In het lichaam is de rol van de regulering van het waterniveau de nier. Bij uitdroging slaan ze water op en om overtollig water af te voeren kunnen ze urine aanmaken.
Ook vindt er via het huidoppervlak verdamping plaats, waardoor water verloren gaat zonder zelfs maar openlijk te zweten.
Soms onbalans van water regulatie leidt tot stoornissen zoals DI of diabetes insipidus en SIADH of het syndroom van onjuiste secretie van antidiuretisch hormoon.
Deze aandoeningen hebben een directe invloed op de activiteit of het vrijkomen van ADH. In dit artikel ligt de nadruk op het onderscheiden van diabetes insipidus en SIADH.
Key Takeaways
- Diabetes insipidus wordt gekenmerkt door overmatig urineren en dorst als gevolg van het onvermogen van het lichaam om water vast te houden. Tegelijkertijd gaat SIADH (syndroom van inadequaat antidiuretisch hormoon) gepaard met overmatige waterretentie en een laag natriumgehalte.
- Diabetes insipidus is het gevolg van een gebrek aan antidiuretisch hormoon (ADH) of ongevoeligheid voor ADH, terwijl SIADH wordt veroorzaakt door overmatige ADH-productie.
- Behandeling voor diabetes insipidus kan hormoonsubstitutietherapie omvatten, terwijl SIADH-behandeling vochtbeperking omvat en de onderliggende oorzaak aanpakt.
Diabetes Insipidus versus SIADH
Diabetes insipidus wordt veroorzaakt door een tekort aan antidiuretisch hormoon (ADH), wat resulteert in overmatige urineproductie en dorst, en de behandeling omvat het vervangen van het gebrekkige ADH. SIADH omvat een teveel aan ADH, waardoor het lichaam water vasthoudt en leidt tot een laag natriumgehalte.
Onder de zeldzame aandoeningen is diabetes insipidus er een van, die te veel urineproductie veroorzaakt.
Per dag is het gebruikelijk om 1 tot 3 liter urine aan te maken, maar mensen met diabetes insipidus kunnen tot 20 liter urine per dag maken. Deze aandoening zorgt ervoor dat mensen twee keer vaak moeten plassen.
De afkorting voor het syndroom van ongepaste secretie van antidiuretisch hormoon is SIADH. Het gaat om de aanhoudende werking of uitscheiding van AVP of argininevasopressine ondanks een verhoogd of normaal plasmavolume.
De daaruit voortvloeiende verslechtering van de waterafscheiding en de daaruit voortvloeiende waterretentie veroorzaken hyponatriëmie.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Diabetes insipidus | JA |
|---|---|---|
| Interpretatie | Het is een aandoening waarbij het zout- en watermetabolisme wordt gekenmerkt door intense dorst en zwaar urineren. | Het is een aandoening van de hormoonspiegel die ervoor zorgt dat water wordt vastgehouden. |
| Natriumgehalte | Hoge | Laag |
| ADH | ontoereikend | Teveel |
| Plasmavolume | Euvolemisch | Enigszins hypervolemisch of euvolemisch |
| Risico | Hypovolemische shock | Epileptische aanvallen |
Wat is Diabetes Insipidus?
Diabetes insipidus is een van de zeldzame aandoeningen die ervoor zorgen dat het lichaam een onbalans van vloeistoffen veroorzaakt. Deze onbalans is het gevolg van de productie van urine in voornamelijk grote hoeveelheden.
Zelfs als de persoon iets te drinken heeft maar de patiënt nog steeds erg dorstig maakt, wordt diabetes insipidus soms verward met diabetes mellitus omdat ze hetzelfde klinken.
Ondertussen is diabetes mellitus een heel andere aandoening die veel voorkomt en gepaard gaat met een hoge bloedsuikerspiegel. Diabetes insipidus is niet te genezen, maar behandeling kan de dorst verlichten, uitdroging voorkomen en de urineproductie verminderen.
Het treedt op wanneer het lichaam er niet in slaagt de vloeistofniveaus goed in evenwicht te brengen.
Soms is er voor diabetes insipidus geen specifieke oorzaak. Maar bij sommige mensen kan het resultaat te wijten zijn aan een auto-immuunreactie die cellen beschadigt door het immuunsysteem dat vasopressine maakt.
