Pinocytose versus receptor-gemedieerde endocytose: verschil en vergelijking

Er zijn twee essentiële vormen van endocytose: pinocytose en receptor-gemedieerde endocytose. Pinocytose is anders, en het is niet zoals receptor-gemedieerde endocytose, aangezien pinocytose niet-specifiek is als het gaat om stoffen die ze transporteren.

De wateropname bij pinocytose vindt plaats in kleine hoeveelheden dan bij receptor-gemedieerde endocytose, die water in grote hoeveelheden zal opnemen. 

Key Takeaways

  1. Pinocytose is het proces waarbij cellen kleine hoeveelheden vloeistof en opgeloste stoffen opnemen via kleine blaasjes.
  2. Receptorgemedieerde endocytose transporteert selectief specifieke moleculen in cellen met behulp van receptoreiwitten op het celmembraan.
  3. Pinocytose is een niet-specifieke vorm, terwijl receptor-gemedieerde endocytose een zeer selectief proces is.

Pinocytose versus receptor-gemedieerde endocytose

Het verschil tussen pinocytose en receptor-gemedieerde endocytose zit in pinocytose. De vloeistof wordt opgenomen in de cel. Bij receptor-gemedieerde endocytose worden de specifieke moleculen in de cel opgenomen. Het grote verschil is dat pinocytose geen selectie gebruikt, maar receptor-gemedieerde endocytose maakt gebruik van selectie. De efficiëntie van pinocytose is minder. De efficiëntie van receptor-gemedieerde endocytose is echter meer.

Pinocytose versus receptor-gemedieerde endocytose

Pinocytose wordt de inname van omliggende vloeistoffen genoemd. Het is een actief transport dat een vitale rol speelt in cellulaire processen zoals uitscheiding van afvalstoffen, opname van voedingsstoffen en signaaltransductie.

Het speelt een belangrijke rol voor hogere organismen bij het transporteren van vetten en vitamines in opgeloste moleculen. Het wordt meestal gezien in eencellige organismen zoals de amoebe, die het gebruiken om water op te nemen en voedingsstoffen op te lossen. 

Receptor-gemedieerde endocytose is gerelateerd aan cholesterol omdat de cellen daarin in het bloed worden opgenomen. Het is een van de essentiële componenten van alle celmembranen.

De regulerende moleculen in receptor-gemedieerde endocytose zullen binden aan plasmamembraanreceptoren die zich richten op de cellen. Ze gebruiken dezelfde membranen voor verwerking. Hier worden alleen specifieke moleculen in de cel opgenomen. 

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:pinocytoseReceptor-gemedieerde endocytose
ProcesHet is geen selectief proces.Het is een selectief proces.
Proces efficiëntieHet is minder efficiënt.Het vereist meer efficiëntie.
receptorenEr zijn geen receptoren bij betrokken.Het gebruikt receptoren op het celmembraan.
OpnamesVloeistofopgeloste stoffen
Ook wel genoemdCel drinkenClathrin-gemedieerde endocytose

Wat is pinocytose?

Het is een proces waarbij vloeistofdruppeltjes de levende cellen opnemen. Het is een type dat onder endocytose valt. Bij endocytose worden de cellulaire stoffen in de cel gebracht.

Lees ook:  Calorieën versus vet: verschil en vergelijking

Bij pinocytose vouwt het celmembraan kleine pakketjes en vangt vervolgens de opgeloste stoffen en cellulaire vloeistoffen op. In de farmacologie worden de deeltjes of vloeistof door de cel verzwolgen. Pinocytose wordt ook wel vloeibare endocytose genoemd. 

Bij pinocytose zal een individuele druppel vloeistof passief door het celmembraan reizen. Vervolgens wordt de druppel geabsorbeerd of gebonden aan het celmembraan. In de meeste cellen wordt het gevormd als een continu proces.

Het is een niet-specifieke manier om opgeloste voedingsstoffen te internaliseren. Het proces wordt in gang gezet met behulp van het gewenste molecuul in de extracellulaire vloeistof. De moleculen kunnen elke vorm hebben, zoals eiwitten, suikers, ionen, enz.

Het verschilt van andere receptor-gemedieerde endocytose omdat het niet specifiek is voor één molecuul. Pinocytose is verdeeld in twee soorten genaamd macropinocytose en micropinocytose.

