Σύστημα ενός κόμματος έναντι συστήματος δύο μερών: Διαφορά και σύγκριση

Ένα μονοκομματικό κράτος ή σύστημα είναι μία από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ένα μονοκομματικό σύστημα. Το πολιτικό κόμμα στην εξουσία μονοπωλεί τη διοίκηση υπό τη διακυβέρνηση ενός «μονοκομματικού συστήματος».

Ο όρος «δικομματικό σύστημα» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διακυβέρνηση ενός δικομματικού συστήματος. Εδώ οι αποφάσεις λαμβάνονται με κοινή συμφωνία και των δύο πολιτικών κομμάτων που ελέγχουν την κυβέρνηση και βρίσκονται στην εξουσία.

Βασικές τακτικές

1. Ένα μονοκομματικό σύστημα διαθέτει ένα κυρίαρχο πολιτικό κόμμα που ελέγχει την κυβέρνηση χωρίς σημαντική αντιπολίτευση. Αντίθετα, ένα δικομματικό σύστημα αποτελείται από δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα που ανταγωνίζονται για την εξουσία, με άλλα μικρότερα κόμματα να έχουν μικρή επιρροή στην πολιτική ή τις εκλογές.
2. Τα μονοκομματικά συστήματα είναι κοινά σε αυταρχικά καθεστώτα και μπορούν να οδηγήσουν σε έλλειψη πολιτικής ποικιλομορφίας και λογοδοσίας, ενώ τα δικομματικά συστήματα ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό και τον συμβιβασμό μεταξύ αντίθετων ιδεολογιών.
3. Τα μονοκομματικά και δικομματικά συστήματα έχουν πλεονεκτήματα και αδυναμίες, με τα μονοκομματικά συστήματα να παρέχουν δυνητικά μεγαλύτερη σταθερότητα και συνέχεια και τα δικομματικά σχέδια να προωθούν μια πιο ισορροπημένη εκπροσώπηση των πολιτικών απόψεων.

Σύστημα Single Party vs System Two Party

Όταν μια κυβέρνηση ελέγχεται και διοικείται από ένα μόνο πολιτικό κόμμα, ονομάζεται μονοκομματικό σύστημα. Σε αυτό το σύστημα, ένα κόμμα έχει όλη την εξουσία και την εξουσία. Ένα μόνο κόμμα παίρνει όλες τις αποφάσεις. Όταν δύο πολιτικά κόμματα διαχειρίζονται την κυβέρνηση ταυτόχρονα, ονομάζεται δικομματικό σύστημα. Σε αυτό το σύστημα, οι αποφάσεις λαμβάνονται και από τα δύο μέρη.

Σε ένα μονοκομματικό σύστημα, το μόνο πολιτικό κόμμα στην εξουσία έχει όλη την εξουσία λήψης αποφάσεων. Δημιουργούν επίσης πράξεις και νόμους που πρέπει να τηρούν οι πολίτες του κράτους. Σε ένα μονοκομματικό σύστημα, το κυβερνών πολιτικό κόμμα έχει α μονοπώλιο επί της διοίκησης.

Ως αποτέλεσμα, οποιοδήποτε άλλο πιθανό πολιτικό κόμμα δεν θα είναι σε θέση να αξιολογήσει τη νομιμότητα των κανόνων και των ενεργειών του κυβερνώντος κόμματος.

Σε ένα δικομματικό κράτος, οι αποφάσεις λαμβάνονται με κοινή συμφωνία μεταξύ των πολιτικών κομμάτων που ελέγχουν την κυβέρνηση και βρίσκονται στην εξουσία. Η πράξη εγκρίνεται ή εκδίδεται νόμος όταν η πλειοψηφία και των δύο πλευρών συμφωνεί σε μια απόφαση.

Σε ένα δικομματικό σύστημα, παρόλο που το ένα κόμμα έχει μεγαλύτερη εξουσία από το άλλο, το ισχυρό κόμμα δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις χωρίς την έγκριση του άλλου μέρους.

