De menselijke anatomie is moeilijk te begrijpen en toch erg interessant; mensen hebben interne lichaamsdelen en reacties die hun dagelijkse activiteiten beïnvloeden. Al deze reacties zijn zeer complex en kunnen van buitenaf niet worden gezien.
Eetgewoonten, slaappatronen, darmcycli, denken enz. zijn het resultaat van chemische reacties in het lichaam. Er zijn verschillende componenten in het lichaam waarin deze chemische reacties plaatsvinden om het lichaam goed te laten werken.
De kleinste eenheid van het lichaam is de cel, die in grote hoeveelheden aanwezig is en dus een vitale rol speelt in het menselijk lichaam. Binnen deze cellen zijn er veel componenten aanwezig die verder helpen om de structuur te behouden.
Een van de meest kritieke functies van cellen is de overerving van genetisch materiaal. Het genetisch materiaal is verantwoordelijk voor het overbrengen van de eigenschappen op het nageslacht; de gelijkenis van nakomelingen met ouders vloeit voort uit dit genetische materiaal.
Genen zijn voornamelijk verantwoordelijk voor genetisch materiaal. Genen hebben DNA en RNA, die kenmerken van één mens bevatten, die door reproductie verder worden overgedragen op het nageslacht.
Key Takeaways
- DNA (deoxyribonucleïnezuur) is een dubbelstrengs molecuul dat genetische informatie opslaat en alle cellulaire processen en erfelijke eigenschappen blauwdrukt.
- mRNA (messenger ribonucleic acid) is een enkelstrengs molecuul dat verantwoordelijk is voor het overbrengen van genetische informatie van DNA naar ribosomen voor eiwitsynthese.
- DNA en mRNA zijn nucleïnezuren die betrokken zijn bij het doorgeven van genetische informatie, maar DNA slaat de informatie op, terwijl mRNA dient als boodschapper tijdens eiwitsynthese.
DNA versus mRNA
Het verschil tussen DNA en mRNA is hun samenstelling. DNA en mRNA bevatten beide genetisch materiaal, maar hebben nog steeds verschillen in hun samenstelling en locatie in het lichaam, enzovoort.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | DNA | mRNA |
|---|---|---|
| Suiker component | Deoxyribose suiker | Ribose suiker |
| Aanwezigheid van pyrimidine | Thymine als pyrimidine | Uracil is pyrimidine |
| Strengen | Dubbelstrengs | Enkelstrengs |
| Life | Lang leven | Kort leven |
| Locatie | Aanwezig in de kern | Diffundeert in het cytoplasma |
Wat is dna?
DNA is een afkorting van desoxyribonucleïnezuur; het is een molecuul dat bestaat uit twee polynucleotideketens die om elkaar heen kronkelen om een dubbele helix te vormen, die de genetische instructies draagt.
Er zijn drie hoofdvormen van DNA: A-vorm, B-vorm en Z-vorm. Deze vormen zijn dubbelstrengs en verbonden door interacties tussen complementaire basenparen. Er zijn ongeveer 3 miljard DNA-basenparen, die samen één genoom vormen.
De belangrijkste functies van DNA zijn het coderen van de volgorde van aminozuren, mutaties en recombinatie van genetisch materiaal en het bepalen van genetische kenmerken. DNA is verantwoordelijk voor het dragen van genetisch materiaal.
DNA is aanwezig in de kernen van cellen, bekend als nucleair DNA. Een kleine hoeveelheid DNA wordt ook gezien in de krachtpatser van de cel, de mitochondriën. Ze zijn aanwezig in eukaryote cellen; dit zijn dubbelstrengige structuren.
DNA bestaat uit drie componenten; dat zijn suikermoleculen (desoxyribose), fosforzuur en een stikstofhoudende base. Vier stikstofhoudende basen zijn verder onderverdeeld in purines (twee ringstructuren - adenine en guanine) en pyrimidines (twee enkelstrengs structuren - cytosine en thymine).
Een structuurmodel in DNA stelt voor dat het aantal purines en pyrimidines aan elkaar gelijk is, en de hoeveelheid adenine gelijk aan de hoeveelheid thymine.
Friedrich Miescher, een Zwitserse chemicus, richtte in de jaren 1860 DNA op. Sommigen namen echter de namen aan van James Watson, een Amerikaanse bioloog, en Francis Crick, een Engelse natuurkundige, maar later werd Friedrich Miescher goedgekeurd als de grondlegger van DNA.
Wat is mRNA?
mRNA is een afkorting van messenger ribonucleïnezuur; dit zijn enkelstrengige RNA-moleculen die overeenkomen met de genetische sequenties van een gen en worden gelezen door ribosomen bij het synthetiseren van een eiwit.
