Wet versus gelijkheid: verschil en vergelijking

Recht en billijkheid zijn twee takken van het rechtssysteem die historisch gezien afzonderlijk opereerden. Terwijl de wet strikte regels en precedenten volgt, richt gelijkheid zich op eerlijkheid en rechtvaardigheid. In moderne rechtssystemen zijn deze verschillen vervaagd en passen rechtbanken beide principes toe om tot een evenwichtige oplossing te komen in zaken waarbij sprake is van complexe kwesties.

Key Takeaways

1. De wet verwijst naar regels en beginselen die het menselijk gedrag regelen, afgedwongen door een overheid of een andere overheidsinstantie.
2. Rechtvaardigheid daarentegen verwijst naar een reeks rechtsbeginselen die gericht zijn op eerlijkheid en rechtvaardigheid in individuele gevallen.
3. Het belangrijkste verschil tussen recht en billijkheid is dat recht zich bezighoudt met het handhaven van regels, terwijl billijkheid zich bezighoudt met het bereiken van een eerlijke uitkomst in individuele gevallen.

Recht versus gelijkheid

Een reeks regels die door een overheid of een andere autoriteit zijn opgesteld om een ​​samenleving te besturen, wordt wet genoemd. Rechtvaardigheid verwijst naar een reeks principes die de toepassing van de wet aanvullen of terzijde schuiven om in een specifiek geval een rechtvaardige uitkomst te bereiken.

Beide zijn algemene termen die worden gebruikt door advocaten en rechtbanken omdat ze een belangrijke betekenis hebben. Het is dus belangrijk om te weten hoe ze van elkaar verschillen.

Vergelijkingstabel

Kenmerk	Wet	Billijkheid
Oorsprong	Common law-traditie	Ontwikkeld naast het gewoonterecht om de beperkingen ervan aan te pakken
Focus	Strikte naleving van wettelijke codes en precedenten	Eerlijkheid en rechtvaardigheid, die verder gaan dan de rigide regels van het gewoonterecht
Remedies	Voornamelijk geldelijke schade (bijvoorbeeld compensatie)	Richt zich op niet-monetaire rechtsmiddelen zoals rechterlijke bevelen (gerechtelijke bevelen om een ​​actie uit te voeren of stop te zetten) en specifieke prestaties (het afdwingen van een belofte)
werkzaamheden	Tegenstrijdig systeem (partijen bepleiten hun zaak)	Minder formele procedures, rechter heeft meer discretie
Resultaten	Voorspelbaar en consistent	Flexibeler en aanpasbaarder, gericht op een rechtvaardige uitkomst

Wat is wet?

Het recht is een complex en veelzijdig systeem dat samenlevingen bestuurt en een raamwerk biedt voor orde, gerechtigheid en de oplossing van geschillen. Het omvat een reeks regels en voorschriften die zijn opgesteld en gehandhaafd door een bestuursautoriteit, een overheid, om gedrag binnen een samenleving te reguleren. Bij de studie en praktijk van het recht zijn verschillende juridische principes, instellingen en processen betrokken die gericht zijn op het handhaven van de sociale orde en het bevorderen van gerechtigheid.

Bronnen van de wet

1. Staatsrecht:

Constitutioneel recht verwijst naar de fundamentele beginselen en regels die zijn vastgelegd in de grondwet van een land. Het legt de structuur van de regering vast, definieert de bevoegdheden van verschillende takken en beschermt de fundamentele rechten van burgers.

2. Wettelijke wet:

Wettelijke wetgeving omvat wetten die door wetgevende instanties zijn vastgesteld. Deze statuten bestrijken een breed scala aan kwesties, van strafbare feiten tot contractregelgeving, en spelen een cruciale rol bij het vormgeven van het juridische landschap.

3. Gemene wet:

Common law is een rechtssysteem dat door rechters is ontwikkeld door middel van beslissingen in individuele rechtszaken. Het berust op precedenten en het beginsel van stare decisis, waarbij beslissingen van hogere rechtbanken bindende precedenten scheppen voor lagere rechtbanken.

