Poison en Venom (beide) zijn gifstoffen, dwz stoffen die aanzienlijke schadelijke biologische en fysiologische effecten in het lichaam van het slachtoffer veroorzaken.
Dieren gebruiken ze voornamelijk om hun prooi te onderwerpen om zichzelf te verdedigen, maar ze kunnen ook de dood van het slachtoffer tot gevolg hebben. Ze functioneren effectief als ze correct worden afgeleverd.
Key Takeaways
- Gifstoffen zijn schadelijke stoffen die nadelige effecten veroorzaken wanneer ze worden ingenomen, ingeademd of door de huid worden opgenomen, terwijl gifstoffen gifstoffen zijn die door dieren worden geïnjecteerd door middel van beten of steken.
- Giftige dieren, zoals pijlgifkikkers, geven passief gifstoffen af, terwijl giftige dieren, zoals slangen, actief gif afgeven.
- Antivenom behandelt giftige beten of steken, maar er is geen universeel tegengif voor vergiften, aangezien de behandeling afhangt van de specifieke stof die erbij betrokken is.
Gif versus gif
Het verschil tussen Poison en Venom is dat Poison wordt afgegeven aan het lichaam van het slachtoffer door middel van aanraking, inademing, inslikken en opname door de huid. Venom daarentegen bereikt het lichaam van het slachtoffer via een beet of steek. Beide stoffen brengen het slachtoffer lichamelijk letsel toe en zijn effectief als ze op de juiste manier worden toegediend.
Gif is een toxine afgeleverd door een giftig organisme in het lichaam van het slachtoffer door aanraking, inslikken, opname door de huid en inademing.
Giftige dieren kunnen niet kiezen wanneer ze hun gifstoffen toedienen. Inslikken van gif komt zelden voor; absorptie in de huid van het slachtoffer is de standaardmanier van overdracht.
Venom is een gespecialiseerd type gif dat voor specifieke doeleinden is ontwikkeld.
Het is een mengsel van kleine en grote moleculen, dus om effectief te zijn, vindt het zijn weg naar de bloedbaan via een wond veroorzaakt door een steek of beet.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Vergiftigen | Venijn |
|---|---|---|
| Wijze van levering | Uitgescheiden via de huid | Actief geïnjecteerd via steek of beet |
| Geen mogelijkheid aangezien giftige dieren niet kunnen kiezen wanneer ze hun gifstoffen toedienen. | Inslikken, inademen, opname door de huid | Giftige moleculen worden in de bloedbaan geïnjecteerd |
| Doel achter toepassing | Potentieel roofdier afschrikken/prooi onderdrukken | Knock-out of dood de prooi |
| Mogelijkheid tot selectief gebruik | Het kan selectief worden gebruikt; Niet alle steken/beten zijn giftig | Kan selectief worden gebruikt; Niet alle steken/beten zijn giftig |
| Kunstmatige aanwezigheid | Lood, Arseen, Kwik | Farmaceutische |
Wat is vergif?
Gif is een biologisch geproduceerde chemische stof/gifstof die substantiële biologische/fysiologische schade toebrengt aan het lichaam van het slachtoffer.
Giftige dieren gebruiken het om potentiële roofdieren af te schrikken, maar het is ook in staat om het slachtoffer te doden.
Omdat ze de neiging hebben om passief-agressief te zijn, scheiden giftige wezens ook vergif af, ergo dat ze gestoord worden door aanraking of wanneer ze worden gegeten.
Het wordt uitgescheiden via de huid, maar naast opname via de huid kan het ook via inslikken en inademen in het biologische systeem van het slachtoffer terechtkomen.
Giftige wezens kunnen er niet voor kiezen om op een bepaald moment giftig te zijn, omdat ze constant gifstoffen produceren/afscheiden.
Vergiften kunnen dus door lichaamsweefsel worden opgenomen, maar ze zijn ook aanwezig in andere elementen dan planten en dieren.
Afscheiding van gif via de huid van het giftige dier en de opname ervan door de huid van het slachtoffer is een standaard manier van aflevering. Vandaar dat inslikken een schaars verschijnsel is.
Giftige wezens gebruiken Poison als wapen om hun prooi te bedwingen of om mogelijke roofdieren af te schrikken. Ze kunnen het niet selectief gebruiken.
Talrijke chemische elementen zoals lood, arseen en kwik zijn vergiften en worden niet gevonden in het lichaam van enig levend organisme.
Wat is gif?
Gif is een giftige stof/chemische stof die lichamelijk letsel toebrengt aan het lichaam van het slachtoffer. Het wordt voornamelijk gebruikt door giftig dieren (zoals slangen) om hun prooi uit te schakelen of te doden.
De gebruikelijke manier om in het lichaam van het slachtoffer te worden gebracht, is een steek of beet via hoektanden, tanden of stekelige uitsteeksels op het lichaam van het dier.
