In de wereld van vandaag zijn mentale rust en stabiliteit zeer belangrijke aspecten van het leven van een individu geworden. Geestelijke gezondheid is niet iets dat we wel of niet hebben.
De opkomst van de psychologie als vak heeft ons goed bekeken.
Normaliteit en abnormaliteitspsychologie zijn twee psychologische termen. In eenvoudige woorden: normaliteit is iets dat goed is, en abnormaliteit is iets dat slecht is. Deze twee woorden zijn antoniemen en worden onderscheiden.
Normaliteit en Abnormaliteit Psychologie wordt gebruikt om iemands gedrag, aard, gedachten, gevoelens, emoties etc. te beschrijven.
Key Takeaways
- Normaliteit verwijst naar gedragingen, gedachten en emoties die voldoen aan maatschappelijke normen en verwachtingen, terwijl abnormaliteit afwijkt van deze normen.
- Abnormaliteit houdt verband met psychische stoornissen, terwijl normaliteit niet duidt op geestelijke gezondheidsproblemen.
- Het onderscheid tussen normaal en abnormaal is soms duidelijk, omdat culturele, historische en situationele factoren de perceptie van wat normaal of abnormaal is beïnvloeden.
Normaliteit versus abnormaliteitspsychologie
Normaliteit wordt gedefinieerd als gedrag dat in overeenstemming is met de verwachtingen en normen van een bepaalde cultuur of samenleving. Het is de typische, verwachte of gebruikelijke manier van denken, voelen en gedragen. Abnormaliteit betekent gedrag, gedachten of gevoelens die afwijken van de normen of verwachtingen van een bepaalde cultuur of samenleving. Het kan overmatig zijn angst, depressie of middelenmisbruik.
In termen van psychologische feiten verwijst de term normaliteitspsychologie naar het gedrag, de manier van gedragen, emoties, gedachten, ideeën, enz. van een individu, die niet anders zijn dan andere mensen of, in eenvoudige woorden, normaal zijn.
Normaliteit is gedrag waarbij mensen normaal en gepast handelen in elke situatie of taak. Een persoon die zich in elke situatie kan aanpassen.
Aan de andere kant verwijst de term abnormaliteitspsychologie naar iemands gedrag, manier van gedragen, manier van uiten van emoties, gedachten, enz., die niet normaal of gebruikelijk en verontrustend zijn of, in eenvoudige woorden, anders zijn dan anderen.
Abnormaliteit is gedrag waarbij mensen zich niet kunnen aanpassen en zich geïrriteerd en ongemakkelijk voelen.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Normaliteit psychologie | Abnormaliteit Psychologie |
|---|---|---|
| Definitie | Normaliteitspsychologie verwijst naar het gedrag, de emoties, de gedachten, enz. van een individu zoals gewoonlijk of normaal | Abnormaliteitspsychologie verwijst naar het gedrag, de emoties, de gedachten, enz. van een individu als ongebruikelijk of abnormaal |
| Symptoom | Normaal gedrag, vermogen om met de omgeving om te gaan, normaal denkvermogen, etc | Zich neerslachtig of verdrietig voelen, angst, overmatige stemmingswisselingen, verwardheid, luiheid, vermoeidheid, slaapproblemen, enz |
| Geestelijke gezondheid | Een gezonde en goede gemoedsrust voor een langere periode | Fluctuatie van emotie of gevoel leidt tot irritatie of inzinking die niet lang aanhoudt |
| Geneesmiddel | Medicatie is niet nodig | Medicatie is vereist |
| Effecten op anderen | Een positieve reactie van anderen valt op | Een negatieve reactie of gedrag van anderen wordt opgemerkt |
| Voorbeeld | Een persoon die normaal gesproken op een weg loopt. | Een persoon die tijdens het wandelen naar een straathond blaft. |
Wat is normaliteitspsychologie?
