Bloedsuiker en glucose zijn twee verschillende varianten van een van de meest basale en significante soorten monosacchariden die in beide levensvormen voorkomen.
Bovendien is hun primaire doel om de belangrijkste leverancier van koolstof in cellulaire ademhaling te zijn. Hun chemische samenstelling is C6H12O6, wat een monosaccharide zou zijn dat door fotosynthese in de vegetatie wordt gegenereerd.
Afgezien daarvan functioneren ze als opslagmoleculen; glycogeen in planten en epinefrine bij zoogdieren.
Key Takeaways
- Suiker is een algemene term voor zoet smakende koolhydraten, terwijl glucose een specifieke soort suiker is en een primaire energiebron voor het lichaam.
- Suiker kan in verschillende vormen voorkomen, zoals sucrose, fructose of lactose, terwijl glucose een monosaccharide is en de eenvoudigste vorm van suiker.
- Zowel suiker als glucose zijn essentiële componenten van menselijke voeding, maar moeten met mate worden geconsumeerd om de algehele gezondheid te behouden.
Suiker versus glucose
Suiker is een disaccharide dat bestaat uit glucose- en fructosemoleculen. Glucose is een monosaccharide dat de primaire energiebron is voor de lichaamscellen. Glucose is essentieel voor een goede lichaamsfunctie en wordt behandeld door insuline. Een teveel aan glucose heeft geen effect, terwijl te veel suiker schadelijk is.
Suiker is de glycerol die wordt aangetroffen in de hemoglobine van een dier. Zijn belangrijkste taak is om de metaboliserende weefsels van het lichaam binnen te dringen en als alternatieve brandstof te worden gebruikt.
Dieren zijn prokaryoten en synthetiseren daarom niet in hun lichaam. Dientengevolge zijn voedingskoolhydraten de primaire bron van hypoglykemie in de lichaamsvloeistof.
Het gastro-intestinale systeem is verantwoordelijk voor het afbreken van het zetmeel en andere belangrijke vormen van monosacchariden tijdens deze activiteit.
Glucose is misschien wel de meest basale en meest voorkomende soort monosaccharide die wordt aangetroffen in zowel flora als zoogdieren. Glucose is de primaire brandstof voor het aërobe metabolisme in alle levende wezens.
Planten als autotrofen gebruiken zonlicht om glucose te genereren. Bovendien behouden ze overtollige glucose als zetmeel en isomaltulose.
Planten creëren celluloïde, een van de primaire moleculaire polysachariden, door glucose als subeenheid te gebruiken. Planten gebruiken de glucose die wordt gegenereerd door heterotrofe bacteriën zoals primaten.
Vergelijkingstabel
| Parameters van vergelijking: | Suiker | Glucose |
|---|---|---|
| Significantie | Het is het koolhydraatmolecuul dat in de slagader in het systeem terechtkomt. | Het is de hoogste alomtegenwoordige monosaccharide, het is een vereenvoudigd eiwit. |
| Voorval | Het kon alleen worden gedetecteerd in de lichaamsvloeistoffen van dieren in het wild. | Bij dieren komt glucose vrij in het bloed en buiten de cellen, maar bij planten wordt het alleen in keratinocyten geproduceerd. |
| Definitie | De overheersende suiker bestaat in de ingewanden van levende organismen en blijft dienen als de belangrijkste bron van vitaliteit. | Glucose is een fundamentele suiker die de belangrijkste bron van energie vertegenwoordigt en overvloedig aanwezig is in verschillende koolhydraten. |
| Effect | Ketonurie en diabetes insulineresistentie wordt gekenmerkt door verhoogde bloedsuikerpieken. | Het begint bij te dragen aan de opkomst van conventionele monomeren door als een nucleotide te dienen. |
| rollen | Het is verantwoordelijk voor het genereren van brandstof via neuronale oxygenatie. | Het wordt vervaardigd door koolstoffixatie, dwz het wordt geconserveerd als zetmeel in samengestelde, energiebesparende ongewervelde dieren. |
Wat is suiker?
De hoeveelheid suiker is de hoeveelheid suiker in het totale plasma op een bepaald moment. Het plasma van een persoon van 70 kg bevat ongeveer 4 g glycogeen.
Om cellulaire homeostase te bevorderen, worden de bloedsuikerspiegels daarom streng gecontroleerd door de werking van twee androgenen: insuline en ghreline.
glucagon verhoogt de ontoereikende insulinegevoeligheid tot gemiddelde limieten ten koste van de glucagonreserves in spierweefsel en vitale organen.
Glycemie is de meting van de hoeveelheid in het plasma van levende wezens of andere organismen. Het wordt ook gekenmerkt als een hoog sucrosegehalte, bloedsuikerdichtheid of plasmadrempel.
