Een ziekenhuis is een instelling die dagelijks grote aantallen patiënten bedient. Het bedienen van het aantal patiënten en het bijhouden van hun dossier is een must.
Patiëntvereisten en hoe hij wordt gediagnosticeerd, kunnen grofweg worden onderverdeeld in intramuraal en poliklinisch. Systematische documentatie van de patiënt die tot een categorie tussen twee behoort, wordt noodzakelijk tijdens facturering en codering.
Voor deze uitdagende taak zijn mensen in dienst. De begintoestand van de patiënt vóór opname, diagnose, en de uitkomst varieert enorm met betrekking tot de behoefte van de patiënt en afhankelijk van welke het is onderverdeeld in poliklinische en intramurale codering.
Voor de persoon die op zoek is naar een carrière op medisch gebied en zelfs, wordt het belangrijk om het verschil te begrijpen en in eerste instantie voor een voorkeur te kiezen. Een werkplek werkt anders per beroep en per baan, dus de verschillen helpen om vroege training en ontwikkeling van vaardigheden te krijgen.
Key Takeaways
- Ambulante codering behandelt medische procedures in een zorginstelling zonder dat een overnachting nodig is.
- Intramurale codering richt zich op het classificeren van medische diensten die worden verleend tijdens het verblijf van een patiënt in het ziekenhuis of een andere zorginstelling.
- Codeerders voor poliklinische en intramurale diensten maken gebruik van ICD-10-CM- en CPT-coderingssystemen, maar voor poliklinische codering zijn aanvullende HCPCS Level II-codes vereist.
Poliklinische codering versus intramurale codering
Poliklinische codering codeert medische procedures en diagnoses voor patiënten die poliklinisch worden behandeld, zoals een dokterskliniek. Intramurale codering codeert medische procedures en diagnoses voor patiënten die zijn opgenomen in een ziekenhuis of andere intramurale instelling.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Ambulante codering | Intramurale codering |
|---|---|---|
| Tijd van verblijf | Dergelijke codering gebeurt specifiek voor die patiënten die net voor controle komen en niet langer dan een dag in het ziekenhuis blijven. | De codering is ontworpen met betrekking tot de patiënten om te blijven; de patiënt die langer dan 24 uur blijft, valt daaronder. |
| Betaling | Outpatient Prospective Payment System (OPPS) biedt terugbetaling aan hun respectievelijke patiënten. | Het Inpatient Prospective Payment System (IPPS) is de methode voor de intramurale patiënten op basis van hun diagnose; het is een vergoedingsplan van de overheid en de zorgaanbieder. |
| Coderingssysteem | ICD-10-CM en HCPCS Level II-codes zijn ontworpen om de details en documentatie te rapporteren. | ICD-10-PCS en ICD-10-CM rapporteren alle essentiële gegevens die verband houden met het verblijf van de patiënt. |
| Diagnose | De ziekte is niet vastgesteld en gedefinieerd; in dat geval komt de patiënt opnieuw langs voor verdere controles. | De diagnose is goed gedefinieerd en de vereisten en kosten kunnen vooraf worden gedefinieerd. |
| Ingewikkeldheid | Ambulante codering is eenvoudiger en minder complex | Codering bij intramurale patiënten gaat door de complexiteit van gegevensarrangement en documentatie zolang de patiënt in het ziekenhuis is opgenomen. |
Wat is ambulante codering?
Poliklinische codering is een soort medische codering die door het ziekenhuis wordt gebruikt om de uitgevoerde procedures en de vereisten voor de poliklinische patiënten te documenteren. Het is gedetailleerde rapportage.
Poliklinische patiënten zijn de mensen die directe behandeling komen zoeken, wat een paar uur duurt en technisch gezien binnen 24 uur. Het verblijf van poliklinische patiënten in de medische faciliteit is korter, evenals de complexiteit van de codering, maar dezelfde poliklinische patiënt kan vaak opnieuw op bezoek komen.
De codeerders die een baan in poliklinische codering zoeken, hebben bepaalde kwalificaties nodig en het is noodzakelijk om de juiste kennis van codering te hebben; de meest gebruikte codering is ICD-10-CM en HCPCS Niveau II. Het ontbreekt aan een gedefinieerde diagnose dat het coderen van onzekere ziekten ten strengste verboden is; de codeurs kunnen; er kunnen echter tekens en symbolen worden gebruikt.
Wat is intramurale codering?
Intramurale codering is het coderingssysteem in elke medische faciliteit waar het gedetailleerde analyse- en diagnoseproces nauwkeurig wordt vermeld en gedocumenteerd om het algehele proces te vergemakkelijken. patiënt bezoek en het ziekenhuis zelf. Intramurale patiënten zijn degenen die voor een langer verblijf zijn opgenomen; ze worden in het ziekenhuis opgenomen volgens de diagnose-eisen.
Om een persoon als een intramurale patiënt te classificeren, moet het verblijf meer dan 24 uur duren, met een duur van nog eens dagen. Voor intramurale codering is vereist dat de codeur pro is in ICD-10-PCS- en ICD-10-CM-coderingssystemen.
Zij vormen de basis van de kwalificatiecriteria. Het proces kan gecompliceerd en complex zijn, afhankelijk van het door de arts voorgeschreven verblijf.
Alle voorzieningen zoals voeding, medicijnen en hun gegevens worden geregistreerd. Intramurale patiënten kunnen aanspraak maken op vergoeding onder Medicare Deel A; het Inpatient Prospective Payment System (IPPS) helpt bij het beheren en reguleren van beleid.
