Ιδιωτικός έναντι Δημόσιου Κεφαλαίου: Διαφορά και Σύγκριση

Τα ιδιωτικά μετοχικά κεφάλαια περιλαμβάνουν επένδυση σε ιδιωτικές εταιρείες που δεν διαπραγματεύονται δημόσια σε χρηματιστήρια, στοχεύοντας σε σημαντικά μερίδια ιδιοκτησίας και ενεργά διαχείρισή τους για αύξηση της αξίας πριν από την έξοδο. Το δημόσιο μετοχικό κεφάλαιο περιλαμβάνει επενδύσεις σε εταιρείες που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, προσφέροντας ρευστότητα μέσω εύκολα διαπραγματεύσιμων μετοχών, αλλά υπόκεινται σε αστάθεια της αγοράς και ρυθμιστικό έλεγχο.

Βασικές τακτικές

1. Τα ιδιωτικά κεφάλαια περιλαμβάνουν επενδύσεις σε ιδιωτικές εταιρείες που δεν διαπραγματεύονται σε δημόσια χρηματιστήρια, ενώ το δημόσιο μετοχικό κεφάλαιο αναφέρεται σε επενδύσεις σε εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο.
2. Οι επενδύσεις ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου συνεπάγονται μεγαλύτερες κεφαλαιακές δεσμεύσεις, μεγαλύτερους επενδυτικούς ορίζοντες και πιο ενεργή συμμετοχή της διοίκησης της εταιρείας από τις επενδύσεις σε δημόσιες μετοχές.
3. Λόγω περιορισμένης ρευστότητας και υψηλότερου κινδύνου, οι επενδύσεις ιδιωτικών μετοχών είναι κατάλληλες για πιο εξελιγμένους επενδυτές, όπως θεσμικούς επενδυτές ή άτομα υψηλής καθαρής θέσης. Αντίθετα, οι δημόσιες επενδύσεις σε μετοχές είναι προσβάσιμες σε περισσότερους επενδυτές.

Ιδιωτικό vs Δημόσιο Κεφάλαιο

Οι μετοχές ενός προσώπου σε μια ιδιωτική εταιρεία ονομάζονται ιδιωτικά κεφάλαια. Στα ιδιωτικά κεφάλαια, οι πληροφορίες που σχετίζονται με τις μετοχές δεν μπορούν να κοινοποιηθούν στο κοινό. Υπάρχουν δύο επενδυτικές στρατηγικές σε μια εταιρεία ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου. Οι μετοχές ενός προσώπου σε μια δημόσια εταιρεία ονομάζονται δημόσια ίδια κεφάλαια. Μπορούν να μοιραστούν τις οικονομικές τους πληροφορίες με το κοινό. 

Οι άλλες διαφορές ως προς τους κανόνες και τους κανονισμούς τους φαίνονται στον παρακάτω συγκριτικό πίνακα.

---

 