Συγκριτικός πίνακας

Παράμετροι σύγκρισης	Σύστημα Single Party	Σύστημα δύο κομμάτων
Αρ. κομμάτων	Ένας	Δύο
Κόμμα της αντιπολίτευσης	Δεν υπάρχει	Υπάρχει
Ρόλος	Κρατάει την κυβέρνηση	Ο ένας κρατά την κυβέρνηση, ο άλλος ενεργεί ως αντιπολίτευση
Τύπος κανόνα	Μονοπώλιο	Αμοιβαία συναίνεση της αντιπολίτευσης
Ποικιλία στους ψηφοφόρους	Δεν υπάρχει	Υπάρχει
Παραδείγματα	Βόρεια Κορέα, Κίνα	Βρετανία

Τι είναι το Single Party System;

Σε ένα μονοκομματικό κράτος ή σύστημα, το κυβερνών πολιτικό κόμμα έχει α μονοπώλιο σχετικά με τη διοίκηση. Ως αποτέλεσμα, οποιοδήποτε άλλο πιθανό πολιτικό κόμμα δεν θα είναι σε θέση να αξιολογήσει την αξιοπιστία των κανόνων και των ενεργειών του κυβερνώντος κόμματος.

Επειδή δεν υπάρχει κόμμα της αντιπολίτευσης στο μονοκομματικό σύστημα, δεν υπάρχει περίπτωση μια ομάδα νομοθετών να ελέγξει και να ισορροπήσει το κυβερνών κόμμα.

Εδώ, μόνο ένα πολιτικό κόμμα στην εξουσία έχει πλήρη εξουσία λήψης αποφάσεων.

Δημιουργούν επίσης πράξεις και νόμους που αναμένεται να τηρούν οι πολίτες του κράτους. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός όσον αφορά το τρέξιμο κυβερνήτης. Ως αποτέλεσμα, οι ψηφοφόροι έχουν ελάχιστο λόγο για το είδος της κυβέρνησης που θέλουν να ζήσουν.

Ένα μονοκομματικό σύστημα έχει πολλές ορολογίες για να το περιγράψει, όπως ένα μονοκομματικό κράτος. Σε ένα μονοκομματικό σύστημα, μόνο ένα πολιτικό κόμμα έχει την εξουσία να οργανώνει, να διαχειρίζεται και να διατηρεί την κυβέρνηση σε κυρίαρχο κράτος ανά πάσα στιγμή.

Τι είναι το Two Party System;

Η πράξη θεσπίζεται ή εκδίδεται νόμος όταν η πλειοψηφία και των δύο μερών συμφωνεί σε μια απόφαση.

Ακόμη και όταν ένα κόμμα έχει μεγαλύτερη εξουσία από το άλλο σε ένα δικομματικό σύστημα, το ισχυρό κόμμα δεν είναι σε θέση να λάβει αποφάσεις χωρίς την έγκριση του άλλου υπάρχοντος κόμματος.

Επειδή το κόμμα της αντιπολίτευσης υπάρχει στο δικομματικό σύστημα, παρακολουθεί και ελέγχει και εξισορροπεί τις πράξεις που ψηφίζει η διοίκηση.

Εδώ οι αποφάσεις λαμβάνονται με κοινή συμφωνία μεταξύ των δύο πολιτικών κομμάτων που ελέγχουν την κυβέρνηση και βρίσκονται στην εξουσία. Σε αυτό το σενάριο, το μεγάλο πολιτικό κόμμα και το κόμμα της αντιπολίτευσης λειτουργούν ως δύο εξαιρετικές επιλογές για τους ψηφοφόρους όταν πρόκειται να διεκδικήσουν εκλογές.

Ο όρος «διμερές ή διμερές σύστημα» χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει ένα διμερές σύστημα. Εδώ τα πολιτικά κόμματα, δύο ή περισσότερα στον αριθμό, έχουν το δικαίωμα να δημιουργήσουν και να κρατήσουν την κυβέρνηση στη χώρα ανά πάσα στιγμή.

