste lengte, terwijl 'varchar' variabele tekens van variabele lengte opslaat.
- 'char' staat voor karakter en 'varchar' staat voor variabel karakter. Daarom kunnen we aan de hand van hun afkortingen raden waarvoor ze worden gebruikt.
- De opslaggrootte voor char is gelijk aan de opslaggrootte van de kolom en slaat alleen waarden op van een vaste lengte, zoals telefoonnummers. De opslaggrootte van varchar hangt af van de opgeslagen tekenreeks, aangezien het verschillende alfanumerieke tekenreeksen opslaat zoals een adres.
- Char gebruikt statische geheugentoewijzing, terwijl Varchar dynamische geheugentoewijzing gebruikt.
- Char gebruikt 1 byte per karakter voor de opslag van de karakters. Net als char gebruikt varchar ook 1 byte per karakter voor opslag. Het verschil is dat varchar ook 1 of 2 bytes extra gebruikt voor het opslaan van lengte-informatie, wat niet nodig is voor char.
- Aangezien char alleen voor vaste waarden wordt gebruikt, heeft het een maximale tekenlimiet van 255 tekens. Ze gebruiken slechts één gegevensreekstype. Maar varchar heeft een tekenlimiet van 65535 tekens omdat het verschillende gegevensstrings kan opslaan, en de limiet hangt af van de limiet van elke string.
- Het gebruik van de twee codes is ook verschillend. Char wordt gebruikt door programmeurs wanneer de lengte van de gegevenswaarde bekend is, en varchar wordt gebruikt wanneer de lengte van gegevenswaarden voor elke cel blijft variëren.
- Zoals de naam al doet vermoeden, slaat char alleen specifieke tekenreeksen op. Maar varchar kan verschillende tekenreeksen opslaan, zoals alfabetten, cijfers en variabelen. Daarom worden ze beide voor verschillende doeleinden gebruikt.
- http://www.cs.nott.ac.uk/~psznza/G51DBS/dbs5-6.pdf
- https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4842-3576-8_1
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
Het artikel is zeer leerzaam in het demonstreren van de praktische toepassingen van Char en Varchar in real-world programmeerscenario's.
Absoluut, deze inzichten zullen ontwikkelaars ongetwijfeld helpen bij het optimaliseren van de databaseprestaties.
Het contrast tussen statische en dynamische geheugentoewijzing is bijzonder intrigerend. Dit is een goed opgebouwd en georganiseerd stuk.
Zo heb ik er nooit over nagedacht. Het is fascinerend hoe verschillende geheugentoewijzingen de prestaties beïnvloeden.
Hoewel het artikel een grondige analyse biedt, kan het gebruik van voorbeelden het begrip van de lezer vergroten.
Ik begrijp je punt. Meer praktische voorbeelden zouden zeker nuttig zijn.
Akkoord, voorbeelden uit de echte wereld zouden het betrokkenheidsniveau verhogen.
De grondige uitleg van de verschillen in geheugentoewijzing is verhelderend. Geweldige inzichten!
Absoluut, het is essentieel om de nuances van geheugentoewijzing in databasebeheer te begrijpen.
De diepgang van de analyse in dit artikel maakt het echt tot een bron van onschatbare waarde voor SQL-leerlingen.
Ik ben het daar volledig mee eens. Het is een uitgebreide gids om Char en Varchar te begrijpen.
Hoewel het artikel veelomvattend is, vind ik dat het gebruik van jargon intimiderend kan zijn voor degenen die nieuw zijn in programmeren.
Goede observatie. Dit zou het aantrekkelijker kunnen maken voor beginners.
Een geldig punt. Het vereenvoudigen van de technische termen zou het toegankelijker kunnen maken.
De vergelijkingstabel is heel duidelijk en maakt het gemakkelijk om de verschillen tussen Char en Varchar te begrijpen.
Absoluut, de gebruiksscenario's en praktische implicaties zijn goed uitgelegd.
Het maakt het gemakkelijker om de belangrijkste verschillen tussen de twee gegevenstypen te begrijpen.
Het uiteenzetten van de belangrijkste verschillen tussen Char en Varchar is zeer nuttig en zal van onschatbare waarde zijn voor aspirant-programmeurs.
De verschillen zijn duidelijk duidelijk verwoord en bieden een solide basis voor het begrijpen van deze gegevenstypen.
Dit artikel is een geweldige bron voor mensen die hun kennis van de gegevenstypen Char en Varchar van SQL willen verdiepen.
Dit is een uitstekende vergelijking van Char en Varchar, en is goed gedetailleerd. Goed gedaan!
Zeer informatief en professioneel gepresenteerd.
Daar ben ik het mee eens! Programmeerstudenten zullen veel profijt hebben van deze kennis.