Elke televisiestandaard verschilt in veel verschillende opzichten van de andere. De aangenomen televisiestandaarden verschillen ook van land tot land.
De drie meest gebruikte televisiestandaarden zijn NTSC, PAL en SECAM. Ook kan een video uit een land dat een bepaalde televisiestandaard gebruikt, niet worden afgespeeld in een land dat een andere standaard gebruikt.
Key Takeaways
- NTSC (National Television System Committee) en PAL (Phase Alternating Line) zijn analoge kleurcoderingssystemen voor televisie, waarbij NTSC voornamelijk wordt gebruikt in Noord-Amerika en PAL in Europa en Azië.
- NTSC geeft 30 frames per seconde (fps) weer met een resolutie van 525 lijnen, terwijl PAL 25 fps biedt met een resolutie van 625 lijnen.
- NTSC lijdt aan tintvervorming, die PAL corrigeert door fasewisseling van het kleursignaal.
NTSC versus PAL
NTSC (National Television System Committee) is een videostandaard die wordt gebruikt voor analoge televisie-uitzendingen in Noord-Amerika, delen van Zuid-Amerika en andere landen, waaronder Japan. PAL (Phase Alternating Line) is een televisie-omroepsysteem dat in veel delen van de wereld wordt gebruikt.
Een commissie die het analoge televisiekleurensysteem heeft ontwikkeld, is de National Television System Committee, gewoonlijk de NTSC.
Dit systeem werd in 1954 in Amerika geïntroduceerd en regeerde tot het tijdperk van digitale conversie. Het maakt deel uit van de drie primaire en algemeen aanvaarde standaarden, waaronder PAL en SECAM.
Voor Analog Television is een kleurcoderingssysteem ontwikkeld. Deze standaard werd gebruikt in televisie-uitzendingen. Het wordt de Phase Alternating Line genoemd, beter bekend als PAL.
Deze standaard maakte ook deel uit van de drie veelgebruikte televisiestandaarden, waaronder NTSC en SECAM. Ook dit wordt vervangen door digitale standaarden.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | NTSC | PAL |
|---|---|---|
| Afkorting | NTSC is een afkorting van het National Television System Committee. | PAL is een afkorting voor Phase Alternation by Line. |
| videobandbreedte | Het heeft een videobandbreedte van 4.2 MHz. | Het heeft een videobandbreedte van 5.0 MHz. |
| Geluidsdrager | Het heeft een geluidsdrager van 4.5 MHz. | Het heeft een geluidsdrager van 5.5 MHz. |
| bandbreedte | Het heeft een bandbreedte van 6 MHz. | Het heeft een bandbreedte van 7 tot 8 MHz. |
| Verticale frequentie | Het heeft een verticale frequentie van 60 Hz | Het heeft een verticale frequentie van 50 Hz |
| Lijnen/Veld | Per seconde worden 30 frames verzonden. Er zijn 525 scanlijnen in elk frame. | Er zijn 625 scanlijnen in elk frame. |
| Horizontale frequentie | 15.734 kHz horizontale frequentie | 15.625 kHz horizontale frequentie |
| Kleur Subcarrier Frequentie | 3.579545 MHz kleur hulpdraaggolffrequentie | 4.433618 MHz kleur hulpdraaggolffrequentie |
Wat is NTSC?
Een commissie die het analoge televisiekleurensysteem heeft ontwikkeld, is de National Television System Committee, gewoonlijk de NTSC genoemd.
Dit systeem werd in 1954 in Amerika geïntroduceerd en regeerde tot het tijdperk van digitale conversie. Het maakt deel uit van de drie primaire en algemeen aanvaarde standaarden, waaronder PAL en SECAM.
Deze commissie is begin jaren veertig opgericht. Het belangrijkste doel was om conflicten tussen concurrenten op te lossen door een landelijk analoog televisiesysteem in de VS te introduceren.
Het is een standaard die voor het eerst werd ontwikkeld in 1941. Het ontbrak destijds ook aan kleurvoorziening.
