Elektronen zijn subatomaire deeltjes die overal aanwezig zijn. Omdat ze geen componenten of substructuur hebben, worden ze beschouwd als elementaire deeltjes.
De elektronen zijn essentieel in verschillende fysische, chemische en elektrische verschijnselen. Dit zijn de belangrijkste redenen waarom chemische reacties plaatsvinden.
Twee van dergelijke chemische eigenschappen die de betrokkenheid van elektronen vereisen om het gedrag te demonstreren, zijn elektronegativiteit en elektronenaffiniteit. Beide eigenschappen zijn geassocieerd met elektronenversterking en zijn gecorreleerd.
Elektronaffiniteit is een eigenschap die een atoom in a molecuul vertoont, maar elektronegativiteit is de eigenschap van een atoom dat bindingen heeft gevormd met andere atomen. De aanwezigheid van elektronen is essentieel voor deze chemische eigenschappen die verschillende elementen vertonen.
Key Takeaways
- Elektronegativiteit meet het vermogen van een atoom om elektronen aan te trekken in een covalente binding, terwijl elektronenaffiniteit de energie is die vrijkomt wanneer een atoom een elektron krijgt.
- Elektronegativiteit is een relatieve eigenschap gemeten op een schaal, terwijl elektronenaffiniteit een absolute eigenschap is gemeten in elektrovolt.
- Elektronegativiteit en elektronenaffiniteit zijn gerelateerd, aangezien atomen met hogere elektronegativiteitswaarden ook vaak hogere elektronenaffiniteitswaarden hebben.
Elektronegativiteit versus elektronenaffiniteit
Elektronegativiteit meet het vermogen van een atoom om elektronen naar zich toe te trekken in een chemische binding. Elektronenaffiniteit is een maat voor de hoeveelheid vrijgekomen of geabsorbeerde energie, een maat voor de neiging van een atoom om een extra elektron aan te trekken om een negatief geladen ion te vormen.
Vergelijkingstabel
| Parameter van vergelijking | Elektronegativiteit | Electro affiniteit |
|---|---|---|
| Definitie | De eigenschap van een atoom trekt elektronen naar zich toe. | De eigenschap verwijst naar energieontlading wanneer een elektron aan een atoom wordt toegevoegd. |
| Standaard eenheid | Het wordt gemeten in Pauling. | Terwijl het wordt gemeten in KJ per mol. |
| NATUUR | Deze woning is kwalitatief. | Terwijl deze eigenschap kwantitatief is. |
| Atoom associëren | Het atoom dat ermee geassocieerd is, is gebonden. | Hier is het geassocieerde atoom gehecht aan een molecuul of is het neutraal. |
| Hoogste waarde | De hoogste waarde wordt verkregen wanneer de aantrekkende energie hoog is. | Terwijl in dit geval de hoogste waarde wordt verkregen wanneer de nucleaire lading hoger is. |
| Factoren | Het atoomnummer en de afstand tussen de valentie-elektronen en de geladen kern zijn de factoren die de elektronegativiteit beïnvloeden. | Atoomgrootte, nucleaire lading en elektronische configuratie van de atomen zijn de factoren die de elektronenaffiniteit beïnvloeden. |
| Elementen | Fluor is het meest elektronegatieve element, terwijl Francium het minst elektronegatieve is. | Chloor heeft de hoogste elektronenaffiniteit, terwijl Neon de laagste heeft. |
Wat is elektronegativiteit?
In 1811 introduceerde Jöns Jacob Berzelius voor het eerst de term "elektronegativiteit". Maar na nog veel meer ontdekkingen en discussies, was het pas in 1932 dat de eigenschap van elektronegativiteit volledig werd ontdekt door Linus Pauling toen hij een elektronegatieve schaal creëerde die afhankelijk was van bindingsenthalpieën. Dit hielp verder bij de ontdekking van de Valence Bond-theorie.
De chemische eigenschap van een atoom om een gedeeld paar elektronen naar zich toe te trekken, wordt elektronegativiteit genoemd. In eenvoudige bewoordingen is elektronegativiteit het vermogen van een atoom om elektronen op te nemen.
Hoe groter het atoomnummer, hoe groter de afstand tussen de kern en de valentie-elektronen en hoe groter de elektronegativiteit. Het atoomnummer en de locatie van elektronen uit de kern zijn dus de belangrijkste factoren die de elektronegativiteit beïnvloeden.
Wanneer twee atomen met elektronegativiteit worden genomen, zal een toenemend verschil tussen de elektronegativiteit van de atomen resulteren in een toenemende polaire binding tussen hen, met het atoom met hogere elektronegativiteit aan het negatieve uiteinde.
Op relatieve schaal neemt de elektronegativiteit toe over een periode van links naar rechts en neemt af bij het passeren van een groep. Volgens dit is Fluor het meest elektronegatieve element en Francium het minst.
Wat is elektronenaffiniteit?
Electron Affinity meet de energieontlading die plaatsvindt wanneer een elektron wordt toegevoegd aan een atoom in een molecuul of een neutraal atoom in de gasvormige toestand, waardoor een negatief ion wordt gevormd. Deze eigenschap wordt geschonken door "Eea" en wordt gemeten in Kilo Joule (KJ) per mol.
