Op het gebied van softwaretesten worden zowel white-box-testen als black-box-testen gebruikt.
De testmethoden kijken meer specifiek naar gebreken en de mate van kwaliteit die aanwezig is in een bepaald product.
Elke testtechniek vraagt om een bepaald niveau van inzicht en expertise van de testende partij.
Black box-testen zijn algemener en kosten veel minder tijd om succesvol uit te voeren dan witte doos testen, wat complexer en tijdrovender is.
Hoewel beide testmethoden worden gebruikt bij softwareontwikkeling, verschillen hun doelen ook nogal.
Het verschil tussen White Box- en Black Box-testen is dat White Box een softwaretestmethode is waarbij de kennis van de tester over de interne werking van de applicatie wordt benut tijdens het testen.
Aan de andere kant is Black Box een methode voor het testen van software waarbij de tester applicatiefunctionaliteit analyseert zonder grondige kennis van het interne ontwerp.
Key Takeaways
- White box-testen omvat het analyseren van de interne structuur en code van een softwaretoepassing, terwijl black box-testen zich richten op het evalueren van de functionaliteit zonder kennis van de interne werking.
- White box-testen vereisen programmeerkennis, aangezien testers de code moeten begrijpen; testers kunnen black box-testen uitvoeren zonder codeerexpertise.
- Black box-testen helpen bij het identificeren van problemen vanuit het perspectief van een gebruiker, terwijl white box-testen verborgen fouten blootleggen en de kwaliteit van de code optimaliseren.
White Box versus Black Box-testen
White-box-testen worden gebruikt om defecten te identificeren die verband houden met de interne logica en functionaliteit van het systeem. Blackbox-testen is een testtechniek waarbij de tester alleen toegang heeft tot de in- en uitgangen van het systeem en de functionaliteit van het systeem test op basis van het verwachte gedrag.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Witte doos testen | Black Box-testen |
|---|---|---|
| Definitie | Bij white-box testen is de interne structuur van de software bekend bij de tester. | Het is een softwaretesttechniek die de functionaliteit van software onderzoekt zonder de interne structuur of codering te kennen. |
| Duur | het kost het meeste tijd | Het kost het minste tijd. |
| Types | De soorten white box-testen zijn: padtesten, lustesten en conditietesten. | Er zijn hoofdzakelijk drie soorten black-box-testen: functioneel testen, niet-functioneel testen en regressietesten. |
| Getest door | Het wordt voornamelijk uitgevoerd door ontwikkelaars. | Het wordt voornamelijk uitgevoerd door de softwaretesters |
| Gebruik | Het wordt gedaan op lagere testniveaus, namelijk unittesten en integratietesten. | Het wordt gedaan op hogere testniveaus, namelijk systeemtesten en acceptatietesten. |
Wat is White Box-testen?
Bij white box-testen worden de codering, structuur en architectuur van het softwareprogramma onder de loep genomen om ervoor te zorgen dat gegevens van invoer naar uitvoer stromen.
Ontwerp, bruikbaarheid en applicatiebeveiliging kunnen allemaal worden verbeterd door het gebruik van white-box-testen.
Deze methodologieën staan ook bekend als codegebaseerd testen, open box-testen, clear box-testen en transparante box-testen, en worden ook wel glass box-testen en open box-testen genoemd.
White box-testen zijn veelomvattend in tegenstelling tot black box-testen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan een naadloze gebruikerservaring.
Het is een krachtig hulpmiddel voor kwaliteitsborging wanneer het wordt gebruikt met andere strategieën voor het vernietigen van bugs.
Met behulp van dit proces worden uitgebreide simulaties uitgevoerd van elk scenario dat de applicatie op codeniveau kan tegenkomen.
De granulariteit van White Box-testen maakt het een krachtig hulpmiddel om bugs te vernietigen.
Deze open en grondige testmethode geeft informatie over de mogelijke resultaten van de toepassing.
White box-testen worden gebruikt om verborgen interne fouten te vinden en code te verbeteren.
Elk aspect van een applicatie wordt door QA-teams onderworpen aan black box-testtechnieken.
White box-testen zijn echter alleen voorbehouden aan de meest vitale onderdelen van een applicatie.
Dit komt omdat white box-methoden veel middelen vergen. Het wordt gebruikt voor functies zoals de nationale veiligheid en het overmaken van betalingen, die de capaciteit hebben om de levensomstandigheden rechtstreeks te veranderen en zich niet kunnen veroorloven te mislukken.
Wat is Black Box-testen?
Black box-testen is wanneer een team van testers de werking van een applicatie onderzoekt zonder vooraf een grondig begrip te hebben van de interne architectuur en het ontwerp.
Tijdens het testen worden de invoerwaarde en uitvoerwaarde vergeleken.
Black box-testen wordt vanwege zijn aard ook wel specificatie-gebaseerd testen, closed box-testen of opaque box-testen genoemd.
Black box-testen concentreren zich meestal op de grondige analyse van het functioneren van programma's.
Het is nauw verwant aan gedragstesten, maar gedragstesters zouden niets kunnen weten over hoe een applicatie intern functioneert.
De meeste hedendaagse softwareprogramma's worden getest met behulp van de black box-methodiek.
Het bevat een breed scala aan testgevallen, waardoor het mogelijk is om de meeste gebreken te vinden.
Gedurende het hele proces van het ontwikkelen van software wordt deze testtechniek gebruikt.
Belangrijkste verschillen tussen White Box- en Black Box-testen
- De softwaretesttechniek die bekend staat als "white box-testen" stelt de tester die het product gaat testen in staat om kennis te hebben van de interne structuur. Terwijl de softwaretesttechniek die bekend staat als "black box-testen" wordt gebruikt om software te testen zonder op de hoogte te zijn van de interne werking van het programma of stuk code dat wordt getest.
- Voor het uitvoeren van White Box Testen is programmeerkennis nodig. Terwijl voor het uitvoeren van Black Box Testen programmeerkennis echter niet nodig is.
- Eenheid en integratie testen zijn voorbeelden van testen die in een witte doos kunnen worden gedaan. Black Box-testen daarentegen zijn geschikt voor hogere testniveaus, zoals systeem- en acceptatietesten.
- White Box-testen richten zich vooral op het testen van de computercode van het systeem dat wordt getest, zoals codestructuur, vertakkingen, voorwaarden en lussen. Terwijl de focus van Black Box-testen gericht is op de functionaliteit van het systeem dat wordt getest.
- Het controleren van de prestaties van het systeem is het belangrijkste doel van White Box-testen. Het primaire doel van deze test is om te zien hoe goed het geteste systeem functioneert.
- Het is noodzakelijk om programmeervaardigheden te hebben, aangezien White Box-testen Structural, Logic, Path, Loop, Code coverage en Open box-testen omvatten. Black Box-testen worden gebruikt om Functioneel testen, Gedragstesten en Closed Box-testen uit te voeren, programmeerkennis is daarom niet nodig.
- https://ieeexplore.ieee.org/abstract/document/7886931/
- https://ieeexplore.ieee.org/abstract/document/6329380/
Laatst bijgewerkt: 29 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Sandeep Bhandari heeft een Bachelor of Engineering in Computers van Thapar University (2006). Hij heeft 20 jaar ervaring op het gebied van technologie. Hij heeft een grote interesse in verschillende technische gebieden, waaronder databasesystemen, computernetwerken en programmeren. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