De samenstelling is vergelijkbaar met die van DNA, maar anders omdat DNA deoxyribose bevat, terwijl mRNA bestaat uit ribosesuikermoleculen. mRNA wordt gemaakt tijdens het proces van transcriptie.
Transcriptie is het proces van omzetting van genen in primair transcript-mRNA met behulp van enzymen. mRNA is enkelstrengs strengen van nucleotiden bekend als ribonucleïnezuren of RNA. RNA is van drie soorten; mRNA, tRNA en rRNA.
Functie mRNA is om basensequenties van ribosomen te lezen, waarbij de genetische code wordt gebruikt om elk triplet van drie basen te vertalen of alleen in het overeenkomstige aminozuur. Het bezit alle fundamentele karakteristieke verschillen van RNA.
mRNA is aanwezig in prokaryote cellen en draagt genetische informatie van chromosomaal DNA naar de cytoplasma voor de synthese van eiwitten. De levensduur van mRNA is erg kort. Van de vier stikstofhoudende basen is thymine vervangen door uracil.
RNA helpt bij de synthese van eiwitten in het lichaam. Na synthese gaat het zuur uit de kern naar het cytoplasma, waar het wordt afgezet in ribosomen, wat verder helpt bij het maken van eiwitten.
De ontdekking van mRNA werd gedaan door Sydney Brenner, Francis Crick, Francois Jacob en Jacques Monod; met deze ontdekkingen werd duidelijk dat genen helpen bij het maken van eiwitten.
Belangrijkste verschillen tussen DNA en mRNA
- DNA is aanwezig in eukaryotische cellen, terwijl mRNA zich in prokaryotische cellen bevindt.
- DNA bestaat uit deoxyribosesuiker. Integendeel, mRNA bestaat uit ribosesuiker.
- DNA is dubbelstrengs, terwijl mRNA enkelstrengs is.
- DNA heeft een lange levensduur. Integendeel, mRNA heeft een korte levensduur.
- DNA is aanwezig in de kern, terwijl mRNA in het cytoplasma diffundeert.
- DNA heeft thymine als een van de pyrimidines, terwijl mRNA uracil heeft omdat het een pyrimidine is.
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Interessant genoeg was ik nooit duidelijk over het specifieke onderscheid tussen DNA en mRNA.
De geschiedenis van de ontdekking van DNA en mRNA is een fascinerend onderdeel van dit artikel.
Toegegeven, het voegt een interessante context toe aan de gepresenteerde wetenschappelijke feiten.
Ik ben er zeker van dat het meer mensen zou aanspreken als het meer van de historische achtergrond zou omvatten.
Voor mensen met een wetenschappelijke achtergrond biedt dit artikel een uitgebreid inzicht in cellulaire processen en genetisch materiaal.
Ja, deze informatie is waardevol voor mensen die zich bezighouden met onderzoek of medische vakgebieden.
De ontdekking en diepgaande kennis van DNA en mRNA zijn essentieel voor wetenschappelijke vooruitgang.
Absoluut, onderzoek op deze gebieden heeft verstrekkende gevolgen voor meerdere industrieën.
Sommigen zouden kunnen beweren dat de focus op DNA en mRNA de lezer overweldigt met details.
Het is een evenwichtsoefening om kritische wetenschappelijke informatie op een toegankelijke manier te presenteren.
Dit artikel over DNA en mRNA is behoorlijk informatief, hoewel een aantal elementen op een boeiendere manier gepresenteerd zouden kunnen worden.
Misschien kan het opnemen van interactieve elementen in artikelen als deze helpen bij de betrokkenheid.
De details over DNA en mRNA zijn fascinerend, maar voor een niet-wetenschappelijk publiek kan dit lastig zijn om te verwerken.
Het is waar dat een eenvoudiger uitsplitsing de informatie toegankelijker zou kunnen maken.
Sommige mensen vinden informatie over het verschil tussen DNA en mRNA misschien verwarrend.
Ik denk dat het belangrijk is om deze verschillen te kennen, vooral als het om genetisch materiaal gaat.
De inhoud hier is zeer wetenschappelijk; Ik kan de diepgang van de discussie waarderen.
Dat is waar, maar niet iedereen zal dit detailniveau boeiend vinden.
Het begrijpen van DNA en mRNA is inderdaad essentieel in de studie van genetica.
Dit artikel legt uitstekend de complexiteit van het menselijk lichaam op cellulair niveau uit.
Ik ben het ermee eens dat het opsplitsen van informatie over DNA en mRNA een uitdaging is. Dit artikel heeft uitstekend werk geleverd.