Dankzij Fifty Shades of Grey zal niemand ooit nog hetzelfde naar deze woorden kijken. De woorden onderwerping en overgave hebben heel verschillende betekenissen.
Deze woorden variëren echter ook afhankelijk van het perspectief van de gebruiker. Hoewel onderwerping en overgave ultiem kunnen klinken, varieert de omvang van de woorden.
Key Takeaways
- Onderdanigheid impliceert het bereidwillig toegeven aan iemands autoriteit of controle, wat een gevoel van respect en vertrouwen met zich meebrengt.
- Overgave betekent het opgeven van de controle of het opgeven van de macht, als gevolg van een nederlaag of druk van buitenaf.
- Onderwerping is een proactieve keuze, terwijl overgave plaatsvindt als reactie op externe omstandigheden.
Onderwerping versus overgave
Onderwerping is het toegeven aan of accepteren van een superieure kracht of autoriteit. Het kan gaan om de erkenning van andermans macht. Overgave wordt geassocieerd met negatieve connotaties, zoals zwakte of vernedering, en kan worden gezien als een laatste redmiddel of een teken van wanhoop.
Onderwerping kan verschillende betekenissen hebben als het wordt beschouwd als een werkwoord en een zelfstandig naamwoord. Het woord onderwerping als werkwoord verwijst naar opbrengst.
Opgeven verwijst naar het maken of wijken voor iets nieuws of anders onder druk. De vorm van het zelfstandig naamwoord spreekt over het onderwerpen van een object aan een regel of een andere persoon.
Overgave is een woord dat wordt gebruikt in een sterker platform. Overgave verwijst naar de volledige overname van een persoon of zijn bezittingen door een ander.
Dit kan bereid of onwillig zijn. Het overgegeven object in een abstract begrip wordt opgegeven van zijn macht en controle.
De persoon die aan de macht is, bezit de resulterende controle en autoriteit.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Onderwerping | Overgeven |
|---|---|---|
| Werkwoord | De werkwoordsvorm van dit woord verwijst naar toegeven aan een vreemde kracht. | Overgave als werkwoord verwijst naar het opgeven van macht, controle en bezit. |
| Zelfstandig naamwoord | Het zelfstandig naamwoord indiening kan verwijzen naar de actie van het accepteren van en toegeven aan druk. | Overgave als zelfstandig naamwoord verwijst naar de actie van het opgeven van iemands vrijheid. |
| Situatie | Onderwerping wordt bereikt door dwang. | Overgave daarentegen verwijst naar het opgeven van jezelf. |
| Toestemming | Onderwerping kan niet altijd consensueel zijn vanwege de aanwezigheid van geweld. | De daad van overgave is meestal vrijwillig, hoewel de situatie kan verschillen. |
| Geloof | Onderwerping aan de wensen van de verlangens van de Heer over individuele mensen wordt beschouwd als onderwerping. | Ter vergelijking: overgave verwijst naar overgave aan de wil van de Heer. |
Wat is indiening?
Deze term bevat een veelzijdige reeks definities. De standaardbeschrijving van het woord onderwerping verwijst ernaar als een daad van acceptatie en uiteindelijk toegeven aan een externe kracht.
De aanwezigheid van buitenlandse druk of de autoriteit die wordt getoond door een hogere functionaris in een werkomgeving kan leiden tot acceptatie en uiteindelijke onderwerping van het individu.
Dit woord is afgeleid van de Latijnse term "submittere", wat opbrengst, lager of in de steek gelaten betekent.
De inzending bevat de overdracht van beslissingsbevoegdheid aan een secundaire partij. Deze verschuiving van controle en acceptatie wordt vertoond doordat de laatste persoon de hogere macht heeft.
Het is belangrijk om rekening te houden met de mate van externe druk en kracht die resulteert in hun onderwerping. Onderwerping kan worden gecategoriseerd als bereid of onwillig, vanwege de omvang van de druk en de situatie.
Onderwerping vindt plaats in officiële omgevingen, waarbij de beslissingen van de superieur als bindend worden beschouwd en in de gezinsdynamiek, waar de patriarchale benadering wordt gevolgd.
Afgezien hiervan komt onderwerping echter ook voor in verschillende religieuze gebruiken en leringen. In Christendom, onderwerping wordt beschouwd als een vorm van aanbidding, waarbij aan de verlangens van de Heer meer belang wordt gehecht dan aan de individuele.
Wat is overgave?
Hoewel het woord overgave iets soortgelijks heeft voorwoord onderwerping, de betekenissen lopen sterk uiteen. Terwijl onderwerping spreekt over uiteindelijk toegeven aan druk en instemmen met een activiteit of een beslissing, heeft overgave een groter gevolg.
Overgave kan worden aangeduid als de daad van opgeven, in tegenstelling tot onderwerping, wat verwijst naar opgeven.
De etymologie van het woord is opgesplitst in het Frans en het Latijn, met de eerste helft "sur" uit het Oudfrans en "render" uit het Latijn, wat 'opgeven' betekent.
Overgave omvat het verliezen van macht, bezit en controle aan een derde partij. Het duidt een situatie aan waarin de persoon in kwestie stopt met vechten of worstelen en uiteindelijk toegeeft dat hij verslagen is.
Overgave wordt voornamelijk gebruikt in contexten die een conflict of strijd beschrijven en verwijst naar toegeven en de tegenstander laten winnen.
Het is belangrijk op te merken dat hoewel de onderwerping wordt overtuigd door de druk en het aandachtspunt, overgave een individuele keuze is.
Dit kan echter niet zonder meer worden aangenomen, aangezien de persoon door minder dan ideale situaties kan worden gehaald voordat hij zich uiteindelijk overgeeft.
Het woord overgave wordt veel gebruikt in verschillende religies en verwijst naar de ultieme controle die aan de opperste macht wordt gegeven. Van mensen wordt beweerd dat ze verlicht zijn wanneer ze hun geest, lichaam en ziel overgeven aan een hogere macht.
Belangrijkste verschillen tussen onderwerping en overgave
- Terwijl onderwerping verwijst naar het toegeven aan de beslissingen en eisen van een hogere autoriteit, verwijst overgave naar het opgeven van de strijd tegen de hogere autoriteit.
- Indiening kan niet consensueel zijn, afhankelijk van de situatie. Hoewel het wordt beschouwd als een beslissing van het individu, kan overgave worden toegeschreven aan verschillende andere factoren.
- De term onderwerping heeft zijn oorsprong in het Latijn, verwijzend naar de actie van toegeven. Zowel het Oudfrans als het Latijn komen voor in overgave, wat opgeven betekent.
- Beide woorden komen voor in religieuze leringen waarbij onderwerping verwijst naar de volgorde van belangrijkheid die wordt toegekend aan de wensen van de verlangens van de Heer en overgave verwijst naar het opofferen van al het wereldse bezit om de Almachtige te achtervolgen.
- Hoewel onderwerping veel voorkomt in zakelijke en officiële contexten, komt overgave vaker voor in juridisch jargon.
- https://www.jsad.com/doi/pdf/10.15288/qjsa.1953.14.058
- https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=VzHwDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT43&dq=submission+vs+surrender&ots=pNtjeIWr5S&sig=71SG3p3j83AmICpBXxUPaI11yHw
Laatst bijgewerkt: 18 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
