De aandoeningen die de hersenen en de communicatie met het zenuwstelsel aantasten, worden neurologische aandoeningen genoemd. Sommige aandoeningen zijn aangeboren, andere ontstaan na de geboorte.
Deze aandoeningen zijn voornamelijk het gevolg van structurele, elektrische en biochemische verstoringen van de hersenen en het ruggenmerg. Twee van dergelijke aandoeningen omvatten apraxie en dyspraxie.
Key Takeaways
- Apraxie is een neurologische aandoening die het vermogen om bekwame bewegingen uit te voeren aantast, terwijl dyspraxie een ontwikkelingscoördinatiestoornis is.
- Apraxie is het gevolg van hersenletsel of beroerte, terwijl dyspraxie geen bekende oorzaak heeft, maar vermoedelijk genetisch bepaald is of verband houdt met de vroege ontwikkeling.
- Behandeling voor apraxie richt zich op spraak- en ergotherapie, terwijl de behandeling van dyspraxie fysieke en ergotherapie en educatieve ondersteuning omvat.
Apraxie versus dyspraxie
Het verschil tussen apraxie en dyspraxie is dat apraxie verwijst naar een neurologische aandoening, terwijl dyspraxie verwijst naar een ontwikkelingsstoornis. Bovendien, apraxie treft oudere personen, terwijl dyspraxie vooral voorkomt bij kinderen van 0-20 jaar. Apraxie leidt niet tot verdere ziekten. Daarentegen kan dyspraxie resulteren in ADHD.
Apraxie is de aandoening waarbij een patiënt geen bekwame bewegingen kan maken.
Hoewel de persoon bereid is om de specifieke lichaamsbeweging uit te voeren, kan hij dit niet doen omdat de hersenen er niet in slagen om de juiste commando's aan de spieren te geven.
Bovendien ontvangen de spieren zelfs de commando's niet. Sommige neurologische problemen in de hersenen leiden tot apraxie.
Dyspraxie is een andere neurologische aandoening waarbij de symptomen lijken op die van apraxie. Het kan een of alle kerngebieden van de ontwikkeling van een kind beïnvloeden, zoals fysiek, zintuiglijk, motorisch, mentaal en emotioneel.
Een op de vijftig kinderen lijdt in een bepaald deel van zijn leven aan dyspraxie. Een kind met dyspraxie kan ook andere aandoeningen ontwikkelen, zoals ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | apraxie | dyspraxie |
|---|---|---|
| Betekenis | Het verwijst naar een neurologische aandoening die de bewegingen van een individu beïnvloedt. | Het verwijst naar een ontwikkelingsstoornis die het proces van coördinatie van neurale commando's en motorische acties beïnvloedt. |
| Oorzaken | Apraxie wordt voornamelijk veroorzaakt als gevolg van beroertes, hoofdtrauma's, dementie, tumoren, enz. | Dyspraxie wordt voornamelijk veroorzaakt als gevolg van neurologische aandoeningen in de linkerhersenhelft. |
| Symptomen | De symptomen van apraxie omvatten het onvermogen van het individu om enkele specifieke acties uit te voeren. | Hoewel de symptomen van dyspraxie variëren met de leeftijd van het kind, zijn de meest voorkomende symptomen voedingsproblemen, prikkelbaarheid, rare lichaamshouding en andere. |
| Diagnose | Verschillende tests die de communicatieve vaardigheden en coördinatievaardigheden van het individu testen, worden uitgevoerd als onderdeel van de diagnosetest. | Verschillende medische tests die de mentale vermogens en motorische vaardigheden van het kind testen, worden uitgevoerd als onderdeel van de diagnosetest. |
| Behandeling | Fysiotherapie, één-op-één sessies, ergotherapie zijn de meest gebruikte behandelingen van apraxie. | Logopedie, regelmatige lichaamsbeweging of het uitvoeren van dezelfde handelingen zijn de behandelingen om dyspraxie te genezen. |
Wat is araxie?
Apraxie is een neurologische aandoening waarbij patiënten moeite hebben om normale motorische bewegingen en gebaren te maken.
De persoon heeft de capaciteit, het verlangen en de kracht om een bepaalde taak uit te voeren, maar slaagt er niet in zijn verlangens uit te voeren.
Enkele voorbeelden van het onvermogen om welke activiteit dan ook uit te voeren bij mensen met apraxie zijn het onvermogen om veters te strikken, goed te praten, enz. Apraxie wordt opnieuw ingedeeld in verschillende typen, afhankelijk van het aangetaste lichaamsorgaan.
Limb-kinetische apraxie is wanneer een patiënt geen motorische bewegingen kan maken die de betrokkenheid van benen, vingers, armen en tenen vereisen.
Ideomotorische apraxie verwijst naar de aandoening waarbij een patiënt niet in staat is om de commando's van de hersenen om te zetten in actie.
