Hispanic is afgeleid van Hispanics, een Latijns en Grieks bijvoeglijk woord met Keltiberische wortels. Dit woord, Hispanic, verscheen voor het eerst in het Amerikaans-Engels aan het einde van de 1800e eeuw en werd ook gebruikt in de 16e eeuw.
Echter, "Vulgair Latijn" is waar het woord "Spaans" en de taal "Spaans" vandaan kwamen. Tijdens de Tweede Punische Oorlog introduceerden de Romeinen in 210 voor Christus voor het eerst vulgair Latijn op het Iberisch schiereiland.
Key Takeaways
- Hispanic verwijst naar mensen die afkomstig zijn uit of afkomstig zijn uit Spaanstalige landen, waaronder Spanje en Latijns-Amerika.
- Spaans verwijst specifiek naar mensen uit Spanje of de Spaanse taal.
- Hispanic is een bredere term die Spaanse mensen en mensen uit andere Spaanstalige landen omvat.
Spaans versus Spaans
Hispanics zijn de mensen die een historische band hebben met Spanje en andere afstammelingen van Latijns-Amerika. Ze kunnen vloeiend Spaans spreken. Spanjaarden zijn de mensen die echte burgers van Spanje zijn. 400 miljoen mensen over de hele wereld spreken deze taal en het is afgeleid van "Vulgair Latijn".
De term "Hispanic" verwijst naar een groep mensen die niet beperkt is tot een enkele geografische plaats, maar wereldwijd te vinden is.
Hispanics zijn burgers van landen met historische en culturele banden met het Spaanse rijk en het Iberisch rijk Schiereiland.
Western Sahara, de Filippijnen, Equatoriaal-Guinea en Spaans-Amerika daarentegen zijn Spaans-toegeeflijke landen.
De uitdrukking "Spaans" is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar iemand die zijn Spaans heeft behouden burgerschap.
Het verwijst ook naar een taal die in heel Zuid-, Midden- en West-Amerika wordt gesproken, evenals in Spanje, maar niet in Brazilië. Er wordt echter geschat dat wereldwijd 400 miljoen mensen deze taal spreken.
De mensen die worden geïdentificeerd met de term “Spaans” zijn beperkt tot een specifiek geografisch gebied, namelijk het Spaanse grondgebied.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Hispanic | Spaans |
|---|---|---|
| Oorsprong | Ontstaan in de 16e eeuw. | Ontstaan in 210 voor Christus. |
| Zelfstandig naamwoord | Die vloeiend Spaans spreekt en in een Spaans land woont. | Wie behoudt het burgerschap van Spanje. |
| Bijvoeglijk naamwoord | Alles wat met Spanje te maken heeft, maar wereldwijd wordt verspreid. | Alles wat alleen betrekking heeft op het grondgebied van Spanje. |
| Beperking op locatie | Geen beperking op locatie. | Alleen beperkt tot een beperkt aantal landen. |
| Betrokken landen | Westelijke Sahara, Filippijnen, Equatoriaal-Guinea, Latijns-Amerika. | Latijns-Amerika, Equatoriaal-Guinea en Spanje. |
Wat is Spaans?
Als bijvoeglijk naamwoord verwijst 'Hispanic' naar iets of iemand die met Spanje wordt geassocieerd. Wel wordt er rekening gehouden met de Spaanstalige landen die in gebieden van Zuid- en Midden-Amerika te vinden zijn.
Als zelfstandig naamwoord verwijst 'Hispanic' naar iemand die vloeiend Spaans spreekt of die een echte Spaanstalige persoon is die in de Verenigde Staten woont maar afstamt van een van de Latijns-Amerikaanse landen.
De term "Hispanic" verwijst naar een groep mensen die niet beperkt is tot een enkele geografische plaats, maar over de hele wereld te vinden is.
Spaanse mensen zijn burgers van landen met een historische en culturele band met koloniën die ooit deel uitmaakten van het Spaanse rijk en het Iberisch schiereiland.
De Westelijke Sahara, de Filippijnen, Equatoriaal-Guinea en Latijns-Amerika hebben daarentegen Spaanse extravagantie.
Hispanic als term is afgeleid van Hispanics, een Latijnse en Griekse bijvoeglijke afleiding met Keltiberische wortels. Dit woord, Hispanic, verscheen voor het eerst in het Amerikaans-Engels aan het einde van de 1800e eeuw en daarvoor, in de 16e eeuw.
Wat is Spaans?
Het bijvoeglijk naamwoord "Spaans" verwijst naar alles of iemand die verband houdt met het land Spanje.
Het kan van alles zijn dat met het land te maken heeft, zoals de taal die wordt gesproken, de mensen die er wonen of het Spaanse onderwijssysteem.
Het zelfstandig naamwoord "Spaans" verwijst naar een persoon die zijn of haar Spaanse staatsburgerschap heeft behouden.
Het verwijst echter ook naar een taal die in heel Zuid- en Midden-Amerika en Spanje wordt gesproken, maar niet in Brazilië. Deze taal wordt echter door tot wel 400 miljoen mensen over de hele wereld gesproken.
De mensen die worden geïdentificeerd met het woord Spaans zijn beperkt tot een specifiek geografisch gebied, namelijk het Spaanse grondgebied.