Uitdroging kan worden veroorzaakt door diabetes insipidus, die kan worden veroorzaakt door een droge mond, vermoeidheid en dorst.
Nefrogene diabetes insipidus kort na of aanwezig bij de geboorte heeft een genetische oorzaak die het vermogen van de nieren om de urineconcentratie permanent te veranderen, permanent kan veranderen.
Het treft mannen, maar genen kunnen door vrouwen aan kinderen worden doorgegeven.
Wat is SIADH?
ADH of antidiuretisch hormoon wordt specifiek geproduceerd door de hypothalamus, een deel van de hersenen.
Dit hormoon wordt vrijgegeven en opgeslagen door de klier, namelijk de hypofyse. Het belangrijkste doel van ADH is om te controleren hoe het lichaam water vasthoudt of afgeeft.
Wanneer er teveel ADH vrijkomt, staat deze aandoening bekend als SIADH of gewoon syndroom van ongepast antidiuretisch hormoon. Deze toestand maakt het moeilijker om water door het lichaam af te geven.
Bovendien zorgt SIADH ervoor dat de elektrolytniveaus, zoals natrium, dalen als gevolg van het vasthouden van water.
Hyponatriëmie, of simpelweg een laag natriumgehalte, is de belangrijkste complicatie van SIADH en is verantwoordelijk voor verschillende SIADH-symptomen.
Als het gaat om vroege symptomen, kunnen de symptomen mild zijn en bestaan uit braken, krampen en misselijkheid.
SIADH kan in veel ernstige gevallen ook coma, verwardheid en toevallen veroorzaken.
De behandeling begint met de inname van vocht in een beperkte hoeveelheid om te voorkomen dat er zich in verdere hoeveelheden vloeistof ophoopt. Afhankelijk van de oorzaken is de aanvullende behandeling ervan afhankelijk.
Belangrijkste verschillen tussen diabetes insipidus en SIADH
- Diabetes insipidus kan worden ingedeeld in NDI of nefrogene diabetes insipidus en CDI of craniale diabetes insipidus. Omgekeerd kan SIADH worden ingedeeld in Type D SIADH, Type B SIADH, Type C SIADH en Type A SIADH.
- De oorzaken van diabetes insipidus zijn hersenbeschadiging als gevolg van een beroerte, complicaties tijdens hypofyse-operaties en medicijnen zoals Declomycine. Aan de andere kant, bijnierinsufficiëntie, veranderingen in de mentale toestand en longaandoeningen ziekte zijn oorzaken van SIADH.
- Deze symptomen van diabetes insipidus zijn koude dranken, onbedwingbare trek, te veel dorst, enorme verdunde urineproductie en verhoogde drang om 's nachts te plassen. Ondertussen zijn epileptische aanvallen, braken, prikkelbaarheid en geheugenstoornissen SIADH-symptomen.
- Tests die deel uitmaken van de diagnose van diabetes insipidus zijn een waterdeprivatietest, lichamelijk onderzoek, urineanalyse en beoordeling van het elektrolytniveau. Biochemietests daarentegen, serum osmolaliteit, cortisolspiegel in de vroege ochtend en schildklierfunctietests zijn tests die deel uitmaken van de SIADH-diagnose.
- Als het op behandeling aankomt, kan diabetes insipidus worden behandeld met HCTZ, vasopressine en chloorpropamide. Aan de andere kant kan SIADH worden behandeld met demeclocycline, vochtbeperking en normale zoutoplossing.
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0889852918300318
- https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/2042018812437561
Laatst bijgewerkt: 21 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Dit artikel mist diepgang en biedt geen echt nieuw inzicht over dit onderwerp.
Ik vind dat ze meer moeten praten over de behandelingsmogelijkheden voor de aandoeningen
De bijzonderheden van de behandeling hadden erbij vermeld moeten worden
Wat meer details over de behandeling en de prognose zouden nuttig zijn geweest.
De klinische vergelijkingen tussen Diabetes Insipidus en SIADH waren zeer nuttig en duidelijk.
Ik vond dit artikel fascinerend, het was zeer informatief en grondig.
De overmatige productie van urine kan een grote impact hebben op de levenskwaliteit van de patiënt; het is een zeer ernstige aandoening.
Misschien was het de bedoeling van de auteur om een overzicht van de stoornissen te bieden, en in dat geval heeft hij zijn werk gedaan.