Wetgeving versus regelgeving: verschil en vergelijking

De wet kan worden gedefinieerd als een systeem van regels dat is opgesteld of gehandhaafd met behulp van sociale of overheidsinstellingen. Deze zijn gemaakt om gedrag te reguleren, voor het goed functioneren van het systeem en voor rechtvaardigheid.

De wetten zijn van toepassing op de mensen door middel van wetgeving of gewoonten/beleid en worden erkend door de rechterlijke macht. Terwijl we het over wetten hebben, duiken twee belangrijke woorden op. Wet- en regelgeving.

Key Takeaways

1. De wetgeving verwijst naar het maken van wetten door de wetgevende instantie van een land of staat, terwijl regelgeving betrekking heeft op de uitvoering van die wetten door regelgevende instanties.
2. Het wetgevend orgaan kan wetten maken, wijzigen of intrekken, terwijl regelgevende instanties bevoegd zijn om ze te interpreteren en te handhaven.
3. Wetgeving is een bredere term die alle wetten omvat, inclusief regelgeving, terwijl regelgeving een specifiek type wet is dat betrekking heeft op het controleren of sturen van bepaalde activiteiten.

Wetgeving versus verordening

Wetgeving verwijst naar het proces waarbij een wetgevend orgaan, zoals een parlement, wetten maakt; het schetst het basiskader en het doel van de wet. Regelgeving verwijst naar de regels en richtlijnen die door overheidsinstanties zijn ontwikkeld om wetten te implementeren en te handhaven; het bevat ook specifieke details en instructies over hoe de wet zal worden gehandhaafd.

De term wetgeving betekent de totstandkoming/voorbereiding en vaststelling van wetten door lokale, provinciale of nationale wetgevers. Het kan vele doelen hebben. Of het nu voor is machtiging, het verstrekken van gelden, het verlenen van toestemming etc.

Regulering is een managementsysteem, zou je kunnen zeggen. Een systeem dat werkt volgens de gegeven set regels en wetten. Het is een door de overheid aangestuurd of ministerieel besluit met kracht van wet.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:	Wetgeving	Regulatie
Definitie	Het kan worden gedefinieerd als het maken of uitvaardigen van wetten.	Het kan worden gedefinieerd als het reguleren van een wet, regel of bevel dat de autoriteit voorschrijft.
Staatshoofd	Het staatshoofd kan wetgeving voorstellen.	Het staatshoofd bemoeit zich niet met de regelgeving. In plaats daarvan worden ze afgedwongen door toezichthouders.
Generatie	Wetgeving wordt gegenereerd binnen de regering van een land.	Regelgeving wordt extern of intern gegenereerd over de situaties.
Voorstel	Het is een richtlijn die is voorgesteld door een wetgevend orgaan	De regulerende instantie stelt voorschriften op. Het is een specifieke vereiste binnen de wetgeving.
Types	Er zijn twee soorten wetgeving. Hoogste wetgeving en ondergeschikte wetgeving.	De twee meest voorkomende vormen van regulering zijn overheidsregulering en zelfregulering.
Factuurvorming	Wetgeving moet worden aangenomen en besproken voordat het wet wordt.	Regelgeving wordt gemaakt om een ​​bepaalde wet uit te voeren. Het hoeft niet door het factureringsproces te gaan.

Wat is de wetgeving?

Het woord wetgeving bestaat uit twee woorden: 'Legis', wat wet betekent, en 'latum', wat 'maken' betekent. Het betekent wetgeving. Het verwijst ook naar de wetten die door de wetgevende macht zijn gemaakt. U kunt het beschouwen als een formele verklaring van rechtsregels.

Dit omvat alle rechtsbronnen en alle handelingen om de wet te wijzigen.

