Een levenscyclusmodel voor softwareontwikkeling, of SDLC, is een methodische softwareontwikkelingsmethode. Om het eindproduct te maken, worden verschillende taken achter elkaar uitgevoerd.
Elke fase is gekoppeld aan deliverables die dienen als toegang tot de volgende SDLC-fase.
Key Takeaways
- SDLC omvat verschillende methoden om software te ontwikkelen, waaronder Waterfall, Agile en Scrum.
- Waterfall Model volgt een sequentieel proces met verschillende stadia, waardoor het minder flexibel is dan andere SDLC-methodologieën.
- Het watervalmodel vereist de voltooiing van elke fase voordat naar de volgende wordt overgegaan, waardoor het risico op projectvertragingen toeneemt.
SDLC versus watervalmodel
SDLC is een algemene term die de stappen beschrijft van het ontwikkelen van software, van concept tot voltooiing. Het omvat vele fasen, zoals het verzamelen van vereisten, ontwerp, enz. Watervalmodel is een softwareontwikkelingsbenadering waarbij elke fase van het proces wordt voltooid voordat naar de volgende wordt overgegaan.
Het softwareontwikkelingslevenscyclusconcept (SDLC) is een betrouwbare methode voor het ontwikkelen van software. Het resultaat wordt verkregen door verschillende taken te combineren die in opeenvolgende volgorde worden voltooid.
De vele SDLC-modelfasen worden in de laatste vermeld. Het SDLC-paradigma is verdeeld in vier fasen: vereisten, ontwerp, implementatie en testen.
Het watervalmodel verdeelt projectwerk in lineaire sequentiële segmenten, die elk afhankelijk zijn van de output van het voorgaande en correleren met taakspecialisatie. De methode is gebruikelijk op bepaalde gebieden van technisch ontwerp.
In de meeste gevallen resulteren watervalbenaderingen in een projecttijdlijn die 20-40% van de inspanning besteedt aan de allereerste 2 fasen, 30-40% aan code en de rest aan testen en uitvoering.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | SDLC | Waterval model |
|---|---|---|
| bijbetekenis | SDLC staat voor de levenscyclus van softwareontwikkeling, een methodologie voor softwareontwikkeling. | Het watervalmodel verdeelt projectwerk in lineair opeenvolgende stadia, die elk afhankelijk zijn van de te leveren resultaten van de voorgaande en correleren met een taakspecialisme. |
| Onderlinge relatie | SDLC-ontwerpen omvatten het spiraalmodel, het V-vormige model, het incrementele levenscyclusmodel en het watervalmodel. | Het watervalmodel is een modieuze methode voor softwareontwikkeling die zowel een sequentiële als een lineaire methode gebruikt om softwareoplossingen te produceren. |
| Klanten en belanghebbenden | SDLC bevat feedback van productaandeelhouders en investeerders, aangezien het verschillende modellen bevat. Gedurende het hele proces wordt de consument in beeld gehouden en wordt zijn mening voortdurend voor waar aangenomen. | Terwijl in het geval van een watervalmodel het vereiste papierwerk vanaf het begin wordt ingevuld. Meestal wordt tijdens de behoeftefase voldoende documentatie ingevuld. |
| Voor gecompliceerde projecten | Omdat het een compilatie is van verschillende softwaremodellen, werkt SDLC redelijk goed voor complexe projecten. | Aan de andere kant werkt Waterfall Model beter voor kleine projecten. |
| Gedefinieerd of niet-gedefinieerd | SDLC kan al dan niet gedefinieerde stadia hebben. | Terwijl het watervalmodel vooraf bepaalde en gedefinieerde stadia heeft. |
Wat is SDLC?
Het softwareontwikkelingslevenscyclusconcept (SDLC) is een betrouwbare methode voor het ontwikkelen van software. Het resultaat wordt verkregen door verschillende taken te combineren die in opeenvolgende volgorde worden voltooid. De vele SDLC-modelfasen worden in de laatste vermeld.
De eerste zijn de doelstellingen, die de gebruikers, primaire functionaliteiten en informatiestromen van het programma definiëren. De tweede fase is de lay-out, die de gedetailleerde esthetiek van het systeem creëert.
De derde fase is de implementatie, de langste fase van de levenscyclus van softwareontwikkeling omdat het de ontwerpprocedure toepast die bestaat uit code.
De laatste fase is het testen, waarbij zowel systemen als eenheden worden getest. Texting wordt gebruikt om te bepalen of de code voldoet aan de functionaliteit die is gespecificeerd in de vereistenfase.