Bij macropinocytose zijn de moleculen groter. Bij micropinocytose zijn de moleculen kleiner. Ze zijn verdeeld op basis van de molecuulgrootte.

Vanwege de niet-specifieke absorptie van moleculen, zal een groot aantal verschillende moleculen tegelijkertijd worden getransporteerd.  

Wat is receptor-gemedieerde endocytose?

Het is een vorm van endocytose. Het neemt alleen opgeloste stoffen op in de cellen. Een voorbeeld van receptor-gemedieerde endocytose is het importeren van ijzer in een zoogdiercel.

Omdat ijzer serumcholesterol heeft waardoor het niet uit zichzelf kan importeren, zijn de virussen bij receptor-gemedieerde endocytose goed ingeburgerd omdat de internalisatie van virussen alleen afhankelijk is van virusspecifieke cellulaire oppervlaktereceptoren. 

Ook zal het virus de cellen aanvallen die de specifieke receptoren vertonen. Met behulp van receptoren binden ze specifieke liganden. En deze liganden zijn gecoate pits om endosomen te vormen. Het is actief.

Het heeft een mechanisme voor de selectieve opname van specifieke macromoleculen. Alle zoogdiercellen voeren op een bepaald niveau receptor-gemedieerde endocytose uit.

Lees ook:  Compressor versus condensor: verschil en vergelijking

fagocytose wordt gevormd door receptor-gemedieerde endocytose. Clathrin is betrokken bij drie receptor-gemedieerde intracellulaire transportroutes.

Sommige risico's kunnen zich ontwikkelen bij receptor-gemedieerde endocytose, wat leidt tot proteïnurie en substantieverlies. Het is een van de belangrijke tekenen van nierziekte.

Dit zal ook leiden tot hart- en vaatziekten. Een van de voordelen van receptor-gemedieerde endocytose is dat macromoleculen de cellen kunnen binnendringen die nodig zijn voor de cellulaire functie.

Hun manier om de deeltjes op te pikken varieert ook in de extracellulaire ruimte. 

receptor-gemedieerde endocytose

Belangrijkste verschillen tussen pinocytose en receptor-gemedieerde endocytose

  1. Als het gaat om het proces, is pinocytose niet selectief. Aan de andere kant is het proces dat betrokken is bij receptor-gemedieerde endocytose selectief.
  2. De procesefficiëntie van pinocytose is minder efficiënt. Aan de andere kant vereist de procesefficiëntie van receptor-gemedieerde endocytose meer efficiëntie. 
  3. Pinocytose maakt geen gebruik van receptoren. Aan de andere kant gebruikt receptor-gemedieerde endocytose receptoren die beschikbaar zijn in het celmembraan.
  4. Pinocytose neemt vloeistof op. Aan de andere kant neemt receptor-gemedieerde endocytose opgeloste stoffen op.
  5. Pinocytose wordt ook wel celdrinken genoemd. Aan de andere kant is de andere naam voor receptor-gemedieerde endocytose Clathrin-gemedieerde endocytose.
  6. Bij pinocytose gaan opgeloste stoffen in de extracellulaire vloeistof de cellen in. Aan de andere kant zullen bij receptor-gemedieerde endocytose de opgeloste stoffen aan de cel binden. 
Referenties
  1. https://europepmc.org/article/med/9174669
  2. https://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/nn205125e

Laatst bijgewerkt: 28 juni 2023

stip 1
Een verzoek?

Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️

12 gedachten over "Pinocytose versus receptor-gemedieerde endocytose: verschil en vergelijking"

  1. De inhoud is nogal wetenschappelijk en kan voor niet-experts moeilijk te begrijpen zijn. Het zou toegankelijker kunnen zijn met eenvoudiger taalgebruik.

    Antwoorden
  2. Dit artikel biedt gedetailleerde informatie en een duidelijk begrip van de verschillen tussen pinocytose en receptor-gemedieerde endocytose. De inhoud is informatief en goed gestructureerd.

    Antwoorden
  3. De gedetailleerde vergelijkingstabel is zeer nuttig bij het begrijpen van de verschillen tussen pinocytose en receptor-gemedieerde endocytose. Goede post!

    Antwoorden

Laat een bericht achter

Dit artikel bewaren voor later? Klik op het hartje rechtsonder om op te slaan in je eigen artikelenbox!