Euchromatine versus heterochromatine: verschil en vergelijking

Ons lichaam bestaat uit biljoenen cellen. In elke cel wordt een kern gevonden en de kern omvat chromatine.

De ontologie van chromatine, volgens microbiologen, is het DNA, eiwitten en RNA-complex dat is teruggewonnen uit de eukaryote gelyseerde interfase-kern.

Om het duidelijk te zeggen, chromatine is een mengsel van deoxyribonucleïnezuur (DNA) en verschillende vormen van eiwitten. Dit artikel helpt ook bij het onderscheiden tussen de twee vormen van chromatine, namelijk euchromatine en heterochromatine.

Key Takeaways

1. Euchromatine is minder gecondenseerd, transcriptioneel actief DNA, terwijl heterochromatine meer gecondenseerd en transcriptioneel inactief is.
2. Euchromatine omvat genrijke gebieden van het genoom, terwijl heterochromatine repetitieve sequenties en weinig genen bevat.
3. Euchromatine is cruciaal bij de regulatie van genexpressie, terwijl heterochromatine de genomische stabiliteit handhaaft.

Euchromatine versus heterochromatine

Euchromatine is de minder gecondenseerde en actievere vorm van chromatine die betrokken is bij genexpressie. Heterochromatine is de meer gecondenseerde en minder actieve vorm van chromatine die niet betrokken is bij genexpressie en genen bevat die niet actief worden getranscribeerd of gebruikt door de cel.

Bij microscopisch onderzoek worden de inactieve cellen van de kern verdeeld in twee zones, gemeten aan de hand van de concentratie of sterkte van de kleuring.

Na de inspectie wordt de donker gekleurde zone die onder de lichtmicroscoop wordt ontdekt, heterochromatine genoemd, terwijl het zwak gekleurde gedeelte euchromatine wordt genoemd.

Het verschijnen van euchromatine geeft aan dat cellen actief zijn in gentranscriptie, dwz voortdurend DNA naar mRNA vertalen.

Euchromatine bevindt zich in de kern van alle eukaryoten en is goed voor zelfs meer dan 90% van de genetische code. In tegenstelling tot heterochromatine, dat dicht opeengepakt zit, is euchromatine een soort chromatine dat losjes opgepakt is.

Heterochromatine daarentegen is een dicht opeengepakt type DNA, ook wel bekend als gecomprimeerd DNA, dat in verschillende vormen voorkomt.

Deze varianten vallen op een spectrum dat zowel constitutief heterochromatine als transcriptioneel heterochromatine omvat. Beiden hebben een functie in genregulatie.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:	Euchromatine	heterochromatine
Definitie	Euchromatine is een soort genetisch actief chromatinemateriaal dat losjes verpakt is (DNA, RNA en eiwit) en rijk is aan genen.	Heterochromatine is een dicht opeengepakt type DNA dat zich in de kern bevindt. Deze zijn zo dicht op elkaar gepakt dat het eiwit dat geassocieerd is met gentranscriptie er geen toegang toe heeft
structuur	Gebieden van euchromatine zijn niet plakkerig van aard en textuur.	Regio's zijn plakkerig gestructureerd in een heterochromatine.
heteropycnose	Er is geen heteropycnose zichtbaar in euchromatine	Heteropycnose is zichtbaar in heterochromatine.
Gevonden in	Zowel eukaryote als prokaryotische cellen.	Alleen en specifiek gevonden in eukaryoten en eukaryote cellen.
Kleur in vlek	Euchromatine lijkt licht gekleurd wanneer het wordt gekleurd onder een licht- of optische microscoop.	Heterochromatine lijkt donker van kleur wanneer het wordt gekleurd en bekeken onder een lichtmicroscoop.

Wat is euchromatine?

Euchromatine is een genetisch actief chromatinemateriaal dat losjes verpakt is (DNA, RNA en eiwit) en rijk is aan genen. Het is vaak (soms niet) onder actieve vertaling.

