Opstandige stoornis versus gedragsstoornis: verschil en vergelijking

Het is normaal dat kinderen tekenen van verandering vertonen naarmate ze ouder worden. Er kunnen zowel fysieke als mentale veranderingen zijn.

Fysieke veranderingen worden opgemerkt, maar niet iedereen kan mentale veranderingen op dezelfde manier opmerken. Mentale veranderingen komen echter niet zo vaak voor als fysieke veranderingen.

Geestelijke veranderingen kunnen zich soms manifesteren als stoornissen. Opstandige stoornis en gedragsstoornis zijn twee van de meest voorkomende aandoeningen.

Key Takeaways

1. Gedragsstoornis betreft repetitief en aanhoudend gedrag dat de basisrechten van anderen schendt, terwijl Defiant-stoornis ongehoorzaam en vijandig gedrag tegenover gezagsdragers inhoudt.
2. Kinderen met een gedragsstoornis kunnen zich bezighouden met criminele activiteiten, terwijl kinderen met de opstandige stoornis dat misschien niet doen.
3. Een gedragsstoornis wordt gediagnosticeerd vóór de leeftijd van 16 jaar, terwijl een opstandige stoornis vóór de leeftijd van 8 jaar wordt gediagnosticeerd.

Opstandige stoornis versus gedragsstoornis

De opstandige stoornis is een vorm van ongehoorzaamheid die kinderen hebben tegenover mensen met autoriteit, inclusief ouders, leraren en vreemden, met emoties als agitatie en irritatie. Gedragsstoornis is wanneer een kind ongehoorzaam is aan iemand, ongeacht de leeftijd, en de persoon gewelddadig en agressief is.

Kinderen die lijden aan de opstandige stoornis vertonen opstandig gedrag tegenover hun ouders. Kinderen die lijden aan een opstandige stoornis negeren alles wat hun ouders tegen hen zeggen.

Dit soort gedrag doet zich voor wanneer kinderen denken dat ouderen hun leven proberen te beheersen door onnodige regels en voorschriften op te leggen, waardoor ze achterdochtig worden.

Een kind met een gedragsstoornis zal waarschijnlijk ook tekenen van ongehoorzaamheid vertonen.

Hun opstandige gedrag is echter meer gericht op de algemene regels die aan iedereen worden opgelegd dan alleen op hen.

Dergelijke regels worden afgewezen door kinderen met gedragsstoornissen omdat ze denken dat ze plezier en avontuur beperken.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:	Opstandige stoornis	Gedragsstoornis
Definitie	Ongehoorzaamheid aan gezagsdragers zoals ouders, leraren of zelfs vreemden.	Ongehoorzaamheid aan absoluut iedereen, ongeacht leeftijd, zoals broers en zussen, vrienden of zelfs dieren.
Prominent gedrag	De overheersende emoties zijn wraakzucht, agitatie en irritatie.	De overheersende emoties zijn agressie en geweld.
Oorzaken	Genetische redenen, een ontoereikende structuur thuis en meningsverschillen met ouderen zijn enkele van de oorzaken.	Opvoedingsproblemen, trauma's en lage intelligentie zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken.
Symptomen	De symptomen van een opstandige stoornis zijn onder meer argumentatief gedrag tegenover ouderen, opvliegendheid en wrok jegens anderen.	Fysieke gevechten, schade aan eigendommen, pesten en stelen zijn enkele van de symptomen die kinderen met een gedragsstoornis vertonen.
Behandeling	Momenteel zijn er geen medicijnen goedgekeurd voor de behandeling ervan. Het wordt het best behandeld door middel van therapie.	Het is het beste om therapie te zoeken. Daarnaast kunnen ook medicijnen zoals Dexedrine, Ritalin en Lithium worden gebruikt.

Wat is een opstandige stoornis?

Een niet-coöperatieve en opstandige houding ten opzichte van gezagsdragers van de kant van een kind kenmerkt de opstandige stoornis. Kinderen met deze stoornis hebben moeite met het omgaan met hun dagelijks leven.

Kinderen kunnen uitdagend zijn tegenover hun ouders of leraren door ruzie te maken, ongehoorzaam te zijn of terug te praten.

Het kind kan een opstandige stoornis hebben als het dit gedrag langer dan zes maanden vertoont.