U kunt bijvoorbeeld denken aan een rechterlijke uitspraak wanneer een rechter een nieuw beginsel in een gerechtelijk apparaat introduceert. Het is mogelijk om te zeggen dat hij wetgevende bevoegdheden heeft gebruikt, die ook als wetgeving kunnen worden beschouwd.

Wetgeving wordt over het algemeen als wet aangenomen door een parlement van het land of een wetgevende tak van het land. Zodra de wetgeving is aangenomen, is het zou moeten gereguleerd worden.

Dit wordt gedaan door overheidsinstanties om verschillende manieren uit te werken die moeten worden ingevoerd voor een goede werking ervan. Wetgeving kan koloniaal ondergeschikt, gerechtelijk, gemeentelijk, milieu, etc. zijn.

Maar wat is het doel van de wetgeving?

Zijn functies zijn: reguleren, autoriseren, voorschrijven, als vanzelfsprekend beschouwen, of misschien beperken of intrekken.

De wetgeving bestaat uit twee soorten:

1. Hoogste wetgeving– De soevereine macht van de staat of het land doet dit. Een andere wetgevende autoriteit kan deze wetgeving in geen geval intrekken of controleren.
2. Lagere regelgeving– Wetgeving door een andere autoriteit dan de hoogste autoriteit in de staat. Deze zijn onderworpen aan parlementaire controle.  

Wat is verordening?

Regulering kan worden gedefinieerd als een bepaald proces voor toezicht op en handhaving van de wet. U kunt het op deze manier begrijpen. Als wetgeving als een bestemming is, is regelgeving hoe we daar komen.

Wetgeving is slechts de wet die is aangenomen. Maar om de goede werking ervan te waarborgen, treedt de verordening in werking.

Een verwarring die hier ontstaat, is dat regelgeving ook de naam van het document is, die details bevat zoals een beschrijving van regels en handelingen.

In de industrie specificeren voorschriften de specifieke formele regels die zou moeten worden gevolgd door organisaties en werknemers.

De meest voorkomende vormen van regulering zijn:

1. Regering van de overheid– het is het natuurlijke verlengstuk van wetgeving. Het kan sommige manieren bepalen waarop een bedrijf, enz., zou moeten werken om wetten te volgen.
2. Zelfregulering is wanneer een bedrijf of individu bepaalt hoe het voldoet aan de wettelijke vereisten.

Belangrijkste verschillen tussen wet- en regelgeving

1. Het belangrijkste verschil tussen wet- en regelgeving zit hem in de definitie. Wanneer de wet wordt gemaakt en geacht wordt in werking te treden, wordt dit wetgeving genoemd. Aan de andere kant, hoe de wetten moeten worden aangenomen en gevolgd, de regels en methoden hieromtrent, wordt regulering genoemd.
2. Het maken van wetgeving kost tijd en wordt gecontroleerd door het staatshoofd. Wat de regelgeving betreft, heeft het staatshoofd niets te doen. In plaats daarvan wordt ernaar gekeken door de toezichthouders.
3. Wetgeving voordat ze wet werd, staat bekend als rekeningen. Leden van de wetgevende macht debatteren erover voordat ze wet worden. Regulering daarentegen is slechts een reeks regels die de munt van de regelgever zijn. Ze hoeven geen lang proces te doorlopen.
4. Wetgeving wordt voorgesteld door de leden van de wetgevende macht of door de uitvoerende macht. De wetgevers hebben de macht om wetgeving te interpreteren. De toezichthoudende instanties stellen regels op voor de juiste implementatie van een bepaalde wet. Ze zijn dus een specifieke vereiste binnen de wetgeving.
5. De wetgeving is breder en een meer algemeen begrip, terwijl de regelgeving specifiek is en details geeft over de uitvoering.

Referenties

1. https://heinonline.org/hol-cgi-bin/get_pdf.cgi?handle=hein.journals/mlr111&section=17
2. http://ijasrm.com/wp-content/uploads/2019/06/IJASRM_V4S5_1526_75_81.pdf

Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023