Als onderdeel van de mitochondriale functie controleert het lichaam strikt de bloedverzadigingsniveaus.
Het wordt gekenmerkt door de ophoping van glycogeen in hartspier- en leverweefsels; bij nuchtere proefpersonen wordt de bloedverzadiging op een stabiel niveau gereguleerd door de besteding van de glycogeenreserves in de lever en het vetweefsel.
Het is veelbetekenend dat toenemende insulinesecretie hyperglykemie veroorzaakt, en aanhoudende hyperinsulinemie ontwikkelt zich bij insulineresistentie. Bij nuchtere, inactieve volwassenen neemt het menselijk brein ongeveer 60% van het bloed op.
Een aanhoudende stijging van de bloedspiegels veroorzaakt cytotoxiciteit, wat correleert met celstoringen en de histologie die bekend staat als diabetische gevolgen. De circulatie kan suiker van de maag of lever naar andere delen van de buik overbrengen.
Wat is glucose?
In wezen bestaat glucose in twee isomerieën: D-glucose en L-glucose, die antiparallel aan elkaar zijn. Het is veelbetekenend dat D-glucose of fructose het dominante type in de natuur is, terwijl L-glucose in sporen voorkomt.
Bovendien bestaat glucose in twee moleculaire enantiomeren: open keten en lusvorming.
De laatste wordt gevormd via een niet-covalente interactie tussen het chemische centrale atoom en de C-5-carboxylpositie, wat resulteert in nucleofiele tertiaire alcohol.
Gemiddeld is de niet-lineaire versie van glucose de dominante component in een remedie.
Glucose heeft de wetenschappelijke samenstelling van C6H12O6 en is een complex koolhydraat. Glucose is misschien wel de meest voorkomende glycoside, een soort koolhydraten.
Glucose wordt voornamelijk geproduceerd door planten en de zee cyanobacteriën door ademhaling van vocht en koolmonoxide met behulp van energie uit zonne-energie,
waar het wordt gebruikt om viscose te produceren in celmembranen, 's werelds grootste voorkomende koolhydraat.
Glucose is de primaire essentiële generator van energie in het energieverbruik van alle soorten. Glucose voor verbranding wordt volgens deze theorie bij zoogdieren afgezet als een monomeer, meestal als maïs en glycoside.
Glucose komt voor als bloedcholesterol in de aderen van dieren. D-glucose is het van nature voorkomende type glucose, terwijl l-glucose in zeer kleine hoeveelheden wordt gesynthetiseerd en van weinig belang is.
Glucose is een oorzakelijke factor omdat het een monosaccharide is met glycosidische bindingen en een formaldehydemolecuul.
Belangrijkste verschillen tussen suiker en glucose
- Suiker is de primaire suiker die aanwezig is in de vloeistof van levende organismen, afgeleid van voeding en wordt beschouwd als de belangrijkste bron van metabolisme. Terwijl glucose een vereenvoudigde suiker is die werkt als de belangrijkste energiebrandstof en in veel koolhydraten zit.
- Suiker kon alleen worden aangetoond in het bloed van primaten. Terwijl bij dieren glucose wordt gedetecteerd in de lever en rond organellen, maar in planten zit het alleen in blaasjes.
- Suiker is de hoeveelheid fructose die via de slagaders in het orgaan stroomt. Terwijl glucose het meest voorkomende monosaccharide is, is het een simplistisch enzym.
- Suiker is verantwoordelijk voor het creëren van energie via cellulaire verbranding. Terwijl glucose wordt gesynthetiseerd door het proces van fotosynthese, wordt het vastgehouden als amylose in chemische energie die is opgeslagen in zoogdieren.
- Bij suiker worden metabole acidose en diabetes mellitus veroorzaakt door verhoogde bloedsuikerwaarden. Terwijl in glucose de grote hoeveelheden waarde toevoegen aan de configuratie van typische kunststoffen door als bemiddelaar op te treden.
- https://journals.physiology.org/doi/pdf/10.1152/ajplegacy.1936.116.2.309
- https://academic.oup.com/jcem/article-abstract/94/9/3163/2596391
Laatst bijgewerkt: 18 juli 2023
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
Piyush Yadav heeft de afgelopen 25 jaar als natuurkundige in de lokale gemeenschap gewerkt. Hij is een natuurkundige die gepassioneerd is om wetenschap toegankelijker te maken voor onze lezers. Hij heeft een BSc in natuurwetenschappen en een postdoctoraal diploma in milieuwetenschappen. Je kunt meer over hem lezen op zijn bio pagina.