Συγκριτικός πίνακας

Χαρακτηριστικό	Ιδιωτικό κεφάλαιο	Δημόσια Ίδια Κεφάλαια
Ορισμός	Συμμετοχές ιδιοκτησίας σε εταιρείες που δεν διαπραγματεύονται δημόσια σε χρηματιστήριο.	Συμμετοχές ιδιοκτησίας σε εταιρείες που διαπραγματεύονται σε δημόσια χρηματιστήρια.
Επενδυτές	Τυπικά διαπιστευμένοι επενδυτές (ιδιώτες ή ιδρύματα υψηλής καθαρής θέσης) και εταιρείες ιδιωτικών μετοχών.	Διατίθεται σε μεμονωμένους και θεσμικούς επενδυτές.
Προσβασιμότητα	Λιγότερο προσιτό στους μέσους επενδυτές. Οι επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων γίνονται μέσω ταμείων με υψηλά ελάχιστα επενδυτικά.	Εύκολα προσβάσιμο μέσω ενός λογαριασμού μεσιτείας.
Ρευστότητα	Λιγότερο υγρό. Οι επενδυτές μπορούν να κατέχουν επενδύσεις ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου για χρόνια πριν από μια εκδήλωση εξόδου (IPO, απόκτηση κ.λπ.).	Πολύ υγρό. Οι μετοχές μπορούν να αγοραστούν και να πωληθούν εύκολα κατά τις ώρες της αγοράς.
Εκτίμηση	Λιγότερο διαφανές. Οι αποτιμήσεις μπορεί να είναι πιο υποκειμενικές και να βασίζονται σε παράγοντες όπως το μελλοντικό δυναμικό.	Διαφανής. Οι τιμές των μετοχών καθορίζονται από τις δυνάμεις της αγοράς με βάση την προσφορά και τη ζήτηση.
Πληροφορίες	Λιγότερες απαιτήσεις γνωστοποίησης σε σύγκριση με τις δημόσιες εταιρείες.	Οι δημόσιες εταιρείες πρέπει να υποβάλλουν τακτικά οικονομικές εκθέσεις και γνωστοποιήσεις στις ρυθμιστικές αρχές (SEC, κ.λπ.).
Κίνδυνος	Δυνητικά υψηλότερος κίνδυνος λόγω έλλειψης ρευστότητας και λιγότερης διαφάνειας.	Τα επίπεδα κινδύνου ποικίλλουν μεταξύ των μεμονωμένων μετοχών, αν και μπορούν να μετριαστούν μέσω της διαφοροποίησης.
Δυνατότητα επιστροφής	Δυνητικά υψηλότερες αποδόσεις λόγω της ικανότητας επηρεασμού των λειτουργιών μιας επιχείρησης.	Οι αποδόσεις συνδέονται με τη συνολική απόδοση της αγοράς και τις μεμονωμένες επιλογές μετοχών.

---

 

Τι είναι το Private Equity;

Το Private Equity (PE) αναφέρεται σε επενδύσεις που πραγματοποιούνται σε ιδιωτικές εταιρείες ή στην εξαγορά δημόσιων εταιρειών που έχουν ως αποτέλεσμα τη διαγραφή τους από τα δημόσια χρηματιστήρια. Είναι μια μορφή εναλλακτικής επένδυσης που περιλαμβάνει επενδύσεις σε εταιρείες που δεν διαπραγματεύονται δημόσια σε χρηματιστήρια.

Η Δομή των Ιδιωτικών Κεφαλαίων

1. Επενδυτικά Ταμεία

Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών αντλούν κεφάλαια από θεσμικούς επενδυτές, όπως συνταξιοδοτικά ταμεία, δωρεές και πλούσιους ιδιώτες, για να σχηματίσουν επενδυτικά ταμεία. Αυτά τα κεφάλαια είναι δομημένα ως ετερόρρυθμες εταιρείες, όπου η εταιρεία ιδιωτικών μετοχών λειτουργεί ως ομόρρυθμος εταίρος και οι επενδυτές είναι ετερόρρυθμοι εταίροι.

2. Επενδυτική Διαδικασία

Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών εντοπίζουν επενδυτικές ευκαιρίες με βάση διάφορα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων των τάσεων του κλάδου, της απόδοσης της εταιρείας και των δυνατοτήτων ανάπτυξης. Διεξάγουν διεξοδική δέουσα επιμέλεια για να αξιολογήσουν την οικονομική υγεία της εταιρείας-στόχου, την ομάδα διαχείρισης, την ανταγωνιστική θέση και τις προοπτικές ανάπτυξης της εταιρείας-στόχου.

3. Μόχλευση εξαγορών (LBOs)

Μια κοινή στρατηγική στα ιδιωτικά κεφάλαια είναι οι εξαγορές με μόχλευση (LBOs), όπου η εταιρεία ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου αποκτά ένα μερίδιο ελέγχου σε μια εταιρεία χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό χρηματοδότησης με ίδια κεφάλαια και χρέους. Η χρηματοδότηση με χρέος, με τη μορφή δανείων, ομολόγων ή άλλων χρεογράφων, μεγεθύνει τις πιθανές αποδόσεις αλλά επίσης αυξάνει τον χρηματοοικονομικό κίνδυνο.

