Dwarf vs Midget: verschil en vergelijking

Naarmate de tijd verstrijkt, blijven wij mensen evolueren, we voegen nieuwe termen en woorden toe aan onze taal om op een betere manier te communiceren. Soms gebruiken we woorden uit oude talen, en soms passen we de oude woorden aan om dingen gemakkelijk te definiëren.

Key Takeaways

1. Dwerggroei is een medische aandoening die wordt gekenmerkt door een kleine gestalte als gevolg van genetische of hormonale factoren, met als meest voorkomende vorm achondroplasie.
2. De term "dwerg" werd historisch gebruikt om individuen van klein postuur te beschrijven zonder de typische fysieke kenmerken van dwerggroei, maar wordt nu als beledigend en denigrerend beschouwd.
3. Gebruik 'kleine persoon' of 'persoon met dwerggroei' in plaats van verouderde of aanstootgevende terminologie om respect en gevoeligheid te tonen.

Verschil tussen dwerg en dwerg

Zo is het woord "dwerg" afgeleid van de oude Duitse taal. De dwerg wordt gebruikt voor een beknopte persoon, iemand van minder dan 58 centimeter lang.

Midget komt van het woord "mythe" dat wordt gebruikt voor de kleine vlieg. Zowel Dwarf als Midget beschrijven een klein persoon. dwerg wordt tegenwoordig echter als een aanstootgevend woord beschouwd.

Als een persoon een volwassen lengte heeft van 147 cm (4 ft 10 in), dan wordt hij/zij als een dwerg beschouwd. Medisch gezien wanneer een persoon een aandoening heeft waardoor ze erg kort zijn met de wanverhouding van lichaamsdelen, staat dit bekend als dwerggroei.

Midget kan ook worden gebruikt voor een beknopt persoon, maar is normaal gesproken geproportioneerd. Maar tegenwoordig wordt dit woord zelden gebruikt en wordt het ook als aanstootgevend beschouwd. Het is gebruikt tot het einde van de twintigste eeuw.

---

 

Vergelijkingstabel voor Dwarf vs Midget

Parameter van vergelijking	Dwerg	dwerg
Definitie	een persoon, dier of plant die veel kleiner is dan de gebruikelijke grootte met onevenredige lichaamsdelen	een heel klein persoon met evenredige lichaamsdelen zoals normale mensen
offensief	Niet als beledigend beschouwd	Als beledigend beschouwd
Beïnvloedt	Mensen, dieren en planten	Alleen mensen
Lengte	147 cm (4 ft10 inch)	147 cm (4 ft10 inch)
Fysieke conditie	Extreem kort maar onevenredig lichaamstype - gewrichtsaandoeningen, vergroot hoofd, gebogen benen, gebitsproblemen, gebogen rug.	Beknopt maar proportioneel lichaamstype
Oorzaken	Genetische afwijking	Genetische afwijking

---

 

Wat is dwerg?

Het woord dwerg wordt gebruikt voor een persoon met een zeer kleine lengte (147 cm) op volwassen leeftijd en een lichaam dat medisch gezien onevenredig is; dit wordt dwerggroei genoemd.

De primaire oorzaak van dwerggroei zijn erfelijke rommel, en dwerggroei kan ook het gevolg zijn van stofwisselingsproblemen of ondervoeding. Dwerggroei is geen ziekte en heeft daarom geen medische definitie.

Een persoon met dwerggroei kan deze problemen hebben: een vergroot hoofd, gebogen benen, gebitsproblemen, gebogen rug, fysieke misvorming of scoliose.

De meest gerealiseerde dwerggroei is skeletdysplasie. Skeletdysplasieën zijn toestanden van vreemde botontwikkeling die, vanwege scheve dwerggroei, andere medische problemen kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld osteoartritis.

Dwergen kunnen ook evenredige lichaamstypes hebben, en de meeste dwergen kunnen alle dingen doen die een normaal mens kan.

Proportionele dwerggroei: een lichaam is verhoudingsgewijs klein als alle lichaamsdelen in dezelfde mate klein zijn en in alle opzichten geproportioneerd lijken te zijn als een verzameling van normale gestalte.

Kwalen die aanwezig zijn tijdens de bevalling of die opduiken in de jeugd beperken over het algemeen de ontwikkeling en verbetering.

Net zoals de dwergen van mensen kunnen worden gevonden in dieren en planten.

