Root Beer vs Sarsaparilla: Difference and Comparison

Η μπύρα ρίζας και η Sarsaparilla είναι διάσημα ποτά βαθιά εδραιωμένα στην αμερικανική κουλτούρα. Παρασκευάζονται με αμπέλια και ρίζες, είναι δημοφιλή αναψυκτικά και αρχικά παρασκευάζονταν ως φαρμακευτικά ποτά ή τονωτικά στο παρελθόν.

Βασικές τακτικές

1. Η μπύρα ρίζας είναι ένα ανθρακούχο αναψυκτικό που παρασκευάζεται από συνδυασμό ριζών και βοτάνων, με την κύρια γεύση να προέρχεται από τη σασαφράς ή τη σαρσαπαρίλα.
2. Το Sarsaparilla είναι ένα είδος φυτού του οποίου η ρίζα χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ποτών, συμπεριλαμβανομένης της ριζικής μπύρας και παραδοσιακών φαρμάκων.
3. Οι γεύσεις της μπύρας ρίζας είναι γλυκές και κρεμώδεις, ενώ η σαρσαπαρίλα έχει πιο γήινο και πικρό γευστικό προφίλ.

Root Beer εναντίον Sarsaparilla

Η μπύρα με ρίζα είναι ένα γλυκό βορειοαμερικανικό ρόφημα που παρασκευάζεται παραδοσιακά χρησιμοποιώντας τη ρίζα του δέντρου sassafras ή το αμπέλι sarsaparilla ως κύρια γεύση. Το Sarsaparilla είναι ένα αναψυκτικό, που αρχικά παρασκευάστηκε από το φυτό Smilax ornata, το οποίο έχει μια γεύση ελαφρώς πικρή και όχι τόσο γλυκιά όσο η μπύρα ρίζας.

Ρίζα μπύρα είναι ένα ρόφημα που παρασκευάζεται συνδυάζοντας διάφορες ρίζες και συστατικά όπως χειμωνιάτικο πράσινο, βανίλια και κανέλα. Ενώ, η Sarsaparilla είναι εγγενώς ένα φυτό με ξυλώδη και μικρά κλήματα. Το ρόφημα «sarsaparilla» παρασκευάζεται από αυτό το φυτό.

Η μπύρα με ρίζα είναι σκούρα καφέ και μπορεί να είναι αλκοολούχο, μη αλκοολούχο, ανθρακούχο ή μη ανθρακούχο ποτό. Ενώ η Sarsaparilla είναι ένα ρόφημα φαρμακευτικής αξίας. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων και δρα ως καθαριστής του αίματος και αφροδισιακό.

---

 

Συγκριτικός πίνακας

Παράμετρος σύγκρισης	Ρίζα μπύρας	Σαρσαπαρίλλα
Ιστορικό	Ιδρύθηκε από τον Charles Elmer Hires το 1875 και παρουσιάστηκε ως εμπορικό ποτό.	Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ως φαρμακευτικό ποτό από τους ιθαγενείς της Αμερικής.
γεύση	Η μπύρα ρίζας είναι ένα γλυκό ποτό γεμάτο με ελαφριές και γλυκές γεύσεις.	Η Sarsaparilla είναι ένα πικρό ρόφημα
Σκοπός	Η μπύρα ρίζας μπορεί να έρθει με τη μορφή αλκοολούχου, μη αλκοολούχου, ανθρακούχου ή μη ανθρακούχου ποτού.	Χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως φαρμακευτικό ποτό και αργότερα έγινε διάσημο ως ρόφημα.
Συστατικά	Μαζί με το φυτό sarsaparilla, υπάρχουν μερικά ακόμη αρωματικά συστατικά όπως ασπαρτάμη, κανέλα, μοσχοκάρυδο, μέλι, γλυκάνισος και χειμωνιάτικο πράσινο.	Κατασκευάζονται με σύνθλιψη των ριζών του φυτού sarsaparilla.
Ασφάλεια και υγεία	Αρχικά, η μπύρα ρίζας παρασκευαζόταν από το φλοιό του φυτού sassafras, το οποίο είχε καρκινογόνο λάδι. Τώρα, αυτό το συστατικό έχει απορριφθεί λόγω ανησυχιών για την υγεία.	Βοηθά στη θεραπεία της σύφιλης και είναι αντιφλεγμονώδης παράγοντας και αντιοξειδωτικό.

