Hoewel beoefenaars van de volksgezondheid zelden actief betrokken zijn bij de diagnose van patiënten, zijn de procedures die alleen worden gebruikt voor screening en diagnostische beoordeling vaak dezelfde (het onderscheid is contextueel). Dezelfde kwantitatieve technieken zijn gebruikt om de validiteit van deze procedures te meten.
Key Takeaways
- Screeningtests identificeren potentiële gezondheidsproblemen bij asymptomatische personen, terwijl diagnostische tests een specifieke ziekte of aandoening bevestigen of uitsluiten.
- Screening wordt op grote schaal uitgevoerd en is gericht op specifieke populaties, terwijl diagnostisch onderzoek wordt uitgevoerd bij personen met symptomen of afwijkende screeningsuitslagen.
- Screeningtests geven prioriteit aan gevoeligheid, terwijl diagnostische tests prioriteit geven aan specificiteit en nauwkeurigheid.
Screening versus diagnose
Screening is het gebruik van tests of onderzoeken om een ziekte of gezondheidstoestand op te sporen bij personen die geen symptomen hebben. Diagnostiek is het gebruik van tests of procedures om een ziekte of gezondheidstoestand te identificeren bij personen die symptomen vertonen of zijn geïdentificeerd.
In de gezondheidszorg is screening een techniek die wordt gebruikt om niet-gediagnosticeerde ziekten op te sporen risico factoren. Individuen of een groep als geheel kan met deze methode worden getest.
Het kan zijn dat mensen die gescreend worden geen enkele indicatie of symptomen van een ziekte geven, of slechts één of 2 indicaties die geen sluitende diagnose suggereren.
Een diagnostisch onderzoek wordt gebruikt om de oorzaak van een probleem vast te stellen. Het wordt gebruikt om een diagnose te stellen. Een diagnostische test die wordt uitgevoerd als onderdeel van de zorgevaluatie kan worden gebruikt om de oorzaak van symptomen of een aandoening te diagnosticeren.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Doorlichting | Diagnose |
|---|---|---|
| Doel | Het doel van screeningstests is het opsporen van mogelijke ziekte-indicatoren. | Het doel van het diagnostisch onderzoek is het vaststellen van de aan- of afwezigheid van ziekte. |
| Positieve resultaatdrempel | Over het algemeen heeft een grotere gevoeligheid de voorkeur om de vermoedelijke ziekte tijdens screeningstests op te sporen. | De effectiviteit van een bepaalde diagnostische test wordt gekozen. Er wordt meer nadruk gelegd op niveaus van nauwkeurigheid dan op acceptatie door de patiënt. |
| positief resultaat | In wezen duidt screening op een verdachte van een ziekte (soms in combinatie met enkele andere risicovariabelen) waarvoor bewijs vereist is. | Bij diagnostisch onderzoek geeft de uitslag een definitieve diagnose. |
| Kosten | Omdat een groot aantal mensen zal om gescreend te worden om een klein deel van de waarschijnlijke gevallen te ontdekken, moeten de uitgaven goedkoop zijn. | Terwijl verhoogde kosten voor klinische diagnostiek wel acceptabel kunnen zijn om een diagnose te stellen. |
| Doelgroep | Een groot aantal mensen die asymptomatisch zijn maar mogelijk gevaar lopen, vormen de doelgroep van screeningstests. | Mensen die symptomatisch zijn om een diagnose te stellen, of die asymptomatisch zijn maar een goede screening ondergaan. |
Wat is screening?
In de gezondheidszorg is screening een techniek die wordt gebruikt om niet-gediagnosticeerde ziekten of risicofactoren op te sporen. Individuen of een groep als geheel kan met deze methode worden getest.
Het kan zijn dat mensen die gescreend worden geen enkele indicatie of symptomen van een ziekte geven, of slechts één of 2 indicaties die geen sluitende diagnose suggereren.
Screeningbehandelingen zijn bedoeld om problemen vast te stellen die zich op een bepaald moment in de toekomst tot ziekte kunnen ontwikkelen, waardoor vroegtijdige behandeling en zorg mogelijk zijn om ziektesterfte en ellende te verminderen.
Hoewel screening kan resulteren tijdens een eerdere detectie, is niet altijd bewezen dat screeningprocedures de persoon die wordt gecontroleerd helpen; prenatale diagnose, verkeerde diagnose en het creëren van een groter gevoel van veiligheid behoren tot de mogelijke negatieve effecten van screening.
Bovendien kunnen bepaalde screeningstests buitensporig worden gebruikt. Dientengevolge moet een test die wordt gebruikt in een screeningprogramma, met name voor een aandoening met een verminderde prevalentie, zowel een sterke gevoeligheid als een passende specificiteit hebben.