Λειτουργίες και Δημιουργία Αξίας

1. Ενεργή Διαχείριση

Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στη διαχείριση των εταιρειών του χαρτοφυλακίου τους. Συνεργάζονται στενά με τη διοίκηση της εταιρείας για την υλοποίηση στρατηγικών πρωτοβουλιών που στοχεύουν στη βελτίωση της λειτουργικής αποτελεσματικότητας, στην επέκταση της εμβέλειας της αγοράς και στην αύξηση της κερδοφορίας.

2. Στρατηγικές πρωτοβουλίες

Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών μπορούν να εφαρμόσουν διάφορες στρατηγικές πρωτοβουλίες, όπως εργασίες αναδιάρθρωσης, βελτιστοποίηση της κεφαλαιακής δομής, επιδίωξη εξαγορών ή εκποίηση μη βασικών περιουσιακών στοιχείων, για να ενισχύσουν την αξία των εταιρειών του χαρτοφυλακίου τους.

3. Λειτουργικές Βελτιώσεις

Οι επενδυτές ιδιωτικών μετοχών εστιάζουν στην προώθηση λειτουργικών βελτιώσεων στις εταιρείες χαρτοφυλακίου εφαρμόζοντας βέλτιστες πρακτικές, αναβαθμίζοντας τεχνολογία και συστήματα, εξορθολογίζοντας τις διαδικασίες και βελτιώνοντας την εταιρική διακυβέρνηση.

Στρατηγικές εξόδου

1. Αρχικές Δημόσιες Προσφορές (IPO)

Οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών μπορούν να επιλέξουν να εξέλθουν από τις επενδύσεις τους μέσω αρχικής δημόσιας προσφοράς (IPO), όπου οι μετοχές της εταιρείας χαρτοφυλακίου προσφέρονται στο κοινό σε χρηματιστήριο. Αυτό παρέχει ρευστότητα στην εταιρεία private equity και στους επενδυτές της.

2. Πώληση σε στρατηγικούς αγοραστές

Μια άλλη στρατηγική εξόδου περιλαμβάνει την πώληση της εταιρείας χαρτοφυλακίου σε έναν στρατηγικό αγοραστή, όπως έναν ανταγωνιστή ή μια μεγαλύτερη εταιρεία στον ίδιο κλάδο. Οι στρατηγικοί αγοραστές μπορεί να είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα ασφάλιστρο για συνέργειες ή στρατηγικά πλεονεκτήματα που προκύπτουν από την εξαγορά.

3. Δευτερεύουσες Πωλήσεις

Οι εταιρείες ιδιωτικών συμμετοχών μπορούν επίσης να πουλήσουν τα μερίδιά τους σε εταιρείες χαρτοφυλακίου σε άλλες εταιρείες ιδιωτικών μετοχών ή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε δευτερεύουσες συναλλαγές, παρέχοντας μια εναλλακτική επιλογή ρευστότητας.

 

Τι είναι το Δημόσιο Κεφάλαιο;

Το δημόσιο μετοχικό κεφάλαιο, γνωστό και ως δημόσιες μετοχές ή μετοχές, αναφέρεται σε μετοχές ιδιοκτησίας σε εταιρείες που διαπραγματεύονται δημόσια σε χρηματιστήρια. Όταν μια εταιρεία εισέρχεται στο χρηματιστήριο, προσφέρει ένα μέρος της ιδιοκτησίας της στους επενδυτές μέσω αρχικής δημόσιας προσφοράς (IPO), επιτρέποντάς τους να αγοράσουν και να πουλήσουν μετοχές στην ανοιχτή αγορά.