---

 

Τι είναι η μπύρα ρίζας;

Ο Charles Elmer ανέπτυξε την μπύρα ρίζας Hires το 1875 ως εμπορικό ποτό. Παρασκευάζεται από το φυτό sarsaparilla και άλλα συστατικά.

Ο Charles ήθελε να ονομάσει το ποτό "τσάι ρίζας" αρχικά, αλλά στη συνέχεια αποφάσισε να χρησιμοποιήσει "μπύρα ρίζας" στη θέση του για να αυξήσει τις πωλήσεις μεταξύ των ανθρακωρυχείων στην Πενσυλβάνια.

Στη δεκαετία του 1890, τα μη αλκοολούχα υποκατάστατα έγιναν προσιτά καθώς η μπύρα ρίζας έγινε δημοφιλής.

Η μπύρα ρίζας μπορεί να έρθει με τη μορφή αλκοολούχου, μη αλκοολούχου, ανθρακούχου ή μη ανθρακούχου ποτού. Όλες οι μάρκες χρησιμοποιούν βενζοϊκό νάτριο ως συντηρητικό.

Οι μπύρες ρίζας new-age είναι γλυκές, ανθρακούχες, αφρώδεις, περιέχουν αρωματισμένες τεχνητές σασάφρες και δεν είναι αλκοολούχες.

Υπάρχουν διάφορες άλλες γεύσεις μπίρας ρίζας εκτός από σασάφρα. Μερικά είναι η κολλιτσίδα, το τζίντζερ, η κανέλα, ο γλυκάνισος, η πικραλίδα, η σαρσαπαρίλα, η χειμωνιάτικη, η άρκευθος βανίλιαΚ.λπ.

Μελάσα, μέλι, ασπαρτάμη, σφενδάμι, σιρόπι καλαμποκιού και ζάχαρη χρησιμοποιούνται για να γλυκάνουν το ποτό.

Το εκχύλισμα ριζικού φλοιού - «σαφρόλη» της σασαφράς, απαγορεύεται από τον FDA για την παρασκευή ριζικής μπύρας στις ΗΠΑ. Το εκχύλισμα λέγεται ότι έχει έλαια που προκαλούν καρκίνο και είναι επικίνδυνο και ανθυγιεινό για κατανάλωση.

Η παραγωγή μπύρας ρίζας γίνεται σε περίοπτη θέση στην Αμερική, αλλά διαφορετικές εκδόσεις παράγονται επίσης στις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη.

Η μπύρα ρίζας παρασκευάζεται με βραστό νερό και σιρόπι μελάσας. Αφού ψηθεί το σιρόπι, πρέπει να κρυώσει για 3 ώρες. Στη συνέχεια, μαζί με τη μαγιά, προστίθενται στο σιρόπι συστατικά όπως ο φλοιός sassafras, η ρίζα sassafras και το wintergreen.

Στη συνέχεια ζυμώνεται για 12 ώρες και στη συνέχεια στραγγίζεται και εμφιαλώνεται εκ νέου για να πραγματοποιηθεί η δεύτερη ζύμωση μέχρι να πάρουμε ένα αλκοολούχο ποτό 2%. Περισσότερη ζύμωση οδηγεί σε αύξηση της περιεκτικότητας σε αλκοόλ.

Η παραδοσιακή παραγωγή μπύρας με ρίζα πρέπει να προέρχεται επειδή ήταν γνωστό ότι η ανάμειξη ποτών που έχουν υποστεί ζύμωση, χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ με θρεπτικά και φαρμακευτικά συστατικά θα βελτιώσει την υγεία.

 

Τι είναι το Sarsaparilla;

Εμείς αντλούμε τη λέξη «sarsaparilla» από τον όρο «zarzaparilla», που σημαίνει «βραχιόνιο κλήμα». Αφού οι ιθαγενείς της Αμερικής γνώρισαν το φυτό στους Ισπανούς, το μετέφεραν στην Ευρώπη.