Een baby heeft meer kans om een ​​dwerg te worden als beide ouders dwerg zijn (zeer kleine lichaamsbouw met onevenredige lichaamsdelen). Een baby kan echter ook een dwerg zijn als beide ouders in dit soort gevallen normaal zijn.

Oorzaken van dwerggroei

Genetische mutaties

1. Genetische mutaties spelen een belangrijke rol bij het veroorzaken van dwerggroei. Deze mutaties kunnen voorkomen in verschillende genen die botgroei en -ontwikkeling reguleren. Het meest voorkomende type dwerggroei veroorzaakt door genetische mutaties wordt achondroplasie genoemd. Achondroplasie is een autosomaal dominante aandoening, wat betekent dat er slechts één kopie van het gemuteerde gen van één ouder nodig is om de aandoening te erven. Deze mutatie beïnvloedt de omzetting van kraakbeen in bot tijdens de groei, wat resulteert in kortere ledematen en algehele gestalte.

Andere genetische aandoeningen die dwerggroei kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

1. Spondyloepiphyseale dysplasie: deze aandoening tast de botten van de wervelkolom en de uiteinden van lange botten aan, wat leidt tot een kortere romp en ledematen.
2. Diastrofische dysplasie: deze zeldzame genetische aandoening beïnvloedt de ontwikkeling van kraakbeen en botten, waardoor skeletafwijkingen en een kleine gestalte ontstaan.
3. Pseudoachondroplasie: het is een aandoening die lijkt op achondroplasie, maar met mildere symptomen. Het beïnvloedt ook de ontwikkeling van kraakbeen en botten, wat resulteert in korte ledematen en gestalte.

Hormonale onevenwichtigheden

Hormonale onevenwichtigheden kunnen ook bijdragen aan dwerggroei. Groeihormoon (GH) is essentieel voor een normale groei en ontwikkeling bij kinderen. Als het lichaam niet genoeg GH produceert of als er afwijkingen zijn in de receptoren die op GH reageren, kan dit leiden tot een aandoening die groeihormoondeficiëntie (GHD) wordt genoemd. Kinderen met GHD kunnen langzamer groeien en niet hun verwachte lengte bereiken.

Diagnose

Prenatale diagnose

Prenatale diagnose verwijst naar het identificeren van dwerggroei of mogelijke risicofactoren voor dwerggroei vóór de geboorte. Het omvat genetische tests, beeldvormingstechnieken en beoordeling van de familiegeschiedenis. Prenatale diagnose kan ouders en zorgverleners helpen zich voor te bereiden op de mogelijke uitdagingen van dwerggroei en passende medische zorg te plannen.

Bij prenatale screening kunnen de volgende methoden worden gebruikt:

1. Echografie: een echografisch onderzoek tijdens de zwangerschap kan waardevolle informatie opleveren over de grootte en verhoudingen van de foetus. Bepaalde skeletafwijkingen, zoals verkorte ledematen of andere botafwijkingen, kunnen via echografie worden gedetecteerd.
2. Vruchtwaterpunctie: In sommige gevallen kan een vruchtwaterpunctie worden uitgevoerd om een ​​monster vruchtwater te verkrijgen. Deze vloeistof bevat foetale cellen die kunnen worden geanalyseerd op genetische afwijkingen, waaronder specifieke genmutaties die verband houden met dwerggroei.
3. Chorionvillus-sampling (CVS): CVS omvat het verkrijgen van een klein weefselmonster van de placenta. Dit weefsel bevat genetisch materiaal dat kan worden onderzocht op chromosomale afwijkingen of specifieke genmutaties die verband houden met dwerggroei.

Postnatale diagnose

Postnatale diagnose omvat het beoordelen van iemands fysieke kenmerken, groeipatronen en medische geschiedenis na de geboorte. Het heeft tot doel de oorzaak van dwerggroei vast te stellen en passend medisch beheer en ondersteuning te bieden. De volgende methoden worden vaak gebruikt voor postnatale diagnose:

1. Lichamelijk onderzoek: een grondig lichamelijk onderzoek beoordeelt de lengte van het individu, de verhoudingen van de ledematen, de gelaatstrekken en andere kenmerkende tekenen van dwerggroei. Metingen zoals armspanwijdte, beenlengte en hoofdomtrek kunnen worden vergeleken met gestandaardiseerde groeigrafieken.
2. Medische geschiedenis: een gedetailleerde medische geschiedenis helpt bij het identificeren van onderliggende genetische of hormonale aandoeningen die bijdragen aan dwerggroei. Informatie over de familiegeschiedenis, ontwikkelingsmijlpalen en eventuele bijbehorende gezondheidsproblemen is belangrijk bij het bepalen van de oorzaak van de kleine gestalte van het individu.
3. Genetische tests: Genetische tests kunnen worden uitgevoerd om specifieke genmutaties te identificeren die verband houden met dwerggroei. Dit kan bloedonderzoek of speekselmonsters zijn om het DNA van het individu te analyseren en afwijkingen op te sporen.
4. Hormoontesten: In gevallen waarin hormonale onevenwichtigheden worden vermoed, kunnen hormoontesten, zoals het meten van groeihormoonspiegels of schildklierfunctie, worden uitgevoerd om het endocriene systeem van het individu te beoordelen.

Behandeling

Groeihormoontherapie

Groeihormoontherapie is een veel voorkomende behandelingsoptie voor kinderen met groeihormoondeficiëntie (GHD) of andere hormoongerelateerde oorzaken van dwerggroei. Synthetisch groeihormoon wordt toegediend via regelmatige injecties om de groei te stimuleren en de gestalte te verbeteren. Deze therapie wordt gestart in de kindertijd en kan worden voortgezet totdat het kind de uiteindelijke volwassen lengte heeft bereikt. Groeihormoontherapie kan de groeisnelheid helpen verhogen, de botgroei bevorderen en de lichaamssamenstelling verbeteren.

Het is belangrijk op te merken dat therapie met groeihormoon niet effectief is voor alle soorten dwerggroei. Het is vooral gunstig voor mensen met GHD of mensen met normale of bijna normale groeihormoonspiegels, maar die er niet adequaat op reageren. De beslissing om groeihormoontherapie te ondergaan moet worden genomen in overleg met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg die gespecialiseerd is in endocrinologie.

Chirurgie

Chirurgische ingrepen kunnen worden overwogen voor bepaalde soorten dwerggroei om specifieke skeletafwijkingen aan te pakken en de functionaliteit te verbeteren. De specifieke procedures zullen afhangen van de toestand en behoeften van het individu. Enkele veel voorkomende chirurgische ingrepen voor dwerggroei zijn:

1. Verlenging van ledematen: bij operaties voor het verlengen van ledematen worden de botten in de ledematen zorgvuldig doorgesneden en geleidelijk verlengd met behulp van externe fixatieapparaten of interne staven. Dit proces zorgt voor een geleidelijke uitrekking en groei van de botten gedurende enige tijd.
2. Spinale chirurgie: sommige vormen van dwerggroei, zoals die geassocieerd met spinale afwijkingen, kunnen chirurgische correctie vereisen. Spinale fusie of andere procedures kunnen ongemak helpen verlichten, de uitlijning van de wervelkolom verbeteren en de mobiliteit behouden of verbeteren.

Ondersteunende apparatuur

Hulpmiddelen kunnen de mobiliteit, onafhankelijkheid en algehele kwaliteit van leven van mensen met dwerggroei aanzienlijk verbeteren. Deze apparaten zijn ontworpen om tegemoet te komen aan de unieke behoeften van personen met een kleiner postuur en kunnen het volgende omvatten:

1. Orthopedische hulpmiddelen: Apparaten zoals beugels, orthesen en op maat gemaakt schoeisel kunnen gewrichten helpen ondersteunen en stabiliseren, de mobiliteit verbeteren en ongemak minimaliseren.
2. Aanpasbare meubels en apparatuur: op maat gemaakte meubels, ergonomische werkstations en speciaal ontworpen gereedschappen en apparatuur kunnen de toegankelijkheid vergemakkelijken en zorgen voor comfort in verschillende omgevingen, waaronder thuis, op school en op de werkplek.
3. Mobiliteitshulpmiddelen: Apparaten zoals wandelstokken, krukken, rollators en rolstoelen kunnen helpen bij mobiliteit en individuen in staat stellen zich gemakkelijker te verplaatsen.

 

Wat is midget?

Dwerg betekent een heel klein persoon met een volwassen lengte van 58 inch of 147 cm (4 ft 10 in). Dit woord wordt alleen gebruikt voor mensen, niet voor planten of dieren.