Omdat het een mengsel is van kleine en grote moleculen, komt het het lichaam van het slachtoffer binnen via een steek of beet en vindt het vervolgens zijn weg naar de bloedbaan om effectief te werken.
Giftige dieren injecteren echter niet altijd gif als ze bijten.
Deze wonden, ook wel 'droge beten' genoemd, zijn steken/beten waarbij het gif niet wordt overgebracht van het wrede dier naar de bloedbaan van het slachtoffer.
Daardoor produceren giftige wezens niet constant gif en kunnen ze kiezen wanneer ze hun gif toedienen.
Gif is niet noodzakelijkerwijs giftig omdat het geen schade aanricht bij aanraking of inslikken.
Om de moderne toepasbaarheid ervan op het gebied van farmaceutica, met vooruitgang in wetenschappelijke studies en onderzoek, te overwegen, werden verschillende gifcomponenten gebruikt bij het ontwerpen van nieuwe therapeutische middelen.
Ze werden ook gebruikt als experimentele moleculen om veronderstelde therapeutische doelen te valideren, waardoor uiteindelijk verschillende geneesmiddelenbibliotheken werden verbeterd.
Belangrijkste verschillen tussen gif en gif
- Gif wordt in het lichaam van het slachtoffer gebracht door absorptie door de huid, inademing, inslikken, enz., Maar Venom wordt rechtstreeks in de bloedbaan van het slachtoffer gebracht door middel van een beet of steek.
- Giftige wezens produceren voortdurend gifstoffen en kunnen niet kiezen of ze giftig zijn, maar giftige wezens kunnen kiezen wanneer ze hun gif toedienen.
- Giftige wezens hebben een passief-agressieve neiging om te reageren op bedreigingen. Giftige wezens zijn actiever in het verdedigen van zichzelf.
- Gif bereikt bovendien het motief van het onderwerpen van een natuurlijke prooi of het afschrikken van een mogelijk roofdier. Gif daarentegen is schadelijker omdat bekend is dat het sterk genoeg is om het slachtoffer knock-out te slaan en te doden.
- Vergiften bestaan in de vorm van chemische elementen zoals lood, kwik en arsenicum, terwijl gifcomponenten actief worden gebruikt op het gebied van farmaceutica om nieuwe therapeutische middelen te ontwerpen.
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1874391912001340
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0041010183900557
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
Het artikel biedt een uitgebreide verkenning van vergiften en giffen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de wijze van toediening en het doel ervan. De wetenschappelijke aanpak en gedetailleerde uitleg maken het tot een boeiend stuk dat bijdraagt aan een beter begrip van deze giftige stoffen.
De auteur presenteert een overtuigend argument, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs, om de essentiële verschillen tussen gifstoffen en gifstoffen te verklaren. De vergelijkingstabel is pragmatisch en illustreert deze verschillen effectief. Dit artikel is een uitstekende bron voor diegenen die geïnteresseerd zijn in toxicologie en biologie.
Absoluut, Xreynolds. Het is verfrissend om zo'n goed onderzocht stuk te zien dat diep ingaat op het onderwerp. De inzichten die in het schrijven worden geboden, zijn van onschatbare waarde en het is duidelijk dat de auteur een diepgaand begrip van het onderwerp heeft.
De post doet uitstekend werk door de belangrijkste inzichten over vergiften en gif te benadrukken. De vergelijkingstabel is vooral nuttig om de verschillen tussen deze giftige stoffen te begrijpen. Het is duidelijk en overzichtelijk, waardoor het gemakkelijk te begrijpen is.
Dit artikel is uiterst informatief. Het biedt een diepgaande analyse van vergiften en giffen, hun toedieningsmethoden, evenals hun effecten op slachtoffers. Ik ben erg onder de indruk van de uitgebreide details die worden verstrekt en de manier waarop de verschillen daartussen zo duidelijk worden uitgelegd.
De post werpt op een precieze en inzichtelijke manier licht op de verschillen tussen gif en gif. Het is duidelijk dat de auteur veel moeite heeft gestoken in het onderzoeken van dit onderwerp, en de goed geciteerde referenties voegen nog meer geloofwaardigheid aan de inhoud toe. Over het geheel genomen een verhelderende lectuur.
De inhoud van dit artikel is zowel leerzaam als interessant. Ik ben van mening dat deze informatie op grotere schaal moet worden gedeeld om het bewustzijn over de gevaren van gifstoffen te vergroten. De verstrekte referenties verlenen ook geloofwaardigheid aan het materiaal. Ik zou graag meer discussies rond dit onderwerp zien.
Ik ben het ermee eens, Tanya71. Er zit veel waarde in dit artikel en het zou zeker een breder publiek ten goede komen. De gedetailleerde beschrijvingen en wetenschappelijke referenties maken het tot een betrouwbare bron van kennis over het onderwerp.