Normaliteitspsychologie verwijst naar het dagelijkse of normale gedrag van een individu. Een persoon wordt normaal genoemd als hij of zij zonder enig ongemak met zijn omgeving om kan gaan.
Een normaal mens kan zich aanpassen aan elke situatie en de omringende factoren.
De geestelijke gezondheid van een normaal persoon is kalm en gebruikt zijn tijd zonder stress, kan productief werken en kan een bijdrage leveren aan zijn samenleving.
Een persoon kan als normaal worden beschouwd op basis van zijn gebruikelijke, dagelijkse levensstijl. Het gedrag van een individu ten opzichte van sociale normen en verwachtingen bepaalt de normaliteit.
Zelfs de omringende mensen hebben een positieve benadering van een normaal persoon.
Over het algemeen zijn psychologen het eens met normaliteit op basis van de gedragspatronen of persoonlijkheidskenmerken die typisch zijn. Soms is het gemakkelijk om onderscheid te maken tussen individuen of ze normaal of abnormaal zijn.
Maar soms is het moeilijk te bepalen.
Wat is abnormaliteitspsychologie?
Abnormaliteitspsychologie verwijst naar het ongebruikelijke of andere gedrag of emoties van een individu. Geestelijke instabiliteit, irritant of onbehaaglijk gedrag, etc. Een persoon zal door instabiliteit moeilijk kunnen omgaan met zijn omgeving of mensen.
Er is een grote verandering nodig in het normale functioneren. Het hangt helemaal af van de symptomen en het gedrag. De symptomen van hetzelfde probleem kunnen van persoon tot persoon verschillen. De definities kunnen in de loop van de tijd veranderen.
Symptomen zoals zich neerslachtig of eenzaam voelen, slapeloosheid, stemmingswisselingen, enz., bepalen het gedrag van abnormaliteit. Goede medicatie en andere hulp of begeleiding van buitenaf zijn erg belangrijk.
Mensen met een dergelijke afwijking hebben niet alleen een probleem met zichzelf, maar ook met hun omgeving. Mensen vertonen hier geen enkel positief gedrag tegenover.
In plaats daarvan zien ze een individu met oog voor minderwaardigheid, irritatie, gevaar, enz.
Belangrijkste verschillen tussen normaliteit en abnormaliteit Psychologie
- Normaliteitspsychologie verwijst naar het gedrag, de gedachten, de emotie enz. van een individu, wat gebruikelijk of normaal is. Abnormaliteitspsychologie daarentegen verwijst naar het gedrag, de gedachten, de emotie enz. van een individu, dat ongebruikelijk of abnormaal is.
- Symptomen van de normaliteitspsychologie omvatten normaal gedrag, het vermogen om met de omgeving om te gaan, normaal of normaal denkvermogen, enz. Terwijl symptomen van de afwijkingspsychologie zijn: zich verdrietig of neerslachtig voelen, angst, overmatige stemmingswisselingen, verwardheid, luiheid, vermoeidheid, etc.
- Een persoon met normaliteitspsychologie heeft een gezonde en goede gemoedsrust die voor een langere periode aanhoudt. Terwijl een persoon met een abnormale psychologie een fluctuatie van emoties of gevoelens heeft die tot irritatie en instorting leidt, en het duurt niet lang.
- Medicatie is niet vereist in de normaliteitspsychologie, terwijl medicatie vereist is in de afwijkingspsychologie.
- Een persoon met normaliteitspsychologie krijgt een positieve reactie van anderen. Terwijl een persoon met een abnormale psychologie een negatieve reactie of gedrag van anderen krijgt.
- https://psycnet.apa.org/record/2002-18351-013
- https://www.cambridge.org/core/journals/developmental-medicine-and-child-neurology/article/normality-and-abnormality/ABB1EEC0805F5B56687EB44647F5CB55
Laatst bijgewerkt: 30 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
Een genuanceerd begrip van normaliteit en abnormaliteit in de psychologie is essentieel, gezien de ingewikkelde wisselwerking van psychologische, sociale en culturele factoren bij het vormgeven van menselijk gedrag en ervaringen.