Λέγεται ότι η sarsaparilla χρησιμοποιήθηκε από τους ανθρώπους πολύ πριν από τη μπύρα ρίζας και λόγω της πικρής γεύσης της, η αντιπάθειά της άνοιξε το δρόμο για το σχηματισμό της μπύρας ρίζας. παρ 'όλα αυτά, η sarsaparilla συνέχισε να είναι ένα δημοφιλές ρόφημα και εξακολουθεί να είναι.

 Διαφορετικές παραλλαγές φυτών είναι διαθέσιμες στα εύκρατα και τροπικά μέρη του δυτικού ημισφαιρίου. Το αμπέλι του φυτού sarsaparilla φέρει μικρά, σκούρα μοβ, πρασινοκόκκινα μούρα.

Ο πολτός που συλλέγεται από τη ρίζα του φυτού είναι ελαφρώς πικρός. Για να γλυκάνει το εκχύλισμα, χρησιμοποιούνται τακτικά συστατικά όπως γλυκόριζα και χειμωνιάτικο πράσινο.

Το Sarsaparilla αποτελεί μέταλλα όπως ιώδιο, σίδηρο, πυρίτιο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, χαλκό κ.λπ. Έχει επίσης βιταμίνες Α, σύμπλεγμα Β, C και D. Το Sarsaparilla είναι ένα αντιοξειδωτικό με τοξικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Βοηθά στη θεραπεία δερματικών παθήσεων και είναι επίσης καθαριστής του αίματος και αφροδισιακό.

Από την 15^th έως τον 19ο αιώνα, τα εκχυλίσματα από την αμερικανική σαρσαπαρίλα ήταν χρήσιμα για τη θεραπεία της σύφιλης. Αυτό ξεκίνησε τις εξαγωγές της σε άλλες χώρες.

Παρόλο που το φυτό sarsaparilla αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο κατά της σύφιλης, η αποτελεσματικότητά του πάντα αμφισβητήθηκε. Ωστόσο, η sarsaparilla είχε πάντα μόνο θετικά αποτελέσματα στους ανθρώπους.

---

Κύριες διαφορές μεταξύ της μπύρας ρίζας και της Sarsaparilla

1. Η κύρια διαφορά μεταξύ της μπύρας ρίζας και της σαρσαπαρίλας προκύπτει από τη γεύση των ποτών. Ενώ η μπύρα root είναι ένα γλυκό ποτό, η sarsaparilla είναι σχετικά πικρή.
2. Τα συστατικά που χρησιμοποιούνται για τον σχηματισμό της μπύρας με ρίζα είναι – φυτό σαρσαπαρίλλα, ασπαρτάμη, κανέλα, μοσχοκάρυδο, μέλι, γλυκάνισο και χειμωνιάτικο πράσινο. Ενώ για την παρασκευή του ροφήματος sarsaparilla, το μόνο συστατικό που απαιτείται είναι το φυτό sarsaparilla.
3. Η μπύρα ρίζας διατίθεται σε αλκοολούχα, μη αλκοολούχα, ανθρακούχο ή μη ανθρακούχο. Ενώ η σαρσαπαρίλλα ήταν κυρίως φαρμακευτικό ποτό και αργότερα χρησιμοποιήθηκε και ως ρόφημα.
4. Η μπύρα με ρίζα παρασκευαζόταν αρχικά με το φλοιό του φυτού sassafras, το οποίο αργότερα απαγορεύτηκε λόγω των καρκινογόνων ελαίων του. Από την άλλη, η σαρσαπαρίλλα βοηθά στη θεραπεία της σύφιλης και είναι αντιφλεγμονώδης και αντιοξειδωτικός παράγοντας.
5. Ο Charles Elmer ίδρυσε την μπύρα root Hires το 1875 και την παρουσίασε ως εμπορικό ποτό. Η Sarsaparilla, από την άλλη πλευρά, ανακαλύφθηκε από ιθαγενείς της Αμερικής.

---

αναφορές

1. https://online.ucpress.edu/abt/article-pdf/57/7/432/47358/4450033.pdf
2. https://thesunlightexperiment.com/blog/2017/5/21/what-is-sarsaparilla-root

Τελευταία ενημέρωση: 11 Ιουνίου 2023