4. Bestuursrecht:

Het bestuursrecht regelt de activiteiten van overheidsinstanties. Het zorgt ervoor dat deze agentschappen binnen hun gedelegeerde bevoegdheden handelen en zich bij het nemen van beslissingen aan wettelijke procedures houden.

5. Internationaal recht:

Het internationaal recht regelt de relaties tussen staten en internationale entiteiten. Verdragen, conventies en gewoontepraktijken dragen bij aan dit rechtsstelsel, dat tot doel heeft grensoverschrijdende interacties te reguleren.

Legale systemen

1. Burgerlijk recht:

Civielrechtelijke systemen, die gangbaar zijn in continentaal Europa en delen van Azië, zijn gebaseerd op alomvattende wettelijke codes en statuten. Rechters in civielrechtelijke rechtsgebieden interpreteren en passen deze codes toe om geschillen op te lossen.

2. Gemene wet:

Common law-systemen, die voorkomen in landen met een Britse rechtstraditie, leggen de nadruk op precedenten en de beslissingen van eerdere zaken. Rechters spelen een cruciale rol bij het interpreteren van wetten en het vormgeven van de wet door middel van hun beslissingen.

3. Islamitisch recht (sharia):

De islamitische wet is gebaseerd op de principes van de Koran en de Hadith. Het regelt verschillende aspecten van het leven, waaronder het gezin, de handel en het strafrecht, in landen met een overwegend islamitische bevolking.

Juridische beroepen

1. advocaten:

Advocaten, ook wel advocaten of advocaten genoemd, zijn juridische professionals die zijn opgeleid om advies te geven en cliënten te vertegenwoordigen in juridische aangelegenheden. Zij kunnen zich specialiseren op gebieden zoals strafrecht, familierecht of ondernemingsrecht.

2. rechters:

Rechters leiden gerechtelijke procedures, interpreteren wetten en zorgen voor eerlijke en rechtvaardige uitkomsten. Zij spelen een cruciale rol bij het toepassen van juridische beginselen op specifieke gevallen en het scheppen van juridische precedenten.

3. Juridische geleerden:

Juridische wetenschappers houden zich bezig met academisch onderzoek, dragen bij aan de rechtstheorie en dienen als docenten op rechtsscholen. Hun werk helpt het juridisch denken vorm te geven en draagt ​​bij aan de evolutie van rechtssystemen.

Juridische processen

1. Geschillen:

Bij procederen gaat het om het beslechten van geschillen via de rechtbank. Partijen presenteren bewijsmateriaal en argumenten, en rechters of jury's nemen beslissingen op basis van toepasselijke wetten en juridische principes.

2. Bemiddeling en arbitrage:

Alternatieve methoden voor geschillenbeslechting, zoals bemiddeling en arbitrage, bieden partijen een manier om conflicten buiten de traditionele rechtbanken op te lossen. Deze processen bevorderen snellere en minder vijandige oplossingen.

Wat is eigen vermogen?

Eigen vermogen verwijst naar het eigendomsbelang in een bedrijf, dat het resterende belang van de eigenaren vertegenwoordigt na aftrek van de verplichtingen. Het betekent de claim van de aandeelhouders op de activa en inkomsten van het bedrijf. Aandelen zijn, naast schulden, een cruciaal onderdeel van de kapitaalstructuur van een bedrijf.

Soorten aandelen

1. Gewone voorraad

Gewone aandelen vertegenwoordigen het basiseigendom van een bedrijf en worden geleverd met stemrecht op aandeelhoudersvergaderingen.

2. Preferente aandelen

Preferente aandeelhouders hebben een hogere claim op bedrijfsactiva en -winsten dan gewone aandeelhouders. Ze ontvangen vaste dividenden ten overstaan ​​van de gewone aandeelhouders.

