Het menselijk lichaam heeft verschillende functionerende organen en klieren. Ze werken gecoördineerd om het lichaam gezond te houden. Maar soms kan een storing van de klieren of organen tot ziekten leiden.
Ziekten brengen ongemak en grote schade aan in huishoudens.
Ziekte van Graves en hyperthyreoïdie zijn beide ziekten van de schildklier. De symptomen van de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie zijn vergelijkbaar van aard, en beide hebben een teveel aan schildklierhormonen in het bloed, maar ze zijn verschillend.
Key Takeaways
- De ziekte van Graves is een specifieke auto-immuunziekte die hyperthyreoïdie veroorzaakt, terwijl hyperthyreoïdie verwijst naar een overactieve schildklier met verschillende oorzaken.
- Symptomen van de ziekte van Graves zijn onder meer uitpuilende ogen en een vergrote schildklier, terwijl hyperthyreoïdie gepaard gaat met gewichtsverlies, prikkelbaarheid en verhoogde hartslag.
- Behandelingen voor de ziekte van Graves richten zich op het auto-immuun aspect, terwijl behandelingen voor hyperthyreoïdie gericht zijn op het verminderen van de productie van schildklierhormoon.
De ziekte van Graves versus hyperthyreoïdie
Het verschil tussen de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie is dat de ziekte van Graves een pathologische aandoening is die optreedt wanneer de antilichamen de TSH van de schildklier aanvallen, terwijl hyperthyreoïdie een afwijking is die het gevolg is van het pathologische proces.
De ziekte van Graves is een ziekte die wordt veroorzaakt door een auto-immuunreactie die optreedt wanneer TSH-receptoren de werking van de schildklier nabootsen.
Dit zorgt voor overprikkeling van de schildklier en hormonen. Het is een auto-immuunziekte van de schildklier. Het wordt ook wel een exoftalmisch struma genoemd.
De naam zegt dat hyperthyreoïdie een aandoening is waarbij de bloedspiegel van de schildklierhormonen om verschillende redenen te hoog is.
Deze ziekte kan leiden tot cardiovasculaire problemen zoals boezemfibrilleren en hartfalen. De behandeling en de symptomen van deze ziekte zijn afhankelijk van de oorzaak.
Vergelijkingstabel
Parameters van vergelijking | graven' Disease | Hyperthyreoïdie |
---|---|---|
Definitie | De ziekte van Graves is een ziekte waarbij antilichamen de TSH van de schildklier aanvallen. | Het is het te hoge niveau van schildklierhormonen. Het kan verschillende oorzaken hebben. |
NATUUR | De ziekte van Graves is een pathologische aandoening. | Hyperthyreoïdie is een afwijking. |
Oogaandoening | De oogaandoening die optreedt bij de ziekte van graves wordt infiltratieve oftalmopathie genoemd. | De oogaandoening die optreedt bij hyperthyreoïdie wordt exophthalmus genoemd. |
dermopathie | Het is aanwezig bij de ziekte van graves. | Het is afwezig bij hyperthyreoïdie. |
TSH-niveau | Bij een patiënt met de ziekte van graves is de TSH-waarde altijd laag. | TSH-niveau hangt af van de oorzaak bij een patiënt met hyperthyreoïdie. |
onderlinge relatie | De ziekte van Graves kan een symptoom zijn van hyperthyreoïdie. | Hyperthyreoïdie is geen symptoom van de ziekte van Graves. |
Symptomen | De symptomen van de ziekte van Graves zijn onder meer een warme en rode huid, toegenomen zweten, gewichtsverlies, diarree, angst, slapeloosheid en verhoogde eetlust. | De symptomen van hyperthyreoïdie zijn onder meer angst, verhoogde hartslag, gewichtsverlies en ontwikkeling van struma in de nek. |
Wat is de ziekte van Graves?
De ziekte van Graves is een vorm van hyperthyreoïdie. Het wordt veroorzaakt door een immuunstoornis. Het wordt ook wel een exoftalmisch struma genoemd. Het is een auto-immuunziekte van de schildklier.
De ziekte van Graves onderscheidt zich van de diffuse struma, exophthalmus en periorbitaal myxoedeem.
Bovendien kan een patiënt een warme en rode huid hebben, meer zweten, gewichtsverlies, diarree, angst, slapeloosheid en verhoogde eetlust.
