Zaken als het kopen van groenten of kleding hebben te maken met communicatie; daarom is het essentieel voor ons leven.
Het Latijnse woord "communicare", wat "delen" betekent, werd afgekort, dat nu in de Engelse literatuur wordt gebruikt als "communiceren". Het is de handeling van het ontwikkelen van betekenis onder groepen met het juiste gebruik van tekens en symbolen.
Van de soorten communicatie is er één mondelinge communicatie die verder is gecategoriseerd, en één is spreken in het openbaar.
Key Takeaways
- Mondelinge communicatie is een tweerichtingsproces waarbij informatie wordt uitgewisseld door middel van woorden, terwijl spreken in het openbaar een eenrichtingsproces is om een boodschap aan een publiek over te brengen.
- Mondelinge communicatie kan formeel of informeel zijn en overal plaatsvinden, terwijl spreken in het openbaar een formele gebeurtenis is voor een groot publiek.
- Bij mondelinge communicatie delen de spreker en luisteraar een gelijke verantwoordelijkheid, terwijl bij spreken in het openbaar de spreker de primaire verantwoordelijkheid draagt voor het effectief overbrengen van de boodschap.
Mondelinge communicatie versus spreken in het openbaar
Het verschil tussen mondelinge communicatie en spreken in het openbaar is dat; het wordt mondelinge communicatie genoemd wanneer iemand mondeling informatie, ideeën en gedachten deelt. In tegenstelling daarmee is spreken in het openbaar een vorm van verbale communicatie.
Mondelinge communicatie is een proces waarbij de spreker en de luisteraar verbaal uitwisselen of communiceren; kortom, het geeft direct feedback.
Maar het is niet altijd betrouwbaar omdat er geen wettelijk bewijs is. De relatie is hier vooral informeel.
Integendeel, bij spreken in het openbaar is een live publiek betrokken. Het is een vorm van verbale communicatie die een formele of informele relatie onderhoudt met het publiek.
Het gesprek of de toespraak heeft niets te verbergen en is daarom betrouwbaar.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Mondelinge communicatie | Spreken in het openbaar |
|---|---|---|
| Definitie | Het is een proces waarbij een spreker en luisteraar verbaal communiceren. | Het is hetzelfde proces, maar er is een live publiek bij betrokken. |
| Significantie | Effectief communiceren en toon zetten. | Om mensen te informeren en te motiveren en het publiek voor zich te winnen. |
| Verdraaiing | Relatief minder kans op vervorming | Grote kans op vervorming. |
| Geletterdheid | Misschien analfabeet. | Helemaal niet nodig |
| Toon | Over het algemeen formeel. | Over het algemeen informeel. |
Wat is mondelinge communicatie?
Mondelinge communicatie is een manier van verbaal communiceren.
Om ideeën, gedachten en informatie te delen, worden gesproken woorden gebruikt. Individuen die een-op-een converseren, rechtstreeks of via de telefoon, is een voorbeeld van mondelinge communicatie.
Het helpt de realiteit te definiëren, ideeën en ervaringen te ordenen en te delen en vormt onze houding ten opzichte van de wereld. Mondelinge communicatie wordt gebruikt in vergaderingen of bijeenkomsten waar een mondelinge uitleg nodig is, zelfs wanneer een directe relatie verplicht is.
Het geeft onmiddellijke feedback en ontwikkelt een relatie tussen de spreker en de luisteraar.
In de meeste professionele vergaderingen wordt mondelinge communicatie aanbevolen, omdat dit het begrip, de transparantie en het vertrouwen vergroot.
Er zijn vijf soorten mondelinge communicatie in
- Lift toonhoogte
- Formele gesprekken
- Informele gesprekken
- Zakelijke presentaties
- Toespraken
Mondelinge communicatie is tijdbesparend omdat het een individu in staat stelt gedachten en ideeën direct over te brengen.
Het is een veilige vorm van communicatie voor het bespreken van kritieke en vertrouwelijke onderwerpen, omdat er een laag risico op misverstanden is. Een van de essentiële voordelen van mondelinge communicatie is dat het helpt bij het oplossen van conflicten.
Wat is spreken in het openbaar?
Spreken in het openbaar, oratie genoemd, is een manier om mondeling met een live publiek te communiceren.
Het is een vorm van mondelinge communicatie die oorspronkelijk is ontwikkeld in Rome en Griekenland. De toen prominente denkers uit deze landen hebben aanzienlijk bijgedragen aan de ontwikkeling en evolutie van spreken in het openbaar.
De doelstellingen van spreken in het openbaar zijn divers; het primaire doel is om het publiek te motiveren, te informeren en op te leiden.
Het secundaire doel is vermaken.
De kunst van het spreken in het openbaar werd door de Grieken 'retorica' genoemd en Aristoteles definieerde het als 'het vermogen om in ieder geval te ontdekken met behulp van de beschikbare middelen van overtuiging.
Spreken in het openbaar speelt een cruciale rol in de professionele wereld, aangezien ongeveer 70% van de banen een of andere vorm van spreken in het openbaar omvat.
Goede spreekvaardigheid in het openbaar creëert kansen en vergroot de kwaliteit van het persoonlijke en sociale leven.
Spreekwoorden zeggen is essentieel voor goede spreekvaardigheid in het openbaar, omdat het helpt om berichten gemakkelijker over te brengen.