Kinderen kunnen opstandige stoornissen ontwikkelen als gevolg van genetische factoren, een gebrek aan structuur thuis of een meningsverschil met hun ouders.  

Kinderen met opstandige stoornissen vertonen tekenen tijdens peuter-. Een boze of prikkelbare stemming en argumentatief of wraakzuchtig gedrag zijn enkele van de symptomen die deze personen vertonen.

De kans is klein dat uw kind zijn of haar gedrag als problematisch zal beschouwen. Het is waarschijnlijker dat hij of zij zal klagen over onredelijke eisen of anderen de schuld zal geven.

Kinderpsychologen of kinderpsychiaters met ervaring in storende gedragsproblemen kunnen u mogelijk helpen als een kind tekenen van een opstandige stoornis vertoont of als u zich zorgen maakt over uw vermogen om een ​​uitdagend kind op te voeden.

Aangezien er geen medicatie is die bewezen heeft deze aandoening te genezen, is therapie de enige manier om het te behandelen.

Wat is gedragsstoornis?

Een emotionele en gedragsstoornis die wordt gekenmerkt door herhaalde en aanhoudende gedragspatronen bij kinderen staat bekend als gedragsstoornis. Personen met deze aandoening kunnen de regels niet volgen.

Een paar andere veel voorkomende problemen zijn onder meer empathisch zijn, de rechten van anderen respecteren en zich op een sociaal aanvaardbare manier gedragen. Het probleem is dat ze eerder ongemanierd zijn dan geestelijk ziek. 

Veel factoren, waaronder een koelbloedige houding, trauma uit het verleden en schade aan de hersenen, kunnen een gedragsstoornis veroorzaken.

Naast agressie naar mensen en dieren zijn schade aan eigendommen, leugens, diefstal en oneerlijkheid veel voorkomende symptomen.

Kinderen met gedragsstoornissen kunnen een uitdaging zijn om te behandelen. De behandeling kan in verschillende settings worden gegeven, afhankelijk van de ernst van het gedrag.

De onwil van een kind om mee te werken, de angst voor volwassenen en het wantrouwen jegens hen dragen bij aan de uitdaging van de behandeling.

Gedragstherapie en psychotherapie zijn nodig om een ​​kind te helpen zijn woede op de juiste manier te uiten en onder controle te houden. Voor kinderen met leerproblemen kan speciaal onderwijs nodig zijn.

Medicijnen zoals dexedrine, ritalin en lithium kunnen in sommige gevallen ook worden voorgeschreven.

Kinderen die vroegtijdig worden behandeld, hebben een veel grotere kans om aanzienlijk te verbeteren en een grotere kans op succes in de toekomst te krijgen.

Belangrijkste verschillen tussen opstandige stoornis en gedragsstoornis

1. Bij beide stoornissen is sprake van ongehoorzaamheid; bij opstandige wanorde is dit opstandige gedrag echter gericht op ouderen, terwijl bij gedragsstoornis het gericht is op elke opgelegde regel, ongeacht wie deze heeft opgelegd.
2. Ongehoorzaamheid gaat gepaard met wraakzucht, agitatie en irritatie, terwijl gedragsstoornissen worden gekenmerkt door agressie en geweld.
3. De opstandige stoornis kan het gevolg zijn van genetische factoren, gebrek aan structuur thuis en onenigheid met ouderen, terwijl gedragsstoornis het gevolg kan zijn van slecht ouderschap, trauma uit het verleden en een laag IQ.
4. Een kind met de diagnose opstandige stoornis zal ruzie maken met ouderen, opvliegendheid hebben en wrok tonen. Een kind met de diagnose gedragsstoornis zal daarentegen fysieke gevechten beginnen, eigendommen beschadigen, gepest worden en stelen.
5. Behandeling van beide aandoeningen wordt het best bereikt door middel van therapie. Hoewel geen andere medicijnen veilig of effectief zijn voor de behandeling van een opstandige stoornis, kunnen medicijnen zoals dexedrine, ritalin en lithium gunstig zijn voor de behandeling van gedragsstoornissen.

Referenties

1. https://psycnet.apa.org/buy/2010-23724-004
2. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4899-1501-6_6

Laatst bijgewerkt: 26 juni 2023