De Americans with Disabilities Act van 1990 heeft veel van zijn criteria gemodelleerd naar sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973. Discriminatie van iedereen met een mentale of fysieke handicap is volgens beide statuten verboden.
Alles dat essentiële dagelijkse activiteiten zoals lopen, zien of horen aanzienlijk belemmert, wordt volgens de statuten als een handicap beschouwd. Ondanks hun onderliggende overeenkomsten verschillen de twee statuten aanzienlijk in reikwijdte en toepassing.
Key Takeaways
- De ADA is een alomvattende burgerrechtenwet die discriminatie op basis van handicap verbiedt, terwijl Sectie 504 specifiek van toepassing is op programma's die federale financiële steun ontvangen.
- De ADA bestrijkt een breder scala aan entiteiten, waaronder particuliere bedrijven, terwijl sectie 504 beperkt is tot door de overheid gefinancierde programma's en organisaties.
- Beide wetten schrijven redelijke aanpassingen voor personen met een handicap voor, maar de ADA biedt uitgebreidere bescherming en is van toepassing op verschillende situaties.
ADA versus sectie 504
De Americans with Disabilities Act (ADA) werd in 1990 aangenomen en verbiedt discriminatie van personen met een handicap op alle terreinen van het openbare leven. Sectie 504 verbiedt discriminatie op basis van handicap in programma's en activiteiten die federale financiële steun ontvangen.
Mensen met een handicap hebben daar recht op burgerrechten bescherming als mensen van andere rassen, geslachten, nationale afkomst en religies onder de Americans with Disabilities Act (ADA).
Het zorgt ervoor dat mensen met een handicap gelijke toegang hebben tot elk aspect van de samenleving, of het nu gaat om werk, vervoersfaciliteiten, diensten van de overheid, huisvesting of welke andere voorziening dan ook.
Discriminatie op basis van fysieke ongelijkheid is onwettig volgens sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973, zoals gewijzigd. Dit statuut omvat een verscheidenheid aan instellingen, waaronder openbare basisscholen en middelbare scholen.
Sectie 504 kan speciaal onderwijs en aanverwante diensten beschikbaar stellen aan kinderen met een handicap. Omdat de definitie van handicap onder artikel 504 ruimer is, is dit het geval.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | ADA | sectie 504 |
|---|---|---|
| Geldt op | Entiteiten die federale financiële steun ontvangen. | Geldt voor organisaties die geld ontvangen van de federale, staats- of particuliere sector. |
| Toegang tot | Heeft geen directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs. | Heeft een directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs. |
| Plaatsingscriteria | Geeft geen specifieke beoordelings- of plaatsingscriteria. | Een kennisgeving en toestemming nodig voor het beoordelingsproces. |
| Afgedwongen door | Amerikaanse ministerie van Justitie. | Bureau voor burgerrechten van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. |
| Uitgevoerd op | 1992. | 1973. |
Wat is ADA?
De Americans with Disabilities Act (ADA) is een burgerrechtenstatuut dat personen met een handicap beschermt. Ongeacht of het al dan niet overheidssteun krijgt, de ADA is van toepassing op vrijwel elke instelling in de Verenigde Staten.
De enige twee instellingen die zijn uitgesloten van de ADA zijn kerken en privéclubs.
Als gevolg hiervan moeten privéscholen die niet zijn aangesloten bij een religieuze organisatie, voldoen aan de voorschriften van de ADA, maar omdat ze geen federaal geld ontvangen, kunnen ze worden uitgesloten van de vereisten van sectie 504.
De ADA werd door de Chicago Tribune na goedkeuring de emancipatieproclamatie voor personen met een handicap in Amerika genoemd.
Verschillende titels van de ADA behandelen verschillende kwesties van handicapdiscriminatie. Discriminatie op de werkplek is verboden onder titel I. Staats- en lokale overheden, inclusief scholen, vallen onder titel II.
Hotels, restaurants, warenhuizen, supermarkten en banken behoren tot de openbare voorzieningen waarop titel III zich richt. Gedekte entiteiten zijn verplicht om redelijke aanpassingen of wijzigingen door te voeren om ervoor te zorgen dat mensen met een handicap in alle situaties toegang hebben tot producten en diensten.
De ADA was gebaseerd op artikel 504 van de Civil Rights Act van 1964. Het werd wetgeving in 1990, hoewel de meeste clausules pas in 1992 van kracht werden.