Conceptuele apraxie, die lijkt op ideomotorische apraxie, verwijst naar de aandoening waarbij een persoon de werking van verschillende hulpmiddelen niet kan begrijpen.
Ideale apraxie verwijst naar de aandoening waarbij een persoon niet in staat is een plan op te stellen voor het maken van een specifieke beweging.
Bij buccofaciale apraxie, ook bekend als gezichts-orale apraxie, kan de patiënt geen bewegingen tonen of maken waarbij gezichtsbeenderen en -spieren betrokken zijn.
Bij constructieve apraxie kan de patiënt zelfs geen eenvoudige figuren tekenen of maken. Bij oculomotorische apraxie kunnen patiënten geen oogbewegingen maken.
Over het algemeen is de patiënt bij alle soorten apraxie niet in staat om coördinatie tot stand te brengen tussen de commando's die door de hersenen worden gegeven en de spieren van het lichaamsdeel.
Wat is dyspraxie?
Dyspraxie, ook wel DCD genoemd, verwijst naar een ontwikkelingsstoornis waarbij een patiënt niet in staat is grove bewegingen te maken en de fijnere bewegingen te coördineren.
Het is het vroege stadium van dyspraxie, dat het dagelijks leven van een persoon beïnvloedt. Ongeveer 6-10% van de kinderen wordt gediagnosticeerd met dyspraxie.
Bovendien zijn de symptomen van de ziekte in veel gevallen zo mild dat ze genegeerd worden omdat de ziekte niet wordt ontdekt. Over het algemeen lopen jongens een groter risico om deze ziekte te krijgen dan meisjes.
Dyspraxie is ook onderverdeeld in verschillende typen. Bij ideomotorische dyspraxie heeft het kind problemen bij het integreren van kleinere stappen om een complexe actie te voltooien.
Bij ideële dyspraxie is het kind niet in staat om de voltooiing van een handeling te plannen of op volgorde te zetten.
Bij verbale dyspraxie is het kind niet in staat om de juiste bewegingen van lippen, mond en tong te maken, wat resulteert in een onjuiste uitspraak.
Bij constructieve dyspraxie heeft het kind problemen bij het rangschikken van objecten.
Bij loopdyspraxie kan het kind niet goed lopen en bij verbanddyspraxie heeft het kind geen goed gevoel en volgorde van aankleden. De symptomen van dyspraxie variëren met de leeftijd van het kind.
Als gevolg van deze symptomen wordt de opvoeding en ontwikkeling van het kind sterk beïnvloed. Deze symptomen zijn merkbaar in het gedrag van het kind.
Belangrijkste verschillen tussen apraxie en dyspraxie
- Ouderen en mensen van middelbare leeftijd lopen een groter risico om apraxie te krijgen. Aan de andere kant treft dyspraxie vooral kinderen en tieners.
- De kans op apraxie is 1 of 2 op elke 1000 personen. De kans op dyspraxie daarentegen is 1 op de 50 kinderen.
- Hoofdaanvallen, tumoren en andere ernstige verwondingen zijn de oorzaken van apraxie. Elke stoornis in de hersenen, vooral in de linkerhersenhelft, zal dyspraxie tot gevolg hebben.
- De meest gebruikelijke behandelingen voor apraxie zijn beroeps- en fysiotherapie. Maar de gebruikelijke behandelingen van dyspraxie omvatten logopedie en regelmatige herhaling van handelingen.
- Apraxie heeft geen erfelijke wortels. Terwijl dyspraxie erfelijke wortels heeft en van de ouders op de kinderen kan overgaan.
- https://ajot.aota.org/article.aspx?articleid=1862400
- https://pubs.asha.org/doi/abs/10.1044/2015_JSLHR-S-13-0179
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
De tabel waarin de betekenis, oorzaken, symptomen, diagnose en behandelingen van apraxie en dyspraxie worden vergeleken, is goed gestructureerd. Het is een geweldige manier om de belangrijkste verschillen tussen de twee stoornissen te begrijpen.
De gedetailleerde beschrijvingen van verschillende soorten apraxie en dyspraxie geven een uitgebreid inzicht in de stoornissen. Vooral de vergelijking naast elkaar is informatief.
Het artikel biedt gespecialiseerde en grondige kennis over apraxie en dyspraxie. Het is een must-read voor iedereen die de complexiteit van deze neurologische aandoeningen wil begrijpen.
Het artikel helpt de verwarring tussen apraxie en dyspraxie op te helderen. Het is informatief en biedt een diepgaand inzicht in beide neurologische aandoeningen. De referenties ondersteunen de gepresenteerde informatie.
Het artikel is erg interessant en goed geschreven. De uitleg is duidelijk en gemakkelijk te begrijpen, het is een zeer compleet stuk over neurologische aandoeningen.
Redelijk artikel vanuit educatief oogpunt, maar het mist een beetje een menselijk tintje om echt contact te maken met de lezers. Meer voorbeelden uit de praktijk en verhalen van patiënten zouden het geheel versterken.