Wanneer het auto-antilichaam, schildklierstimulerend immunoglobuline genaamd, bindt aan de TSH-receptoren in de schildklier, en het de werking van de TSH nabootst, dan is er een overmatige productie van het schildklierhormoon, dat de schildklier vergroot, waardoor de schildklier groter wordt. retro-orbitale bindweefsels en verzwakken zo de oogspieren, waardoor de oogbollen naar voren worden geduwd.
De multidisciplinaire groep van de UM ziet patiënten met de ziekte van Graves over de hele wereld. Het is ook betrokken bij een bekende organisatie die patiënten helpt die omgaan met de ziekte en de oogziekte van het graf.
De oogziekte van Graves vereist veel complex management.
Het gebruik van schildklierremmende medicijnen zoals carbimazol en methimazol is effectief.
Wat is hyperthyreoïdie?
Hyperthyreoïdie is een aandoening waarbij de bloedspiegel van de schildklierhormonen om verschillende redenen te hoog is.
Het symptoom van deze ziekte is een gevolg van de overmatige productie van schildklierhormonen, die het metabolisme verhogen.
De symptomen zijn onder meer angst, verhoogde hartslag, gewichtsverlies en de ontwikkeling van struma in de nek.
Deze ziekte kan leiden tot cardiovasculaire problemen zoals boezemfibrilleren en hartfalen.
Het kan worden gediagnosticeerd met een lichamelijk onderzoek. De oorzaken van hyperthyreoïdie zijn onder meer een hypofysetumor, schildklierkanker of een multinodulair struma.
De behandeling is afhankelijk van de oorzaak van de ziekte.
Er kunnen veel oorzaken zijn van hyperthyreoïdie, zoals toxische knobbeltjes, de ziekte van graves, subacute thyroïditis, overmedicatie of overmatige inname van jodium.
Er zijn veel effectieve behandelingen beschikbaar voor deze ziekte, afhankelijk van de oorzaak. Dit omvat medicijnen, radioactief jodium en schildklieroperaties.
Hoofd Verschillen tussen de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie
- De ziekte van Graves is een ziekte waarbij antilichamen worden gemaakt om de schildklier aan te vallen, terwijl hyperthyreoïdie een aandoening is waarbij er te veel hormonen in het bloed zijn.
- Patiënten met de ziekte van graves hebben een oogaandoening die infiltratieve oftalmopathie wordt genoemd, terwijl mensen met hyperthyreoïdie die een oogaandoening hebben die exoftalmie wordt genoemd.
- Dermopathie is een systeem van de ziekte van Graves, terwijl het geen symptoom is van hyperthyreoïdie.
- De ziekte van Graves wordt veroorzaakt door de antilichamen die de TSH-receptoren aanvallen, terwijl hyperthyreoïdie verschillende oorzaken heeft, zoals immuunstoornissen, kanker of thyroïditis.
- Het niveau van TSH is altijd laag bij de ziekte van Graves, terwijl het TSH-niveau bij hyperthyreoïdie hoog kan zijn, afhankelijk van de oorzaak.
- De ziekte van Graves kan een symptoom zijn van hyperthyreoïdie, terwijl hyperthyreoïdie geen symptoom is van de ziekte van Graves.
- De symptomen van de ziekte van Graves zijn onder meer een warme en rode huid, meer zweten, gewichtsverlies, diarree, angst, slapeloosheid en toegenomen eetlust, terwijl de symptomen van hyperthyreoïdie angst, versnelde hartslag, gewichtsverlies en ontwikkeling van struma op de nek.
- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMcp0801880
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S000293438980614X
Laatst bijgewerkt: 13 juni 2023
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
De ziekte van Graves en hyperthyreoïdie zijn zeker twee zeer verschillende aandoeningen.
De complexe behandeling van de oogziekte van Graves is behoorlijk ontmoedigend.
De gedetailleerde vergelijking tussen de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie is zeer significant. De hier verstrekte informatie is van onschatbare waarde.
De auto-immuunreactie die de ziekte van Graves veroorzaakt, is behoorlijk fascinerend.
De manier waarop de ziekte van Graves en de hyperthyreoïdie hier worden uitgelegd, is werkelijk verhelderend.
De onderlinge relatie tussen de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie is een interessant concept.