Er zijn geen procedurele waarborgen voor speciaal onderwijs in de ADA. Het gaat echter dieper in op de wettelijke verplichtingen, klachtenprocedures en gevolgen voor afwijkende meningen op het gebied van werkgelegenheid en diensten.
Wat is sectie 504?
Sectie 504 van de Rehabilitation Act van 1973 beschermt de burgerrechten van gehandicapten. Het verbiedt discriminatie van degenen die voldoen aan het handicapcriterium van de wet, en het is van toepassing op door de overheid gefinancierde organisaties.
Volgens Wegner was het belangrijkste doel van het Congres bij het aannemen van Sectie 504 om "de principes van eenvoudige gerechtigheid te respecteren door ervoor te zorgen dat overheidsgeld niet op een bevooroordeelde manier wordt uitgegeven".
Sectie 504 van de Rehabilitation Act is eenvoudig. Alle leerlingen moeten gelijke kansen krijgen, ongeacht hun fysieke status, om hetzelfde resultaat te behalen, hetzelfde voordeel te behalen of dezelfde mate van succes te behalen.
Alleen entiteiten die federale hulp ontvangen, vallen onder sectie 504. Omdat de meeste openbare scholen aanzienlijke federale gelden ontvangen als gevolg van hun betrokkenheid bij verschillende federaal gefinancierde programma's, moeten ze zich houden aan de vereisten van Sectie 504.
Sectie 504 werd in 1973 door het Congres aangenomen. Sectie 504 vereist dat ouders op de hoogte worden gebracht van de identificatie, evaluatie en/of plaatsing van hun kinderen. Er wordt voorgesteld om een melding of rapport in te schrijven.
Pas bij een significante plaatsingswijziging moet er een melding worden gedaan. De twee belangrijkste doelen van Section 504 zijn het uitbannen van discriminatie op grond van handicap en het aanbieden van FAPE aan K-12 kinderen met een handicap.
Academische aanpassingen moeten worden gemaakt voor in aanmerking komende studenten en kandidaten met een handicap om ervoor te zorgen dat academische vereisten dergelijke personen niet discrimineren.
Belangrijkste verschillen tussen ADA en sectie 504
- Alle entiteiten die federale financiële steun ontvangen, komen in aanmerking voor sectie 504. De Americans with Disabilities Act is daarentegen van toepassing op organisaties die geld ontvangen van de federale, staats- of particuliere sector.
- In tegenstelling tot sectie 504 heeft de ADA geen directe verplichting om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot gratis en adequaat openbaar onderwijs.
- De Americans with Disabilities Act (ADA) geeft geen specifieke beoordelings- of plaatsingscriteria. Sectie 504 heeft echter wel kennisgeving en toestemming nodig voor het beoordelingsproces.
- Sectie 504 wordt gehandhaafd door het Office for Civil Rights van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. De ADA daarentegen wordt gehandhaafd door het Amerikaanse ministerie van Justitie.
- Het Congres nam in 504 Section 1973 aan. De Americans with Disabilities Act werd in 1990 aangenomen, hoewel de meeste bepalingen pas in 1992 in werking traden.
- https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0192636508314106
- http://successforkidswithhearingloss.com/wp-content/uploads/2013/08/ADA-504-and-postsecondary-education.pdf
Laatst bijgewerkt: 13 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
Het is geweldig dat de ADA openbare voorzieningen afdwingt om in alle situaties redelijke aanpassingen te bieden aan mensen met een handicap.
Volgens het onderzoek dat is gepubliceerd in het tijdschriftartikel waarnaar wordt verwezen, heeft de implementatie van deze wetten bijgedragen aan het verminderen van de discriminatie van gehandicapten
Het is jammer dat de ADA geen directe verplichting heeft om toegang tot gratis en adequaat openbaar onderwijs te garanderen. Dit is een aanzienlijk verschil met sectie 504.
De verstrekte referenties zijn zeer informatief voor degenen die een dieper inzicht in het onderwerp willen krijgen.
Het is interessant om op te merken hoe beide wetgevingen een verschillend toepassingsgebied en verschillende toepassingen hebben. De juridische achtergrond achter beide is intrigerend.
De ADA kende meer rechten toe aan mensen met een handicap dan Sectie 504, wat een goede zaak is.