Prokaryotische versus eukaryotische vertaling: verschil en vergelijking

De vertaling is een proces van sequentiële vertaling van boodschapper-RNA (mRNA) naar een reeks aminozuren tijdens de eiwitsynthese. Bij dit proces zijn ribosomen in de cellulaire matrix betrokken.

Ribosomen die in de matrixcomponent aanwezig zijn, produceren eiwitten na transcriptie van DNA naar RNA-conversie in de celkern. Dit proces wordt cumulatief genexpressie genoemd.

Key Takeaways

  1. Prokaryotische vertaling vindt plaats in het cytoplasma en is eenvoudiger en sneller dan eukaryote vertaling, die plaatsvindt in het cytoplasma en op ribosomen die aan het endoplasmatisch reticulum zijn bevestigd.
  2. Prokaryotisch mRNA is polycistronisch, wat betekent dat het voor meerdere eiwitten kan coderen, terwijl eukaryoot mRNA monocistronisch is en slechts voor één eiwit per mRNA-molecuul codeert.
  3. Transcriptionele mechanismen reguleren de prokaryotische vertaling, terwijl een verscheidenheid aan post-transcriptionele mechanismen de eukaryotische vertaling reguleren.

Prokaryotische vertaling versus eukaryotische vertaling

Prokaryotische vertaling is het proces waarbij prokaryote cellen, zoals bacteriën, genetische informatie vertalen van mRNA naar eiwit. De eukaryote vertaling is het proces waarbij eukaryote cellen, zoals dierlijke en plantaardige cellen, genetische informatie van mRNA naar eiwit vertalen.

Prokaryotische vertaling versus eukaryotische vertaling

Prokaryotisch translatie bevat mRNA's die aanwezig zijn in het cytoplasma, terwijl eukaryotische mRNA's aanwezig zijn in de kern van een organisme.

De prokaryotische vertaling omvat drie stappen, namelijk initiatie, verlenging en beëindiging. Het is het proces van eiwitsynthese door de informatie die door mRNA wordt verstrekt.

De eiwitsynthese omvat het enzym aminoacyl transfer RNA synthase.

De eukaryote vertaling is het systematische schema van gebeurtenissen dat het tRNA omvat. Het wordt vertaald in eiwit in het eukaryote organisme.

Deze vertaling in eukaryoten is een proces in vier stappen en kent vier fasen. De vier fasen omvatten genregulatie, verlenging, beëindiging en recycling.

Het is een cyclisch proces waarbij ribosomale subeenheden worden afgeleid door cyclische recycling van ribosomale complexen na beëindiging.

Vergelijkingstabel

Parameters van vergelijking:Prokaryotisch VertalingEukaryotisch Vertaling
Proces typeDe prokaryotische vertaling is een gelijktijdig en synchroon proces.De eukaryote vertaling is niet gelijktijdig en het is geen asynchroon proces. Het is discontinu van aard.
Betrokken stappenDe stappen omvatten initiatie, verlenging en beëindiging met lossingsfactoren.De stappen berusten op vier fasen, waaronder genregulatie, verlenging, beëindiging en recycling.
Ribosomale subeenhedenHet komt voor op 70S-ribosomen die de 50S- en 30S-subeenheden omvatten.Het komt voor op 80S-ribosomen die uit twee subeenheden bestaan, de 60S- en 40S-subeenheden.
Aard van het procesHet is een relatief sneller proces en levert ongeveer 20 residuen op voor eiwitsynthese per seconde.Het is langzamer en telt maximaal ongeveer 9 residuen per seconde.
Initiatie factorenEr zijn drie initiatiefactoren betrokken: IF1, IF2-GTP en IF3.Er zijn 12 eIF's, dwz eukaryote initiatiefactoren, betrokken bij de synthese.

Wat is prokaryotische vertaling?

Prokaryotische translatie vindt plaats in het cytoplasma en de ribosomale subeenheden zijn aanwezig in deze plaats. Twee enzymen, aminoacyl-tRNA-synthetase en peptidyltransferase, zijn betrokken bij prokaryotische translatie.