De samenstelling van de dwerg is relatief klein, het impliceert dat alle delen van het lichaam in dezelfde mate klein zijn en alle kenmerken hebben om geproportioneerd te zijn als een groep van gemiddelde gestalte.

Net als Dwarf veroorzaken ook genetische aandoeningen dwergen, en er zijn meer kansen om de aandoening te erven wanneer beide ouders extreem kort van lichaamsbouw zijn.

Midget is geen medische term en tegenwoordig wordt dit woord zelden gebruikt; het is gebruikt tot het einde van de twintigste eeuw.

Maar nu wordt het als een aanstootgevend woord beschouwd, dus het is beter om dit woord niet te gebruiken als je een goed gesprek wilt met een kortzichtig persoon.

Er zijn ontwikkelingen geweest om het gebruik van dwergen uit de leeftijdsclassificaties in jeugdsporten te verwijderen.

Een dwerg kan meer centimeters aan zijn of haar lengte toevoegen door enkele hormonale supplementen en goede voeding te nemen, men moet in gedachten houden om hun arts te raadplegen voordat ze een hormonaal supplement nemen.

Sommige mensen gebruiken ook accessoires zoals hoge schoenen die op deze manier lange hakken hebben, kleine mensen kunnen zich als normale mensen voelen, niet fysiek, maar dit soort dingen helpt hen om zelfverzekerd te zijn.

Sociale en culturele implicaties van Midget

Midgets in entertainment

Mensen met een klein postuur zijn historisch geportretteerd in de amusementsindustrie, waarbij stereotypen en misvattingen soms in stand worden gehouden. Er is echter een groeiend bewustzijn en pleitbezorging voor een meer respectvolle en nauwkeurige weergave van personen met dwerggroei in de media. Prominente acteurs en artiesten met dwerggroei, zoals Peter Dinklage, hebben aanzienlijke erkenning gekregen en hebben bijgedragen aan het uitdagen van vooroordelen over dwerggroei.

Midgets in de sport

In de afgelopen jaren is er een toenemende erkenning van de atletische capaciteiten van personen met dwerggroei. Sporten zoals dwergbasketbal, voetbal en atletiek bieden atleten met dwerggroei de mogelijkheid om hun vaardigheden te demonstreren en op verschillende niveaus te concurreren. Organisaties zoals de Dwarf Athletic Association of America (DAAA) ondersteunen de ontwikkeling van sportprogramma's die speciaal zijn ontworpen voor mensen met een klein postuur.

Midgets in de samenleving

Mensen met een klein postuur hebben te maken met unieke maatschappelijke uitdagingen, waaronder toegankelijkheid, discriminatie en misvattingen. Organisaties en belangengroepen, zoals de Little People of America (LPA), werken aan het aanpakken van deze uitdagingen door inclusiviteit te bevorderen, het bewustzijn te vergroten en ondersteuningsnetwerken te bieden voor personen met dwerggroei en hun families.

---

Belangrijkste verschillen tussen dwerg en dwerg

1. De dwerg kan worden gevonden in mensen, dieren of planten, maar dwerg is een term die alleen voor mensen wordt gebruikt.
2. Dwarf beschrijft een klein persoon met onevenredige lichaamsdelen; aan de andere kant verwijst Midget naar een persoon die extreem klein is maar proportionele lichaamsdelen heeft. Hoe het ook zij, in ons grote publiek kan een individu af en toe als een dwerg worden beschouwd, alleen al vanwege zijn kleine gestalte.
3. Dwerggroei is een medische term voor extreem kleine personen, dieren of planten, maar het woord dwerg is geen medische term en wordt tegenwoordig ook als aanstootgevend beschouwd.
4. Dwergen zijn kleine mensen, net als de dwergen, maar ze hebben last van fysieke problemen zoals vergrote hoofden, kromme benen, gebitsproblemen, misvormde ruggengraat of scoliose.
5. De dwerg is afgeleid van het Duits taal; in oud Engels was het "Dweorg" met de tijd, het veranderde in Dwarf, terwijl Midget voor het eerst werd opgenomen in 1850-55, en het was alleen Midge; later werd het woord Midget.

Referenties

1. https://pdfs.semanticscholar.org/a37e/d30388ff154fc1be990c416146bcc269c656.pdf
2. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-642-18902-9_27
3. https://dsq-sds.org/article/view/579/756

Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023