SDLC-modellen omvatten het rad-model, het V-vormige model, het iteratieve levenscyclusmodel en het watervalmodel.
Een watervalmethodologie is een modieuze benadering van softwareontwikkeling die zowel een sequentiële als een lineaire methode gebruikt om softwareoplossingen te produceren.
Wat is watervalmodel?
Het watervalmodel verdeelt projectwerk in lineaire sequentiële segmenten, die elk afhankelijk zijn van de output van het voorgaande en correleren met taakspecialisatie. De methode is gebruikelijk op bepaalde gebieden van technisch ontwerp.
Softwareontwikkeling is een van de minder iteratieve en flexibele methodologieën, omdat vooruitgang in de eerste plaats eenrichtingsverkeer is ("neerwaarts" als een waterval) via de aspecten conceptualisering, initiatie, beoordeling, ontwerp, bouwen, testen, implementatie en onderhoud.
Het waterval-ontwikkelingsparadigma werd geboren in de productie- en dienstensector, waar hiërarchisch gestructureerde omgevingsfactoren nieuwe ontwerpen al veel eerder in ontwikkeling ongelooflijk duur maakten.
Er waren geen erkende vervangers voor op kennis gebaseerde creatieve output toen deze oorspronkelijk werd omarmd voor softwareontwikkeling.
Herbert D. Benington gaf op 29 juni 1956 ergens op het symposium over geavanceerde programmeermethoden voor digitale computers de allereerste gedocumenteerde presentatie waarin het gebruik van dergelijke fasen in software-engineering werd beschreven.
Deze lezing ging ook over het maken van SAGE-software.
Belangrijkste verschillen tussen SDLC en Waterfall-model
- SDLC staat voor Software Development Life Cycle, een methodologie voor softwareontwikkeling. Het watervalmodel verdeelt projectwerk in lineair opeenvolgende stadia, die elk afhankelijk zijn van de te leveren resultaten van de voorgaande en correleren met een taakspecialisme.
- SDLC-ontwerpen omvatten het spiraalmodel, het V-vormige model, het incrementele levenscyclusmodel en het watervalmodel. Het watervalmodel is een modieuze methode voor softwareontwikkeling die zowel een sequentiële als een lineaire methode gebruikt om softwareoplossingen te produceren.
- SDLC bevat feedback van productaandeelhouders en investeerders, aangezien het verschillende modellen bevat. Gedurende het hele proces wordt de consument in beeld gehouden en wordt zijn mening voortdurend voor waar aangenomen. Terwijl in het geval van het watervalmodel het vereiste papierwerk vanaf het begin wordt ingevuld. Meestal wordt tijdens de behoeftefase voldoende documentatie ingevuld.
- Omdat het een compilatie is van verschillende softwaremodellen, werkt SDLC redelijk goed voor complexe projecten. Aan de andere kant werkt Waterfall Model beter voor kleine projecten.
- SDLC kan al dan niet gedefinieerde stadia hebben. Terwijl het watervalmodel vooraf bepaalde en gedefinieerde stadia heeft.
- https://www.researchgate.net/profile/Archit-Garg-2/publication/319166101_SDLC_Model_Selection_Tool_and_Risk_Incorporation/links/5b5eb6ff458515c4b2522c80/SDLC-Model-Selection-Tool-and-Risk-Incorporation.pdf
- https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2988291
Laatst bijgewerkt: 14 oktober 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Het gegeven artikel geeft een grondige uitleg van de levenscyclus van softwareontwikkeling en het Watervalmodel. De belangrijkste inzichten en vergelijkingen tussen SDLC en het Watervalmodel worden goed uitgelegd. De informatieve inhoud helpt bij het begrijpen van de methodologieën en hun verschillen.
Ik ben het volledig eens met je analyse. Het artikel schetst effectief de fasen van SDLC en het Watervalmodel met duidelijkheid en detail.
De vergelijking tussen SDLC en het Watervalmodel wordt in het artikel nauwkeurig toegelicht. Het gedetailleerde onderzoek naar hun verschillen en toepasbaarheid is lovenswaardig.
Ik ben het eens met je observatie. De historische context die in het artikel over het Watervalmodel wordt gegeven, is inderdaad intrigerend en vergroot het begrip van de methodologie.
Het artikel legt op effectieve wijze de gevarieerde SDLC-modellen en hun betekenis uit. Het biedt een holistisch inzicht in softwareontwikkelingsmethodologieën.
Ik ben het eens met uw perspectief. De focus van het artikel op de geschiedenis van het Watervalmodel biedt een inzichtelijk perspectief op de oorsprong en relevantie ervan in softwareontwikkeling.