Chlorofyl A versus B2: verschil en vergelijking

Planten onttrekken levengevende zuurstof, die ze als bijproduct uitscheiden. Het is het bijproduct dat wordt geproduceerd wanneer planten lichtenergie omzetten in voedsel met behulp van kooldioxide en water tijdens het fotosyntheseproces. Het licht dat door planten wordt geabsorbeerd en voor fotosynthese wordt gebruikt, wordt nu mogelijk gemaakt door een specifieke groen gepigmenteerde stof, chlorofyl genaamd. We zullen ook kijken naar de verschillen tussen chlorofyl A en B2.

Key Takeaways

1. Chlorofyl A absorbeert blauwviolet en rood licht, waardoor het het primaire fotosynthetische pigment is, terwijl chlorofyl B blauw en oranjerood licht absorbeert en functioneert als een bijkomend pigment.
2. Chlorofyl A heeft een methylgroep (–CH3) in zijn structuur, terwijl chlorofyl B een aldehydegroep (–CHO) heeft.
3. Chlorofyl A speelt een directe rol in de fotosynthese als reactiecentrum, terwijl chlorofyl B helpt bij het opvangen en overbrengen van lichtenergie naar chlorofyl A.

Chlorofyl A en B2

Het verschil tussen chlorofyl A en B2 is dat chlorofyl A het meest bijdraagt ​​aan fotosynthese, terwijl B2 de eerste ondersteunt. Afgezien daarvan maken een paar andere onderscheidingen het gemakkelijk om onderscheid te maken tussen de twee pigmentcomponenten. Beide zijn verantwoordelijk voor de groene kleur van de plant; in spinazie is chlorofyl-a echter in grotere hoeveelheden aanwezig dan chlorofyl b2.

chlorofyl A is een natuurlijk pigment dat planten hun groene kleur geeft. Het is een fotoreceptor, om precies te zijn. Het is een porfyrinering met een methylgroep of CH3 in de zijketen, volgens de chemie. Als gevolg hiervan wordt de golflengte van het licht geabsorbeerd door chlorophyl a verschilt van dat van chlorofyl b2 in het zichtbare spectrum van zonlicht.

De porfyrinering is aanwezig in chlorofyl b2, maar de zijketen bevat een aldehydegroep of CHO. Het functioneert ook als een fotoreceptor en helpt chlorofyl A bij de absorptie van zonlicht. In tegenstelling tot chlorofyl a is de golflengte die wordt geabsorbeerd door b2 langer, en daarom vult het de eerste zo goed aan.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking	chlorofyl A	B2
Zijketting	De methylgroep (-CH3)	Aldehyde (-CHO)
Welke golflengten van licht absorbeert het?	430 nm tot 660 nm	450 nm tot 660 nm
Welke kleuren absorbeert het?	Violetblauw, oranjerood	Alleen oranjerood
moleculair gewicht	X	X
Oplosbaarheid in polaire oplosmiddelen	Minder oplosbaar	Meer oplosbaar

Wat is chlorofyl A?

Chlorofyl, het pigment zelf, kan in twee soorten worden verdeeld; we zullen een van hen bespreken, chlorofyl A. Samen met de porfyrinering heeft de zijketen van een chlorofylmolecuul een methylgroep. Dit is het belangrijkste verschil tussen chlorofyl a en b2. Het natuurlijke pigment functioneert als een fotoreceptor en helpt bij het fotosyntheseproces. Het absorbeert zonlicht en helpt planten bij de productie van koolhydraten door koolstofdioxide en water te gebruiken. Chlorofyl A heeft een molecuulgewicht van 839.51 gram per mol.

Als we kijken naar de oplosbaarheid van het chlorofyl A-molecuul, zijn ze minder oplosbaar in een polair medium in tegenstelling tot dat van het b2-molecuul. Het absorbeert ook licht met golflengten van 430 tot 660 nanometer. Violetblauw en oranjerood zijn de kleuren die variëren tussen de twee regio's. De manier waarop chlorofyl-a en b2 werken vullen elkaar aan, wat betekent dat de golflengte van het licht dat chlorofyl A niet kan absorberen, wordt ondersteund door het b2-molecuul, en dus spelen ze allebei een cruciale rol bij het absorberen van zonne-energie. Bovendien zijn er momenten dat de hoeveelheid chlorofyl a en b2 in een plant niet gelijk is; de meeste groene kleur in spinazie komt bijvoorbeeld van chlorofyl b2.

Wat is B2?

B2 is voor het andere type chlorofyl, een natuurlijk pigment dat in planten en bacteriën wordt aangetroffen en dat ze een groene kleur geeft. Het verschil tussen chlorofyl a en chlorofyl b2 wordt hier besproken. Chlorofyl b2 is een porfyrinering met een zijketen die een aldehydegroep of CHO bevat. Daarom absorbeerde het licht met golflengten van 450 tot 660 nanometer. De kleur oranjerood komt veel voor in het gebied. De complementaire kleur wordt gereflecteerd terwijl ze deze kleur absorberen, waardoor de planten hun groene kleur krijgen.

Naast een molecuulgewicht van 907.49 gram per mol, is chlorofyl b2 zeer goed oplosbaar in een polair medium. Ze vormen ongeveer een kwart van al het chlorofyl in planten. Ze zijn ook in alle groene planten te vinden groene algen. Men denkt dat ze de grootte van de antenne regelen. Het weerspiegelt een geelgroene tint die contrasteert met de oranjerode tint. De enkele en dubbele bindingen van de verbinding zijn verdeeld in een alternatief patroon, waardoor b2 licht kan absorberen door zijn elektron te stabiliseren door middel van delokalisatie. Deze gedelokaliseerde polyenen hebben ook een hoog absorptievermogen. Als gevolg hiervan dient het als een effectieve fotoreceptor. Elk van de typen vult de andere aan.

Belangrijkste verschillen tussen chlorofyl A en B2

1. De zijketen van chlorofyl-a bevat een methylgroep, terwijl de zijketen van chlorofyl b2 een aldehyde bevat.
2. Chlorofyl a absorbeert golflengten van 430 nm tot 660 nm, terwijl b2 golflengten absorbeert van 450 nm tot 660 nm.
3. Chlorofyl a absorbeert violetblauwe en oranjerode kleuren, terwijl b2 alleen oranjerood absorbeert.
4. Chlorofyl geeft een blauwgroene kleur af, terwijl het een geelgroene kleur afgeeft.
5. In een polair medium is chlorofyl a minder oplosbaar, terwijl chlorofyl b2 zeer goed oplosbaar is.

Referenties

1. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-94-011-3953-3_55
2. https://link.springer.com/article/10.1007/BF02688083

Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023