Ik ben het ermee eens, Alan. Psychologie vereist een alomvattend perspectief dat verschillende dimensies van menselijke ervaringen integreert.
Goed verwoord, Alan. Het is van vitaal belang om rekening te houden met de complexiteit van deze factoren bij het benaderen van de geestelijke gezondheidszorg.
Culturele, sociale en individuele verschillen vereisen een alomvattend begrip van normaliteit en abnormaliteit in de psychologie.
Goed verwoord, Hout. Het is essentieel om de ingewikkelde lagen te herkennen die bijdragen aan ons begrip van deze psychologische concepten.
De manifestatie van normaliteit en abnormaliteit varieert sterk tussen verschillende culturen en samenlevingen, wat het noodzakelijk maakt om deze concepten met gevoeligheid en begrip te benaderen.
Absoluut, Johannes. Het erkennen van deze diversiteit is van cruciaal belang voor het bevorderen van een respectvolle en rechtvaardige benadering van de geestelijke gezondheid.
De veranderlijke aard van normaliteit en abnormaliteit onderstreept het belang van empathische en alomvattende geestelijke gezondheidszorg die uiteenlopende ervaringen mogelijk maakt.
Goed verwoord, Piet. We moeten streven naar inclusieve geestelijke gezondheidszorg die individuele verhalen respecteert.
Absoluut, Piet. Ondersteuning in de geestelijke gezondheidszorg moet gebaseerd zijn op empathie en de diverse realiteiten van individuen omvatten.
De cultuur en de samenleving waarin het individu leeft, spelen een fundamentele rol bij het bepalen wat als normaal of abnormaal wordt beschouwd.
Absoluut, Sofie. Onze perceptie van normaliteit en abnormaliteit wordt gevormd door onze omgeving.
Goed gezegd. Het is essentieel om rekening te houden met culturele en sociale factoren bij het omgaan met deze concepten in de psychologie.
De perceptie van normaliteit en abnormaliteit staat niet vast, maar evolueert eerder met ons begrip van geestelijke gezondheid en de veranderende dynamiek van de samenleving.
We moeten voorzichtig zijn bij het gebruik van de termen normaliteit en abnormaliteit in de psychologie, omdat ze subjectief kunnen zijn en afhankelijk zijn van culturele, situationele en historische contexten.
Dat is correct. Geestelijke gezondheid is een complex vakgebied en het is belangrijk om al deze factoren in overweging te nemen bij het evalueren van iemands gedrag.
Ik ben het er helemaal mee eens. Er is veel nuance in de psychologie en we moeten rekening houden met de context bij het maken van dit onderscheid.
Normaliteit en abnormaliteit zijn niet altijd duidelijk af te bakenen en kunnen worden beïnvloed door vele variabelen, zoals tijd, plaats en situatie.
Ik ben het er helemaal mee eens. We moeten een holistische kijk hebben bij het beoordelen van normaliteit en abnormaliteit in de psychologie.
Inderdaad. Het is een ingewikkelde puzzel die een veelzijdige aanpak vereist om de mentale toestand van een individu te begrijpen.
De psychologie daagt ons uit om de kaders waarmee we naar normaliteit en abnormaliteit kijken kritisch te onderzoeken, waardoor we gedwongen worden een meer inclusief en genuanceerd perspectief aan te nemen.
Ik ben het daar volledig mee eens, Mason. De psychologie spoort ons aan om onze horizon te verbreden en onze benadering van geestelijke gezondheid te verfijnen.
Geestelijke gezondheid houdt zich niet aan een binaire classificatie van normaal of abnormaal en het is van cruciaal belang om rekening te houden met de unieke aspecten van ieders ervaring.
Dat is waar, Maisie. Het geestelijke gezondheidstraject van ieder individu is uniek en mag niet beperkt blijven tot labels.