Delen van Latijns-Amerika, Equatoriaal-Guinea en Spanje zijn de plaatsen waar Spaanssprekende mensen worden gevonden. Het woord 'Spaans' en de geëvolueerde taal zijn afgeleid van 'Vulgair Latijn'.
De Romeinen introduceerden voor het eerst vulgair Latijn op het Iberisch schiereiland in 210 voor Christus, tijdens de Tweede Punische Oorlog.
Belangrijkste verschillen tussen Spaans en Spaans
- De term "Hispanic" als bijvoeglijk naamwoord verwijst naar alles of iemand die verband houdt met Spanje. Het houdt echter ook rekening met de Spaanstalige landen, die aanwezig zijn in delen van Zuid-Amerika en Midden-Amerika. Aan de andere kant verwijst de term "Spaans" als bijvoeglijk naamwoord naar iets of iemand die verband houdt met het land, Spanje. Het kan van alles zijn, zoals de taal van het land, de mensen die erbij horen of het onderwijssysteem van het land Spanje.
- Als zelfstandig naamwoord verwijst de term "Hispanic" naar een persoon die de Spaanse taal vloeiend spreekt of een echte Spaanstalige persoon is die in de Verenigde Staten woont, maar een afstammeling is van een van de Latijns-Amerikaanse landen. Aan de andere kant verwijst de term "Spaans" als zelfstandig naamwoord naar een persoon die het staatsburgerschap van Spanje behoudt. Het verwijst echter ook naar een taal die wordt gesproken in Zuid- en Midden-Amerika en Spanje, met uitzondering van Brazilië. Deze taal wordt echter ook door maar liefst 400 miljoen mensen wereldwijd gesproken.
- De mensen die worden herkend door de term Hispanic zijn niet beperkt tot een specifiek geografisch gebied. In plaats daarvan kunnen ze over de hele wereld worden verspreid. Aan de andere kant zijn de mensen die worden herkend aan het woord Spaans beperkt tot een specifiek geografisch gebied, dat beperkt is tot het grondgebied van Spanje.
- Latijns-Amerikaanse mensen zijn die mensen die behoren tot die landen die een historische en culturele band hebben met de koloniën die voorheen deel uitmaakten van het Spaanse rijk en het Iberisch schiereiland. De landen met Spaanse toegeeflijkheid zijn echter de Westelijke Sahara, de Filippijnen, Equatoriaal-Guinea en Latijns-Amerika. Aan de andere kant zijn de regio's waar de Spaanssprekende mensen zijn verspreid de delen van Latijns-Amerika, Equatoriaal-Guinea en Spanje.
- Hispanic als term is afgeleid van Hispanics, een Latijns en Grieks woord met een bijvoeglijke afleiding, verder met Keltiberische oorsprong. Rond het einde van de negentiende eeuw ontwikkelde dit woord, Hispanic, zich in het Amerikaans-Engels en daarvoor ook in de 16e eeuw. Aan de andere kant is het Spaans als woord en taal geëvolueerd uit "Vulgair Latijn". Dit vulgair Latijn werd aanvankelijk rond 210 voor Christus gebracht, beginnend ten tijde van de Tweede Punische Oorlog, door de Romeinen naar het schiereiland genaamd Iberisch gebracht.
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15348458.2016.1217161
- https://books.google.com/books?hl=en&lr=lang_en&id=JZI6AAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA63&dq=Hispanic+spanish&ots=TxyBq4rYjm&sig=oNKLRTc2R1VnOV2Lga4IZ9EfcNM
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
De etymologische details zijn intrigerend en dragen bij tot een dieper begrip van de termen. Dit artikel dient als een waardevolle bron voor taalkundige en culturele studies.
De opheldering door de auteur van het historische en hedendaagse gebruik van de Spaanse en Spaanse taal en identiteit is alomvattend en verhelderend.
Het onderscheid dat in de vergelijkingstabel wordt geschetst, is van cruciaal belang om misbruik van deze termen te voorkomen. Dit artikel dient als nuttig naslagwerk voor iedereen die op zoek is naar duidelijkheid over dit onderwerp.
Dit artikel biedt een zeer informatieve en uitgebreide vergelijking tussen Spaans en Spaans en maakt het onderscheid tussen de twee duidelijk. Het is fascinerend om de etymologie van deze woorden te zien en hoe hun gebruik door de eeuwen heen is geëvolueerd.
Daar ben ik het mee eens. De hier geboden historische context voegt diepte toe aan het begrip van deze termen en hun betekenis. Het is een geweldige educatieve hulpbron.
Het is belangrijk om de mondiale implicaties van de termen 'Spaans' en 'Spaans' te onderkennen. Dit artikel brengt deze complexiteiten en nuances effectief over.
De vergelijkingstabel geeft een beknopt overzicht van de verschillen tussen Spaans en Spaans en biedt een systematische analyse van hun taalkundige en culturele implicaties.
Hoewel de historische achtergrond interessant is, is het zinvol om het hedendaagse gebruik van deze termen te begrijpen. Het artikel zou baat kunnen hebben bij het bespreken van de manier waarop deze termen vandaag de dag worden waargenomen.
Dit stuk is behoorlijk verhelderend en geeft een verfijnd begrip van de verschillen tussen Spaans en Spaans. De vergelijking schetst de complexiteit van hun gebruik.