Η Δομή του Δημόσιου Κεφαλαίου

1. Χρηματιστήρια

Οι εισηγμένες εταιρείες εισάγουν τις μετοχές τους σε χρηματιστήρια όπως το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE), το Nasdaq, το Χρηματιστήριο του Λονδίνου (LSE) και το Χρηματιστήριο του Τόκιο (TSE). Αυτά τα χρηματιστήρια παρέχουν μια κεντρική αγορά όπου οι αγοραστές και οι πωλητές μπορούν να διαπραγματεύονται μετοχές.

2. Μέτοχοι

Οι μέτοχοι του δημόσιου μετοχικού κεφαλαίου είναι φυσικά πρόσωπα, θεσμικοί επενδυτές, αμοιβαία κεφάλαια, αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου και άλλες οντότητες που κατέχουν μετοχές εισηγμένων εταιρειών. Οι μέτοχοι έχουν δικαιώματα ψήφου και ενδέχεται να λαμβάνουν μερίσματα, τα οποία αποτελούν μέρος των κερδών της εταιρείας που διανέμονται στους μετόχους.

3. Ρύθμιση αγοράς

Οι δημόσιες αγορές μετοχών υπόκεινται σε ρυθμίσεις από κυβερνητικούς φορείς, όπως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τη διασφάλιση της διαφάνειας, της δικαιοσύνης και της προστασίας των επενδυτών. Οι εταιρείες πρέπει να τηρούν τις απαιτήσεις γνωστοποίησης και τα πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς για να διατηρήσουν την κατάστασή τους στο χρηματιστήριο.

Δυναμική της αγοράς

1. Ρευστότητα

Οι δημόσιες αγορές μετοχών προσφέρουν ρευστότητα, επιτρέποντας στους επενδυτές να αγοράζουν και να πωλούν μετοχές εύκολα στα χρηματιστήρια. Η ρευστότητα παρέχει ευελιξία στους επενδυτές να προσαρμόσουν τα χαρτοφυλάκια τους και να αποκτήσουν γρήγορη πρόσβαση σε κεφάλαια.

2. Αστάθεια της αγοράς

Οι τιμές των δημοσίων μετοχών μπορεί να είναι ασταθείς, κυμαινόμενες ανάλογα με το κλίμα της αγοράς, τις οικονομικές συνθήκες, την απόδοση της εταιρείας και τα γεωπολιτικά γεγονότα. Η αστάθεια παρουσιάζει τόσο ευκαιρίες για κέρδος όσο και κινδύνους για τους επενδυτές.

3. Διαφάνεια

Οι εισηγμένες εταιρείες υποχρεούνται να αποκαλύπτουν οικονομικές πληροφορίες, λειτουργικές επιδόσεις και σημαντικές εξελίξεις στους μετόχους και στο κοινό. Η διαφάνεια διευκολύνει τις τεκμηριωμένες επενδυτικές αποφάσεις και ενισχύει την αποτελεσματικότητα της αγοράς.

Επενδυτικές στρατηγικές

1. Θεμελιώδης ανάλυση

Οι επενδυτές χρησιμοποιούν θεμελιώδη ανάλυση για να αξιολογήσουν τις δημόσιες μετοχές, αξιολογώντας παράγοντες όπως η αύξηση των κερδών, οι δυνατότητες εσόδων, η θέση στην αγορά, τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, η ποιότητα διαχείρισης και οι μετρήσεις αποτίμησης για τον εντοπισμό υποτιμημένων ή υπερτιμημένων μετοχών.

2. Τεχνική Ανάλυση

Η τεχνική ανάλυση περιλαμβάνει τη μελέτη ιστορικών προτύπων τιμών, όγκου συναλλαγών και τάσεων της αγοράς για την πρόβλεψη μελλοντικών κινήσεων τιμών των μετοχών του δημοσίου. Οι τεχνικοί αναλυτές χρησιμοποιούν γραφήματα και τεχνικούς δείκτες για να λάβουν αποφάσεις συναλλαγών.