Belangrijkste verschillen tussen poliklinische codering en intramurale codering
- Het belangrijkste verschil tussen poliklinische codering en intramurale codering is gebaseerd op het aantal dagen en tijden dat een patiënt is opgenomen. De poliklinische codering is voor de patiënten die niet langer dan 24 uur blijven, terwijl het verblijf van intramurale patiënten langer is omdat de patiënten formeel wordt gevraagd om in het ziekenhuis te worden opgenomen.
- De poliklinische codering van een enkele patiënt kan zich opnieuw voordoen, omdat de diagnose bij het eerste bezoek niet goed is gedefinieerd en het kan zijn dat iemand wordt gevraagd om binnen enkele weken op bezoek te komen. Daarentegen eindigt de intramurale codering na het ontslag en de juiste diagnose.
- De complexiteit van poliklinische codering is relatief minder dan die van intramurale codering, aangezien intramurale patiënten langer beginnen, en al hun vereisten en geboden faciliteiten zijn goed gedocumenteerd.
- De poliklinische codering vereist dat de codeurs de codes en richtlijnen van ICD-10-CM en HCPCS niveau II kennen, terwijl een intramurale codeur pro moet zijn in ICD-10-PCS en ICD-10-CM.
- OPPS (Outpatient Prospective Payment System) beheert de vergoeding voor poliklinische patiënten voor intramurale patiënten. Het Inpatient Prospective Payment System (IPPS) streeft naar vergoeding.
- https://academic.oup.com/ajhp/article-abstract/60/suppl_6/S11/5143321
- https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/mpr.1559
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Hoewel het artikel informatief en gedetailleerd is, zou het zelfs nog nuttiger kunnen zijn met toegevoegde voorbeelden voor een beter begrip.
Ik ben het ermee eens dat het opnemen van voorbeelden het begrip zeker zou vergroten.
Absoluut, voorbeelden dienen als een geweldig leermiddel.
Het artikel schetst nauwkeurig de coderingssystemen voor poliklinische en intramurale zorg en biedt waardevolle informatie voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het medische veld.
Absoluut, het ontleedt de verschillende vereisten van elk coderingssysteem met een diepgang die het bewonderen waard is.
Het artikel benadrukt effectief de subtiele verschillen tussen poliklinische en intramurale codering; een nuttig hulpmiddel voor medische professionals.
Het gedetailleerde onderzoek in het artikel naar de complexiteiten die betrokken zijn bij zowel poliklinische als intramurale codering is zeer leerzaam.
Absoluut, de vergelijkingen tussen de twee coderingssystemen zijn verhelderend.
De uitgebreide vergelijking tussen poliklinische en intramurale codering biedt een substantieel inzicht in de complexiteit van coderingssystemen in de gezondheidszorg. Het is een inzichtelijke lectuur.
Het is een goed gestructureerde uitleg die ingaat op de fijne kneepjes van beide systemen, nuttig voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het medische veld.
De diepgaande analyse van coderingssystemen voor poliklinische en intramurale patiënten in dit artikel maakt het zeker waardevol leesvoer voor mensen die een carrière in de medische sector nastreven.
De gedetailleerde verkenning van de verschillen in het artikel omvat een hoog niveau van begrip.
Absoluut, de alomvattende benadering van het ontleden van beide coderingssystemen is behoorlijk indrukwekkend.
Dit artikel brengt duidelijkheid in de belangrijkste verschillen en vereisten voor poliklinische en intramurale codering; het is zeker nuttig voor degenen die het medische beroep betreden.
Het is echt interessant hoe het artikel de verschillen in codering in zowel poliklinische als intramurale settings beschrijft. De betalingssystemen worden goed uitgelegd.
Absoluut, het artikel biedt waardevolle inzichten in coderingssystemen in de gezondheidszorg.
Ik vond het behoorlijk verhelderend, vooral met het uiteenvallen van de coderingssystemen. De complexiteit van intramuraal coderen wordt goed uitgelegd.
Dit artikel legt uitstekend het verschil uit tussen coderingssystemen voor poliklinische en intramurale patiënten en de complexiteit die daarbij komt kijken. Het is een must-read voor iedereen die de medische wereld betreedt.
Ik ben het er helemaal mee eens. De manier waarop het onderscheid maakt tussen de vereisten en verschillen tussen poliklinische en intramurale systemen is onberispelijk.
Als buitenstaander op medisch gebied vind ik de uitleg in het artikel over coderingssystemen voor poliklinische en intramurale patiënten zowel informatief als verhelderend, en geeft het een duidelijker inzicht in de complexiteiten binnen de gezondheidszorgsector.
Dit artikel dient als een verhelderend naslagwerk voor degenen die zich in de medische sector begeven, waarbij op effectieve wijze de specifieke vereisten van coderingssystemen voor poliklinische en intramurale patiënten worden ontleed.
Absoluut, de vergelijking van beide coderingssystemen is echt inzichtelijk.
De opsplitsing van de codeercomplexiteit is inderdaad lovenswaardig.
Het artikel biedt competente inzichten in de complexiteit van coderingssystemen voor poliklinische en intramurale patiënten en dient als een waardevolle hulpbron voor individuen in de medische sector.
Ik ben het daar volledig mee eens. Het is zowel informatief als inzichtelijk.
Absoluut, het biedt een uitgebreid inzicht in beide codeerpraktijken.