Componenten van eigen vermogen

a. Betaald in kapitaal

Gestort kapitaal, ook wel bijdragekapitaal genoemd, is het bedrag dat aandeelhouders investeren in ruil voor hun aandelen.

b. Ingehouden inkomsten

Ingehouden winsten zijn de geaccumuleerde winsten die een bedrijf heeft behouden in plaats van deze als dividenden uit te keren. Het draagt ​​bij aan het eigen vermogen van de onderneming.

c. Schatkist

Schatkistaandelen zijn de eigen aandelen van het bedrijf die het op de open markt heeft teruggekocht. Het wordt in mindering gebracht op het totale eigen vermogen.

Belang van gelijkheid

Aandelen spelen een cruciale rol in de financiële gezondheid en stabiliteit van een bedrijf. Het dient als buffer voor crediteuren, biedt een financieringsbron voor toekomstige groei en brengt de belangen van aandeelhouders op één lijn met het succes van het bedrijf.

Belangrijkste verschillen tussen recht en billijkheid

• Historische oorsprong:
  • Wet: Ontwikkeld via common law-tradities en wettelijke wetten.
  • Eigen vermogen: Voortgekomen uit de Court of Chancery in Engeland om rechtsmiddelen te bieden die verder gingen dan wat het gewoonterecht bood.
• Soorten remedies:
  • Wet: Geldelijke schadevergoeding of compensatie.
  • Eigen vermogen: Niet-monetaire rechtsmiddelen zoals rechterlijke bevelen, specifieke prestaties of verklaringen voor recht.
• Besluitvormende autoriteit:
  • Wet: Beslissingen genomen door een rechter of jury.
  • Eigen vermogen: Beslissingen uitsluitend genomen door een rechter (equity rechter) zonder jury.
• Precedent en flexibiliteit:
  • Wet: Vertrouwt sterk op precedent (stare decisis) voor consistentie.
  • Eigen vermogen: Flexibeler, met beslissingen op basis van eerlijkheid en individuele omstandigheden.
• Aard van claims:
  • Wet: Meestal gaat het om wettelijke rechten en geldelijke compensatie voor schade.
  • Eigen vermogen: In de eerste plaats bezig met eerlijkheid en rechtvaardigheid, het aanpakken van gewetenskwesties.
• Juridische stelregels:
  • Wet: Houdt zich aan wettelijke stelregels als ‘hij die gelijkheid nastreeft, moet gelijkheid doen’ of ‘hij die tot gelijkheid komt, moet met schone handen komen’.
  • Eigen vermogen: Werkt op basis van stelregels als ‘billijkheid verheugt zich in gelijkheid’ en ‘billijkheid zal niet lijden onder het onrecht als er geen remedie is’.
• Procedure en reglement van het Hof:
  • Wet: Houdt zich aan formele gerechtelijke procedures en bewijsregels.
  • Eigen vermogen: Heeft zijn eigen reeks procedures die mogelijk minder formeel zijn, waarbij de rechter meer discretionaire bevoegdheid heeft.
• rechterlijke discretie:
  • Wet: Rechters hebben minder discretionaire bevoegdheid, omdat beslissingen gebaseerd zijn op wetten en precedenten.
  • Eigen vermogen: Rechters hebben meer discretie, waardoor een analyse van geval tot geval mogelijk is en billijke beginselen in overweging kunnen worden genomen.
• Verdedigingen en remedies:
  • Wet: Richt zich op verdedigingen zoals mede-nalatigheid en rechtsmiddelen zoals schadevergoeding.
  • Eigen vermogen: Maakt unieke verdedigingen en rechtsmiddelen mogelijk, zoals laches (onredelijke vertraging) en specifieke prestaties (een partij dwingen een contractuele verplichting na te komen).
• Samenvoeging van recht en gelijkheid:
  • historisch: In sommige rechtsgebieden waren recht en billijkheid in afzonderlijke rechtbanken werkzaam.
  • Moderne praktijk: Veel rechtssystemen hebben recht en billijkheid samengevoegd, waardoor alomvattende resoluties in één rechtbank mogelijk zijn.

Referenties

1. https://academic.oup.com/ojls/article-abstract/22/1/1/1429378
2. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=209312

Laatst bijgewerkt: 02 maart 2024