3. Διαποικίληση

Οι επενδυτές μπορούν να διαφοροποιήσουν τα χαρτοφυλάκια δημοσίων μετοχών τους σε διαφορετικούς κλάδους, τομείς, γεωγραφικές περιοχές και κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων για τη διαχείριση του κινδύνου και την ενίσχυση των μακροπρόθεσμων αποδόσεων.

---

Κύριες διαφορές μεταξύ ιδιωτικών και δημοσίων ιδίων κεφαλαίων

• Ιδιοκτησία και προσβασιμότητα:
  • Ιδιωτικό Κεφάλαιο:
    • Ιδιοκτησία σε ιδιωτικές εταιρείες.
    • Περιορισμένη προσβασιμότητα, περιορισμένη σε θεσμικούς επενδυτές και διαπιστευμένα άτομα.
  • Δημόσια ίδια κεφάλαια:
    • Ιδιοκτησία σε εισηγμένες εταιρείες.
    • Ευρέως προσβάσιμο σε μεμονωμένους και θεσμικούς επενδυτές μέσω χρηματιστηρίων.
• Κανονισμός και γνωστοποίηση:
  • Ιδιωτικό Κεφάλαιο:
    • Λιγότερη ρυθμιστική εποπτεία σε σύγκριση με τις δημόσιες αγορές.
    • Περιορισμένες απαιτήσεις γνωστοποίησης, προσφέροντας μεγαλύτερη εμπιστευτικότητα.
  • Δημόσια ίδια κεφάλαια:
    • Υπόκεινται σε αυστηρές κανονιστικές απαιτήσεις, όπως οι καταθέσεις SEC στις ΗΠΑ
    • Πρέπει να παρέχει εκτενείς οικονομικές και λειτουργικές γνωστοποιήσεις στους μετόχους και τους ρυθμιστικούς φορείς.
• Ρευστότητα και Επενδυτικός Ορίζοντας:
  • Ιδιωτικό Κεφάλαιο:
    • Επενδύσεις μη ρευστοποιήσιμες με μεγαλύτερους επενδυτικούς ορίζοντες, που κυμαίνονται από 5 έως 10 χρόνια ή περισσότερο.
    • Περιορισμένη δυνατότητα εξόδου από επενδύσεις πριν από το τέλος της επενδυτικής περιόδου.
  • Δημόσια ίδια κεφάλαια:
    • Επενδύσεις υψηλής ρευστότητας, με μετοχές να διαπραγματεύονται καθημερινά στα δημόσια χρηματιστήρια.
    • Οι επενδυτές μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν μετοχές ανά πάσα στιγμή κατά τις ώρες της αγοράς, παρέχοντας άμεση ρευστότητα.
• Προφίλ κινδύνου και απόδοσης:
  • Ιδιωτικό Κεφάλαιο:
    • Δυνητικά υψηλότερες αποδόσεις λόγω του ασφάλιστρου έλλειψης ρευστότητας και των στρατηγικών ενεργούς διαχείρισης.
    • Υψηλότερος κίνδυνος λόγω έλλειψης ρευστότητας, εξάρτησης από μόχλευση και συγκέντρωσης επενδύσεων σε λιγότερες εταιρείες.
  • Δημόσια ίδια κεφάλαια:
    • Γενικά χαμηλότερες αποδόσεις σε σύγκριση με τα ιδιωτικά κεφάλαια μακροπρόθεσμα.
    • Χαμηλότερος κίνδυνος λόγω της ρευστότητας των επενδύσεων, των ευκαιριών διαφοροποίησης και των ρυθμιστικών διασφαλίσεων.

αναφορές

1. https://pdfs.semanticscholar.org/e5cd/72bee23ee5f69b77f83f51385c74b9e6a9ec.pdf
2. https://ideas.repec.org/p/cir/cirwor/2005s-14.html
3. https://academic.oup.com/rfs/article-abstract/23/7/2789/1589251

Τελευταία ενημέρωση: 02 Μαρτίου, 2024