Wat is diagnose?
Een diagnostisch onderzoek wordt gebruikt om de oorzaak van een probleem vast te stellen. Het wordt gebruikt om een diagnose te stellen. Een diagnostische test die wordt uitgevoerd als onderdeel van de zorgevaluatie kan worden gebruikt om de oorzaak van symptomen of een aandoening te diagnosticeren.
Een diagnostisch onderzoek kan vervolgens worden gebruikt om bepaalde sterke en zwakke punten te ontdekken wanneer deze om verschillende redenen worden gebruikt. Diagnostische tests kunnen ook worden gebruikt om erachter te komen wat een bepaald gedrag of kenmerk veroorzaakt.
Diagnostische procedures verschillen van conventionele testen doordat ze zijn ontworpen om de concentratie van een specifieke factor te detecteren of te kwantificeren. In de meest elementaire vorm kan een diagnostische test een direct antwoord geven.
Probleemoplossing wordt gebruikt om te verwijzen naar diagnostische tests die niets met mensen te maken hebben.
Diagnostische tests kunnen invasief of niet-invasief zijn. Evaluatie van invasieve procedures houdt in dat het oppervlak wordt doorboord of dat het lichaam wordt betreden. Ook het laten afnemen van bloedonderzoek, biopten, maar ook coloscopieën behoren tot de mogelijkheden.
Belangrijkste verschillen tussen screening en diagnose
- Het doel van screeningstests is het opsporen van mogelijke ziekte-indicatoren. Terwijl het doel van een diagnostische test is om de aan- of afwezigheid van ziekte vast te stellen.
- Over het algemeen heeft een grotere gevoeligheid de voorkeur om de vermoedelijke ziekte tijdens screeningstests op te sporen. Aan de andere kant, de effectiviteit van een bepaalde diagnostische test wordt gekozen. Er wordt meer nadruk gelegd op niveaus van nauwkeurigheid dan op acceptatie door de patiënt.
- In wezen duidt screening op een verdachte van een ziekte (soms in combinatie met enkele andere risicovariabelen) waarvoor bewijs vereist is. Terwijl in het geval van diagnostische tests de uitslag een definitieve diagnose geeft.
- Omdat een groot aantal mensen moet worden gescreend om een klein deel van de waarschijnlijke gevallen te ontdekken, moeten de uitgaven goedkoop zijn. Terwijl verhoogde klinische diagnostische kosten wel acceptabel kunnen zijn om een diagnose te stellen.
- Een groot aantal mensen die asymptomatisch zijn maar misschien in gevaar zijn, vormen de doelgroep van screeningstests. Aan de andere kant mensen die symptomatisch zijn om een diagnose te stellen of die asymptomatisch zijn maar een goede screening ondergaan.
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Het artikel doet uitstekend werk in het onderscheiden van screening en diagnose. Het belangrijkste verschil is vrij duidelijk en de relevantie van beide procedures voor de volksgezondheid is goed uitgelegd.
Het artikel staat vol betrouwbare informatie. Het onderscheid tussen screening en diagnose is gedetailleerd, waardoor het gemakkelijk te begrijpen is.
Ik vond de uitleg zeer verhelderend. Het artikel belicht effectief de belangrijkste verschillen tussen screening en diagnostiek. Het is een nuttige bijdrage op het gebied van de volksgezondheid.
Het artikel biedt een uitgebreid overzicht en gaat in op de mogelijke negatieve gevolgen van zowel screening als diagnostische tests. Het is een uitgebreide en betrouwbare informatiebron.
Ik denk dat de uitleg te technisch is. Het artikel zou toegankelijker kunnen zijn voor een breder lezerspubliek als de informatie op een aantrekkelijkere manier werd gepresenteerd.
Ik ben het gedeeltelijk met je eens: de technische details kunnen voor sommige lezers een beetje overweldigend zijn.
De vergelijkingstabel is erg handig en duidelijk. Het helpt om de verschillen nog beter te begrijpen.
Ja, zelfs de leek zou baat kunnen hebben bij de duidelijkheid van dit artikel.
Daar ben ik het mee eens. Het is een artikel dat het waard is om in educatieve contexten te worden gebruikt.
Ik ben niet zeker van de noodzaak van deze informatie. Het lijkt een beetje overbodig. Ik denk dat het artikel dieper had kunnen ingaan op de beperkingen van beide praktijken.
Het onderscheid tussen screening en diagnose vind ik heel belangrijk. Het artikel maakt het duidelijk en beknopt.
Ik begrijp je punt, maar het is nog steeds nuttig voor iemand die nieuw is in het vakgebied.