De tweede standaard die in 1953 werd aangenomen, stond echter uitzendingen van kleurentelevisie toe. Deze standaard was ook in harmonie met back-and-white-ontvangers, die toen al bestonden.
Dit was het eerste uitgezonden kleurensysteem dat erg beroemd was. Het werd door bijna iedereen overgenomen en domineerde de markten tot het begin van de jaren zeventig.
Later werden er nieuwe systemen gelanceerd, ATSC een van de populaire zijn.
Veel delen van de landen, zoals Amerika, Zuid-Korea, Japan, enzovoort, gebruiken de standaard NTSC of de National Television System Committee.
Nu zijn de meeste van deze landen echter overgestapt op nieuwe en populaire digitale standaarden die vandaag beschikbaar zijn.
Wat is PAL?
Voor Analog Television is een kleurcoderingssysteem ontwikkeld. Deze standaard werd gebruikt in televisie-uitzendingen. Het wordt de Phase Alternating Line genoemd, of beter bekend als PAL.
Deze standaard maakte ook deel uit van de drie veelgebruikte televisiestandaarden, waaronder NTSC en SECAM. Ook dit is vervangen door digitale standaarden.
De meeste Europese landen en ook enkele Afrikaanse landen hebben dit systeem overgenomen. Rond de jaren vijftig begonnen in West-Europese landen plannen voor de introductie van kleurentelevisie.
Dit was ook het moment waarop veel problemen met de NTSC naar voren waren gekomen, waaronder transmissie- en weersomstandigheden.
Tijdens het overwinnen van deze problemen van NTSC kwamen alternatieve standaarden naar voren.
Om de tekortkomingen van NTSC te verhelpen, werden alternatieve standaarden bedacht, wat leidde tot de ontwikkeling van de PAL- en SECAM-standaarden.
Oplossingen vinden voor NTSC-problemen. Het belangrijkste doel van deze standaarden was het bieden van een gekleurd beeld samen met een frequentie van 50 Hz en meer scanlijnen in een frame.
Belangrijkste verschillen tussen NTSC en PAL
- NTSC is een afkorting van het National Television System Committee. PAL is een afkorting voor Phase Alternation by Line.
- NTSC heeft een videobandbreedte van 4.2 MHz. PAL heeft een videobandbreedte van 5.0 MHz.
- NTSC heeft een geluidsdrager van 4.5 MHz. PAL heeft een geluidsdrager van 5.5 MHz.
- NTSC heeft een bandbreedte van 6 MHz. PAL heeft een bandbreedte van 7 tot 8 MHz.
- NTSC heeft een verticale frequentie van 60 Hz; 15.734 kHz horizontale frequentie; 3.579545 MHz kleur hulpdraaggolffrequentie. PAL heeft een verticale frequentie van 50 Hz; 15.625 kHz horizontale frequentie; 4.433618 MHz Kleur Subcarrier Frequentie.
- In het geval van NTSC zijn er 525 scanlijnen in elk frame. In het geval van PAL zijn er 625 scanlijnen in elk frame.
- https://ieeexplore.ieee.org/abstract/document/4180256/
- https://ieeexplore.ieee.org/abstract/document/7261607/
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Deze standaarden zijn in de loop van de tijd uiteraard geëvolueerd om de nieuwste technologie te integreren en de tekortkomingen van eerdere standaarden aan te pakken.
De standaarden die in dit artikel worden beschreven bieden een kijkje in de geschiedenis van televisietechnologie en de factoren die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van verschillende televisiestandaarden.
Het is interessant om te zien hoe deze standaarden in verschillende landen zijn ontwikkeld en gebruikt, en hoe ze nu zijn vervangen door de digitale standaarden.
De verschillen in videobandbreedte, geluidsdrager en andere parameters tussen NTSC en PAL zijn behoorlijk groot en tonen de vooruitgang van de technologie.
Televisiestandaarden kunnen voor sommige mensen verwarrend zijn, dus het is prettig om een duidelijke uitleg te krijgen over de verschillen tussen deze standaarden.
De ontwikkeling en evolutie van deze televisiestandaarden laten zien hoe technologische vooruitgang de manier heeft gevormd waarop we media consumeren.