De grootte van de atomen, dwz atomaire grootte, nucleaire verandering en de elektronische configuratie van het molecuul of de atomen, bepalen de elektronenaffiniteit van een atoom of een element. Een atoom of molecuul met een grotere positieve elektronenaffiniteitswaarde wordt een elektronenacceptor genoemd, terwijl degene met een lagere positieve waarde een elektronendonor is.
De eigenschap van elektronenaffiniteit wordt alleen gebruikt in het geval van atomen en moleculen in de gasvormige toestand, aangezien de energieniveaus van de atomen in de vaste en vloeibare toestand veranderen wanneer ze in contact komen met andere atomen of moleculen.
Robert S. Mulliken gebruikte veel elektronenaffiniteiten van elementen om de elektronegativiteitsschaal te ontwikkelen. Andere concepten, zoals chemische hardheid en chemisch potentieel, omvatten ook de theorie van elektronenaffiniteit.
Net als elektronegativiteit neemt de elektronenaffiniteit toe bij het doorlopen van de perioden en neemt deze af in de groepen. Op basis hiervan, Chloor heeft de hoogste elektronenaffiniteitswaarde en Neon heeft de laagste.
Belangrijkste verschillen tussen elektronegativiteit en elektronenaffiniteit
- Elektronegativiteit is het elektronenversterkingsvermogen van atomen, terwijl elektronenaffiniteit de energie is die daarbij wordt uitgezonden.
- Elektronegativiteit is een kwalitatieve eigenschap, terwijl elektronenaffiniteit kwantitatief is.
- Bij elektronegativiteit zijn gebonden atomen betrokken, maar bij elektronenaffiniteit zijn atomen neutraal of in een molecuul.
- De ene wordt gemeten in Pauling, de andere in KJ/mol.
- Atoomnummer en afstand beïnvloeden elektronegativiteit; atoomgrootte, nucleaire lading en configuratie beïnvloeden de elektronenaffiniteit.
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
Het artikel was mij iets te wetenschappelijk. Ik denk dat het baat zou kunnen hebben bij een vereenvoudigde uitleg van de concepten voor de algemene lezer.
Ik begrijp dat gevoel, maar ik vond de gedetailleerde wetenschappelijke verklaring verrijkend.
De gedetailleerde analyse van elektronegativiteit en elektronenaffiniteit was tot nadenken stemmend en zeer informatief. Het is opmerkelijk hoeveel invloed ze hebben op atomen en moleculen.
Absoluut, de diepte van de informatie was indrukwekkend.
Het heeft zeker een goed inzicht opgeleverd in de complexe eigenschappen en hun betekenis op atomair en moleculair niveau.
Ik vond dit een fascinerende introductie tot subatomaire elektronendeeltjes en hun chemische eigenschappen. De complexiteit van de gebruikte technische taal moet echter worden afgezwakt om deze toegankelijker te maken voor een breder publiek.
Ik waardeer uw standpunt, en ik ben het ermee eens dat vereenvoudiging het inclusiever zou kunnen maken.
Ik denk dat de uitleg van de auteur over elektronegativiteit en elektronenaffiniteit nogal droog was en een wat boeiendere schrijfstijl nodig had om het boeiender te maken.
Ik begrijp je punt, maar de gedetailleerde inhoud zelf was zeer informatief.
Het artikel over subatomaire elektronendeeltjes was zeer goed geschreven en leerzaam. Het heeft voor mij geholpen het concept te demystificeren.
Ik ben het ermee eens, het was een inzichtelijke verklaring van elektronegativiteit en elektronenaffiniteit.
Dat was het zeker! Ik heb geprofiteerd van de verduidelijking van de vergelijking tussen de twee eigenschappen.
Bedankt dat je het concept van de elektronegativiteit en elektronenaffiniteit zo duidelijk en beknopt hebt uitgelegd. Het heeft me echt geholpen de chemische eigenschappen op een betere manier te begrijpen.
Ik ben het helemaal met je eens. De vergelijkingstabel van dit artikel werd bijzonder goed uitgelegd.
Ik ben het niet eens met het bericht. Ik vond de complexiteit van subatomaire elektronendeeltjes en de chemische eigenschappen onnodig ingewikkeld en moeilijk te begrijpen.
Ik begrijp dat het ingewikkeld kan zijn, maar ik waardeerde de gedetailleerde uitleg die werd gegeven.
De elektronen zijn zo fascinerend! Ik vond het leuk om te lezen over de relatie tussen elektronegativiteit en elektronenaffiniteit.
Ik ook! Dit artikel gaf een goed begrip van de twee concepten.
Ik ben blij dat je het artikel nuttig vond. Ik waardeerde ook de gedetailleerde uitleg van de belangrijkste conclusies.
De inhoud over elektronegativiteit en elektronenaffiniteit was zowel leerzaam als boeiend. Ik waardeerde de uitgebreide uitleg.
Ik ben blij dat je het boeiend vond. Vooral de vergelijkingstabel was verhelderend.
Subatomaire elektronendeeltjes zijn werkelijk fascinerend! Het artikel behandelde op een zeer informatieve manier de geschiedenis van de ontdekking van elektronegativiteit en elektronenaffiniteit.
De eigenschap van elektronenaffiniteit en de vergelijking met elektronegativiteit was zeer gedetailleerd en werd sterk ondersteund door de historische context. Geweldig om te lezen!
Absoluut! Ik was vooral geïnteresseerd in het gedeelte waarin de factoren worden uitgelegd die de elektronegativiteit en elektronenaffiniteit beïnvloeden.