Lees ook:  Stalen versus grafietschachten: verschil en vergelijking

De eiwitsynthese in prokaryote vertaling vereist mRNA, tRNA, aminozuren en ribosomen, samen met specifieke enzymvereisten. De IF1-factor wordt bij de initiatie gebruikt om de 30S-ribosomale subeenheid te helpen stabiliseren.

Het verlengingsproces helpt bij de translocatie van ribosomen. De EF-TS en EF-G genereren EF-TU.

De beëindigingsfactoren omvatten RF-1. RF-2 en RF-3. De RF-1 helpt bij het scheiden van polypeptiden van het transferribonucleïnezuur en is ook specifiek voor bepaalde genetische codons.

De RF-2 helpt bij het dissociëren van polypeptiden die specifiek zijn voor UGA en UAA. De RF-3 in het beëindigingsproces stimuleert RF-1 en RF-2.

De activatie van aminozuren vindt plaats in het cytoplasma. De activering van aminozuren wordt gekatalyseerd door hun enzym aminoacyl tRNA-synthetasen.

Het aminozuur dat aanwezig is in het transferribonucleïnezuur, terwijl het van plaats verandert, vormt een peptidebinding.

Ribosomen zijn aanwezig als subeenheden. Ze helpen bij de productie van eiwitten.

Er wordt zeker veel onderzoek gedaan om de vorming en functie van de subeenheid te bestuderen. Deze subeenheden vormen ook samen omdat ze aanwezig zijn als twee afzonderlijke componenten.

Ze zijn te vinden in de cellulaire matrix.

Wat is eukaryotische vertaling?

De eukaryote vertaling is discontinu en geen synchronisatieproces. Bij dit niet-continue proces zijn ribosomen betrokken die aanwezig zijn in de matrix van de cellulaire structuur.

Eiwitten worden gesynthetiseerd nadat de transcriptie is voltooid. Het prokaryote ribosoom bevat drie bindingsplaatsen.

Deze sites worden de A-, P- en E-sites genoemd. Deze sites zijn de plaatsen waar het bindings-, overdrachts- en exitmechanisme plaatsvindt.

Messenger-RNA's die zich bevinden, worden meestal monocistronisch genoemd. Het begin van de eiwitproductie in hogere organismen vereist dat die bijdragende factoren het celtranslatieproces in gang zetten.

Lees ook:  Diamant versus grafiet: verschil en vergelijking

Het initiërende aminozuur is methionine, terwijl prokaryoten het aminozuur N-formylmethionine nodig hebben.

Na beëindiging van het verlengingsproces vereist het de afgifte van eukaryote afgiftefactoren. Deze factoren herkennen wel drie beëindigingscodes.

De codons bevatten beëindigingsinformatiecode voor het mechanisme van beëindiging van het proces in de cel. Gevolgd door terminatie, worden uiteindelijk door de cel polypeptiden geproduceerd.

Hier heeft eukaryotische vertaling een gecompliceerd initiatieproces. Door het initiatieproces blijven de opeenvolgende processen, inclusief verlengings- en beëindigingsprocessen, vrijwel hetzelfde.

De initiatiefactoren in eukaryotische vertalingen zijn gebonden aan een speciale tag voor zowel de 5'-cap als de 5'-UTR. RNA-helicasen zijn ook betrokken bij vertaling.

Deze RNA-helicasen omvatten DHX29 en Ded1/DDX3. De verlenging vereist eukaryotische verlengingsfactoren.

