Een communicatieprotocol is een regelsysteem waarmee entiteiten van het communicatiesysteem informatie kunnen verzenden. Het protocol definieert de synchronisatie van communicatie, regels en syntaxis.
HDLC en SDLC zijn twee van de protocollen die onderlinge verbinding van punt tot multipunt tussen computers mogelijk maken. Het zijn allebei communicatieprotocollen die worden gebruikt op de laag van een datalink van computernetwerken.
Key Takeaways
- High-Level Data Link Control (HDLC) is een synchroon datalinklaagprotocol, terwijl Synchronous Data Link Control (SDLC) IBM's eigen versie van HDLC is.
- HDLC is veelzijdiger en wordt op grote schaal geïmplementeerd in verschillende netwerktypen, terwijl SDLC voornamelijk wordt gebruikt in IBM's Systems Network Architecture (SNA).
- Beide protocollen gebruiken bitstuffing en cyclische redundantiecontroles (CRC) voor foutdetectie, maar HDLC ondersteunt een breder scala aan netwerkconfiguraties.
HDLC versus SDLC
Het verschil tussen HDL C en SDLC zijn de overdrachtsmodi. HDLC ondersteunt drie overdrachtsmodi met NRM, terwijl SDLC slechts één overdrachtsmodus ondersteunt, namelijk NRM. HDLC is ontwikkeld door ISO (International Organization for Standardization), terwijl SDLC is ontwikkeld door IBM (International Business Machine Corporation).
De afkorting voor datalinkcontrole op hoog niveau is HDLC. Het is ontwikkeld door ISO of gewoon een internationale organisatie voor standaardisatie. Het biedt zowel verbindingsloze diensten als verbindingsgericht.
Het is een concept dat van toepassing is op een reeks software- en hardwareconfiguraties. Als systeem kan het bestaan uit software, alleen hardware of een combinatie van beide.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | HDLC | SDLC |
|---|---|---|
| Interpretatie | Het is een groep regels of protocollen voor gegevensoverdracht tussen netwerkpunten. | Het verwijst naar een methodologie waarin het proces van het maken van hoogwaardige software duidelijk is gedefinieerd. |
| Ontwikkelaar | ISO (Internationale Organisatie voor Standaardisatie) | IBM (International Business Machine Corporation) |
| Ontwikkelde | in 2002 | in 1975 |
| Standaard | ISO / IEC 13239 | ISO / IEC 12207 |
| Pakket maten | Veelvouden van bitoctetten | 8, 16, 32, enzovoort |
Wat is HDLC?
HDLC, of high-level datalink control, is een groep regels of protocollen voor gegevensoverdracht tussen netwerkpunten. Het is een bitgeoriënteerd protocol van een asynchrone datalinklaag.
De gegevens in HDLC worden georganiseerd in een eenheid of frame en via een netwerk verzonden naar een bestemming die de aankomst met succes verifieert. Het beheert ook het tempo of de stroom waarmee gegevens worden verzonden. In de IP- of internetprotocollen wordt HDLC het meest gebruikt.
HDLC is gebaseerd op het SDLC-protocol van IBM. Het gebruik van HDLC in de netwerkindustrie is om vele andere standaarden af te leiden die tegenwoordig worden gebruikt.
HDLC-frames bieden ontvangers de mogelijkheid om algoritmen te gebruiken voor het detecteren van fouten die tijdens de verzending kunnen ontstaan. Als standaardprotocol wordt het door verschillende hardwarefabrikanten gebruikt.
Wat is SDLC?
De SDLC, of levenscyclus van softwareontwikkeling, is een raamwerk dat wordt gebruikt bij projectmanagement. Het beschrijft de taken en fasen die betrokken zijn bij het inzetten van de instructies en elke stap van schrijf- en datacomputers om specifieke taken uit te voeren.
Een belangrijk doel is om in stappen of reeksen van fasen efficiënt en snel hoogwaardige software te produceren. Het aantal stappen in dit protocol is afhankelijk van de software van het bedrijf en de zakelijke productdoelen.
Als het gaat om vrijgeven, wordt deze gehandhaafd totdat de software wordt stopgezet. Over het algemeen zijn er stappen tussen vijf en zeven, hoewel er kans is op meer.
Voor een bepaalde toepassing, ongeacht het soort SDLC-model, is de documentatie cruciaal en gebeurt deze parallel met het ontwikkelingsproces.
Belangrijkste verschillen tussen HDLC en SDLC
- HDLC heeft een optie voor de checksum van 32-bits maar ondersteunt niet de configuraties van Loop of Hub go-ahead. Aan de andere kant ondersteunt SDLC Loop of Naaf vooruitstrevende configuraties.
- HDLC wordt beschouwd als een superset van SDLC omdat SDLC door IBM aan verschillende standaardcommissies is voorgelegd en een van de commissies, namelijk ISO-gemodificeerde SDLC, heeft geleid tot de oprichting van het HDLC-protocol.
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
HDLC en SDLC zijn bitgeoriënteerde protocollen die gebruik maken van bitstuffing en cyclische redundantiecontroles (CRC) voor foutdetectie. De protocollen verschillen qua overdrachtsmodi en ondersteuning voor netwerkconfiguraties.
Het gebruik van HDLC in de netwerkindustrie en de toepassing van SDLC bij softwareontwikkeling waren goed gedetailleerd. Het duidelijke onderscheid tussen de twee protocollen maakt het gemakkelijker om hun individuele doeleinden te begrijpen.
HDLC is ontwikkeld door ISO en SDLC is ontwikkeld door IBM. HDLC ondersteunt drie overdrachtsmodi, terwijl SDLC slechts één modus ondersteunt, namelijk NRM. De protocollen verschillen ook qua pakketgrootte en interpretatie.
De belangrijkste verschillen tussen HDLC en SDLC, zoals hun ondersteuning voor configuraties, checksum en overerving, werden duidelijk uitgelegd. Beide protocollen hebben hun eigen unieke kenmerken en toepassingsgebieden.
Een communicatieprotocol is een regelsysteem waarmee entiteiten van het communicatiesysteem informatie kunnen verzenden. Het protocol definieert de synchronisatie van communicatie, regels en syntaxis. Zowel HDLC als SLDC worden gebruikt op de datalinklaag van computernetwerken om interconnectie te bieden.
Beide protocollen zijn op zichzelf al belangrijk. HDLC is veelzijdiger en wordt op grote schaal geïmplementeerd in verschillende netwerktypen, terwijl SLDC voornamelijk wordt gebruikt in IBM's Systems Network Architecture (SNA).
HDLC is een synchroon datalinklaagprotocol dat wordt gebruikt voor gegevensoverdracht tussen netwerkpunten. Het wordt veel gebruikt in de netwerkindustrie en heeft de creatie van andere standaarden beïnvloed. Aan de andere kant is SDLC een raamwerk voor softwareontwikkeling dat wordt gebruikt bij projectmanagement.
De vergelijkingstabel benadrukte de verschillen tussen HDLC en SDLC in termen van hun interpretaties, ontwikkelaars, ontwikkelingsjaren, standaarden en pakketgroottes.
De uitleg van wat HDLC en SDLC zijn, samen met hun verschillen, was nauwkeurig en gaf een uitgebreid overzicht van de twee protocollen. De vergelijking is zeer informatief.