In vergelijking met heterochromatine, dat dichtbevolkt is en minder doorlaatbaar voor transcriptie, is euchromatine meer open. De genetische code in euchromatine is 92 procent van zijn onderdelen.

Ook al is het losjes gevuld in de vorm van RNA, DNA en eiwit, het heeft een hoge gendichtheid en wordt vaak actief getranscribeerd. Als je naar prokaryote en eukaryote cellen kijkt, zie je het bestaan ​​van euchromatine.

Euchromatin is verreweg het meest actieve onderdeel van de chromosome in de celkern in eukaryote organismen.

Euchromatine is de enige soort chromatine die in prokaryoten wordt aangetroffen, wat impliceert dat de heterochromatine-architectuur later ontstond, inclusief de kern, vermoedelijk als een strategie om met toenemende genomische sequenties om te gaan.

Euchromatin heeft de volgende kenmerken:

1. Euchromatine wordt meer in de kern van de kern gevonden en is goed voor ongeveer 90% van het genetisch actieve materiaal van een organisme.
2. Na het aanbrengen van de vlek wordt het weergegeven als lichtgekleurde balken onder een licht- of optische microscoop. Heteropycnosis komt niet voor omdat alle regio's van euchromatine gelijkmatig gekleurd zijn.
3. Niettemin, onder een elektronen microscoop, het lijkt op iets van een langwerpig 10 nm microfilament.
4. Het patroon van euchromatine kan worden gezien als een ontrolde parelketting, waarbij de 'parels' nucleosomen voorstellen.

Wat is heterochromatine?

Heterochromatine is een dicht opeengepakt type DNA dat zich in de kern bevindt. Deze zijn zo dicht op elkaar gepakt dat het eiwit dat geassocieerd is met gentranscriptie er geen toegang toe heeft.

Vanwege de bovengenoemde redenen wordt het uitvoeren van de chromosomale crossover een uitdaging. Als gevolg hiervan is heterochromatine zowel transcriptioneel als genetisch inert.

Er zijn twee soorten heterochromatinestructuren: facultatieve heterochromatine en constitutieve heterochromatine.

1. Facultatief heterochromatine: De genen die inactief worden door het proces van Eiwitmethylering en soms zelfs as genoemd siRNA via RNAi worden facultatief heterochromatine genoemd. Als gevolg hiervan zijn ze samengesteld uit slapende genen en wordt niet aangenomen dat ze een permanent onderdeel zijn van de kern van elke cel.
2. Constitutief heterochromatine: Constitutieve heterochromatine bestaat uit herhalende zeer structureel relevante genen zoals telomeren en bestaat uit drie processen. De architectuur van constitutief heterochromatine kan zelfs tijdens de metafase van de cel behouden blijven. Ze hebben geen genen in hun genoom. Deze worden ook wel de permanente aard van de kern van de cel genoemd.

Belangrijkste verschillen tussen euchromatine en heterochromatine

1. Euchromatine is een licht gepakt en minder vernauwd DNA, terwijl heterochromatine een strak gepakt DNA is.
2. Euchromatine lijkt, wanneer gekleurd, licht van kleur onder een lichtmicroscoop, terwijl heterochromatine donker van kleur lijkt.
3. Euchromatine vertoont geen heterozygotie, terwijl heterochromatine heterozygotie vertoont.
4. Euchromatine wordt aangetroffen in zowel prokaryoten als eukaryoten, terwijl heterochromatine alleen wordt aangetroffen in heterochromatine.
5. Euchromatine is aanwezig aan de binnenkant van de kern, terwijl heterochromatine aanwezig is aan de rand van de kern.

Referenties

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6822695/
2. https://www.sciencedirect.com/topics/biochemistry-genetics-and-molecular-biology/euchromatin

Laatst bijgewerkt: 23 juni 2023