Belangrijkste verschillen tussen prokaryote en eukaryotische vertaling

  1. Prokaryotische vertaling is een gelijktijdig proces, terwijl eukaryotische vertaling niet gelijktijdig is en een discontinu proces is.
  2. Bij prokaryote vertaling zijn de betrokken ribosomen de 30S- en 50S-ribosomen. Bij eukaryote vertaling zijn daarentegen de 40S- en 60S-ribosomen betrokken.
  3. De prokaryote vertaling bezit cap-onafhankelijke initiatie. Daarentegen vereist eukaryote vertaling cap-afhankelijke en cap-onafhankelijke initiatie.
  4. Prokaryoten hebben geen duidelijke fase nodig om translatie te laten plaatsvinden, terwijl bij eukaryoten de translatie plaatsvindt in G1- en G2-fasen in een celcyclus.
  5. Prokaryoten hebben een enkele afgiftefactor, terwijl eukaryoten dubbele afgiftefactoren hebben.
Verschil tussen prokaryote en eukaryotische vertaling
Referenties
  1. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22155178/
  2. https://www.nature.com/scitable/definition/translation-rna-translation-173/

Laatst bijgewerkt: 25 juli 2023

stip 1
Een verzoek?

Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️

25 gedachten over "Prokaryotische versus eukaryotische vertaling: verschil en vergelijking"

  1. De uitsplitsing in het artikel van de rol van terminatiefactoren bij zowel prokaryotische als eukaryotische vertalingen was zeer verhelderend. Het biedt echt een uitgebreid inzicht in dit complexe proces.

    Antwoorden
    • De uitgebreide uitleg van het artikel over beëindigingsfactoren en hun betekenis in de vertaling is werkelijk indrukwekkend. Een geweldige bron inderdaad.

      Antwoorden
    • Ik ben het daar volledig mee eens! De gedetailleerde analyse van beëindigingsfactoren in het artikel is enorm nuttig geweest voor het begrijpen van deze processen.

      Antwoorden
  2. De stapsgewijze analyse van de eukaryote vertaling was ongelooflijk inzichtelijk. Na het lezen van dit artikel heb ik een diepere waardering gekregen voor de complexiteit van dit proces.

    Antwoorden
  3. Ik waardeer de gedetailleerde informatie over prokaryotische vertaling en de rol van de terminatiefactoren enorm. Het geeft een uitgebreid overzicht van het gehele proces.

    Antwoorden
    • Het is waar dat het artikel uitstekend werk verricht door de fijnere details van de vertaling in zowel prokaryotische als eukaryotische organismen op te splitsen.

      Antwoorden
  4. De uitleg van de initiatie-, verlengings- en beëindigingsfasen van zowel prokaryotische als eukaryotische translatie was zeer verhelderend. Het voegt echt diepte toe aan het begrip van dit complexe proces.

    Antwoorden
    • De duidelijkheid van het artikel in het onderscheid tussen prokaryotische en eukaryotische vertalingen is werkelijk lovenswaardig. Het is niet zo dat we zulke uitgebreide informatie op één plek vinden.

      Antwoorden
  5. De vergelijkingstabel voegt grote waarde toe aan dit artikel. Het geeft op bondige wijze de verschillen weer tussen prokaryotische en eukaryotische vertalingen, waardoor het gemakkelijker wordt om de complexiteit van beide processen te begrijpen.

    Antwoorden
    • Ik ben het daar volledig mee eens. Dit artikel biedt een uitstekende referentie voor iedereen die op zoek is naar een uitgebreid begrip van vertaling in verschillende celtypen.

      Antwoorden
  6. De diepgaande bespreking in het artikel van prokaryotische vertaling en de rol van ribosomen was zeer leerzaam. Het heeft mijn kennis over dit onderwerp zeker vergroot.

    Antwoorden
  7. De vergelijking van ribosomale subeenheden en de aard van het vertaalproces in prokaryoten en eukaryoten is met grote duidelijkheid uitgelegd. Complimenten aan de auteur voor dit informatieve stuk!

    Antwoorden
  8. De gedetailleerde uitleg van initiatiefactoren bij zowel prokaryotische als eukaryotische vertaling was zeer verhelderend. Het biedt echt een uitgebreid beeld van het hele vertaalproces.

    Antwoorden
  9. De uitsplitsing van de verschillen in ribosomale subeenheden en initiatiefactoren tussen prokaryotische en eukaryotische vertaling is voor mij het hoogtepunt van dit artikel. Heel goed gedaan!

    Antwoorden

Laat een bericht achter

Dit artikel bewaren voor later? Klik op het hartje rechtsonder om op te slaan in je eigen artikelenbox!