Walter J. Ong bestudeerde en identificeerde onderscheidende manieren van primaire orale cultuuruitingen zijn eerder gecoördineerd, aggregatief en agonistisch getint dan ondergeschikt, analytisch en coöperatief.
Belangrijkste verschillen tussen mondelinge communicatie en spreken in het openbaar
- Mondelinge communicatie kan plaatsvinden met of zonder live publiek.
- Met andere woorden, het kan ook telefonisch. Aan de andere kant is het centrale aspect van spreken in het openbaar de betrokkenheid van een live publiek.
- Mondelinge communicatie is professioneel en heeft de voorkeur van professionals om de toon te zetten en efficiënt te communiceren, terwijl spreken in het openbaar mensen wil informeren, motiveren en overtuigen.
- Spreken in het openbaar heeft een hogere mate van vervorming, dwz een spreker kan bluffen om het publiek te overtuigen zonder dat ze enig bewijs tegen hem hebben.
- Integendeel, professionele mondelinge communicatie heeft een lagere mate van vervorming.
- Mondelinge communicatie vereist in het algemeen geen geletterdheid; het kan analfabeet zijn, maar er is geen geletterdheidsbarrière met betrekking tot spreken in het openbaar.
- Bij spreken in het openbaar is een groot of klein live publiek betrokken dat interactie nodig heeft. Het heeft een informele toon, terwijl mondelinge communicatie voornamelijk formeel is; het kan ook informeel zijn.
Laatst bijgewerkt: 11 juni 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Emma Smith heeft een MA in Engels van Irvine Valley College. Ze is journalist sinds 2002 en schrijft artikelen over de Engelse taal, sport en recht. Lees meer over mij op haar bio pagina.
De afbakening van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar in het artikel is intellectueel stimulerend en biedt een gedetailleerde vergelijking van hun onderscheidende kenmerken en implicaties.
Ik ben het ermee eens dat de analyse in het artikel van de primaire orale cultuur een intrigerende dimensie aan de discussie toevoegt en een dieper inzicht biedt in de historische betekenis van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar.
Het artikel biedt een uitgebreid overzicht van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar en biedt waardevolle inzichten in de nuances van beide vormen van communicatie.
Dit artikel legt uitstekend de belangrijkste verschillen uit tussen mondelinge communicatie en spreken in het openbaar. Ik stel vooral de vergelijkingstabel op prijs, waarin de verschillen duidelijk worden weergegeven.
Ik ben het ermee eens dat de vergelijkingstabel erg nuttig is om de nuances van elk type communicatie te begrijpen.
Het artikel biedt een nauwgezette analyse van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar, waarbij hun respectieve functies en kenmerken nauwkeurig worden toegelicht.
Het artikel biedt een inzichtelijke analyse van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar. Het benadrukt het belang van beide vormen van communicatie en hun respectieve rol in verschillende contexten.
Ik vond de historische achtergrond van spreken in het openbaar behoorlijk intrigerend. Het werpt licht op het ontstaan en de evolutie van deze vorm van communicatie.
Absoluut, het is essentieel om de verschillende kenmerken en toepassingen van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar te herkennen. Dit artikel levert op lovenswaardige wijze deze informatie weer.
Het artikel onderstreept effectief het onderscheid tussen mondelinge communicatie en spreken in het openbaar, en werpt licht op hun respectieve kenmerken en betekenis in interpersoonlijke en publieke contexten.
Ik vond het gedeelte over het belang van spreken in het openbaar in de professionele wereld bijzonder verhelderend. Het benadrukt de diepgaande impact van spreekvaardigheid in het openbaar op verschillende carrièredomeinen.
Het artikel illustreert uitstekend de specifieke toepassingen van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar. Het vergroot ons begrip van deze communicatievormen.
De diepgaande vergelijking in het artikel van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar levert een genuanceerd inzicht op in hun onderscheidende kenmerken en implicaties.
De vergelijking tussen mondelinge communicatie en spreken in het openbaar wordt in dit artikel goed verwoord. Het bakent effectief de verschillende parameters af voor elk type communicatie.
De analyse in het artikel van goede spreekvaardigheid in het openbaar en het belang van het uitspreken van spreekwoorden stemt tot nadenken. Het voegt een interessante dimensie toe aan de discussie.
Ik waardeerde de nadruk op de doelstellingen van spreken in het openbaar. Het benadrukt de veelzijdige aard van spreken in het openbaar en de relevantie ervan in verschillende contexten.
De historische achtergrond van spreken in het openbaar biedt een intrigerend inzicht in de oorsprong van deze vorm van communicatie. Het verrijkt ons begrip van de culturele betekenis van spreken in het openbaar.
Absoluut, de verkenning in het artikel van de historische grondslagen van spreken in het openbaar biedt waardevolle context om de evolutie en de prominentie van spreken in het openbaar te waarderen.
Het artikel biedt een uitgebreid onderzoek naar mondelinge communicatie en spreken in het openbaar, en biedt een genuanceerd inzicht in hun respectieve rollen en kenmerken.
Ik vond het gedeelte over de relatie tussen de redenaar en de luisteraar in mondelinge communicatie bijzonder inzichtelijk. Het verrijkt het discours over interpersoonlijke communicatie.
De vergelijkingstabel vat op effectieve wijze de uiteenlopende kenmerken van mondelinge communicatie en spreken in het openbaar samen, waardoor ons begrip van deze communicatievormen wordt vergroot.