Βασικές διαφορές μεταξύ του συστήματος ενός μέρους και του συστήματος δύο μερών

1. Το μονοκομματικό σύστημα είναι ευρέως γνωστό με διάφορους όρους, όπως μονοκομματικό κράτος, μονοκομματικό κράτος, καθώς και το μονοκομματικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, ένα Διμερές Σύστημα είναι ευρέως γνωστό με διάφορους όρους, όπως διμερές ή διμερές σύστημα.
2. Στην περίπτωση ενός μονοκομματικού συστήματος, σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, μόνο ένα πολιτικό κόμμα έχει το δικαίωμα να διοικεί την κυβέρνηση κατέχοντας και σχηματίζοντας ένα κυρίαρχο κράτος. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση του Δικομματικού Συστήματος, σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, δύο πολιτικά κόμματα έχουν το δικαίωμα να σχηματίσουν και να κρατήσουν την κυβέρνηση στη χώρα.
3. Το μόνο πολιτικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία στην περίπτωση ενός μονοκομματικού συστήματος έχει όλα τα δικαιώματα λήψης αποφάσεων. Διαμορφώνουν επίσης πράξεις και νόμους που καλούνται να ακολουθήσουν οι πολίτες του κράτους. Από την άλλη πλευρά, τόσο τα πολιτικά κόμματα που κρατούν την κυβέρνηση και είναι στην εξουσία στην περίπτωση ενός δικομματικού συστήματος λαμβάνουν αποφάσεις βάσει αμοιβαίας συμφωνίας. Όταν η πλειοψηφία και των δύο μερών συμφωνήσει σε μια απόφαση, η πράξη εγκρίνεται, εκδίδεται νόμος.
4. Σε ένα μονοκομματικό κράτος, το πολιτικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία έχει το μονοπώλιό του στη διοίκηση. Ως εκ τούτου, οποιοδήποτε άλλο πιθανό πολιτικό κόμμα δεν είναι αρκετά ικανό να ελέγξει την αξιοπιστία των κανόνων και των πράξεων του κόμματος στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση ενός δικομματικού συστήματος, αν και το ένα κόμμα έχει μεγαλύτερη εξουσία από το άλλο, το ισχυρό κόμμα δεν είναι αρκετά ικανό να λάβει οποιαδήποτε απόφαση χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου υπάρχοντος κόμματος.
5. Καθώς δεν υπάρχει κόμμα της αντιπολίτευσης στο μονοκομματικό κράτος, δεν υπάρχει πιθανή ομάδα πολιτικών που να μπορούν να ελέγξουν και να εξισορροπήσουν το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Από την άλλη, λόγω της ύπαρξης του κόμματος της αντιπολίτευσης στο Δικομματικό σύστημα, το κόμμα της αντιπολίτευσης παρακολουθεί και ελέγχει και εξισορροπεί τις πράξεις που ψηφίζει η κυβέρνηση.
6. Την ώρα που διεξάγονται εκλογές, σε ένα κράτος που τηρεί το μονοκομματικό σύστημα, δεν υπάρχει ανταγωνιστής. Ως εκ τούτου, οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να επιλέξουν τον τύπο κυβέρνησης που επιθυμούν να ζήσουν. Από την άλλη πλευρά, όταν πλησιάζει η ώρα των εκλογών σε ένα κράτος που τηρεί δικομματικό σύστημα, το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα, μαζί με το κόμμα της αντιπολίτευσης, ενεργεί ως δύο μεγάλες επιλογές για να διαλέξουν οι ψηφοφόροι.

αναφορές

1. https://www.cambridge.org/core/journals/american-political-science-review/article/twoparty-system-and-duvergers-law-an-essay-on-the-history-of-political-science/3CA289C649AFCB8D4CC8F430FC292CC3
2. https://academic.oup.com/qje/article-abstract/102/3/651/1888016

Τελευταία ενημέρωση: 26 Ιουλίου, 2023